Openbaringen ( 3 )

 

“ Schrijf aan de engel van de gemeente in Efeze” droeg God Johannes op. Door Zich steeds tot de engel van de gemeenschap te richten herinnerde Johannes de gemeente in kwestie aan het feit dat het om een plechtige boodschap ging. Door God Zelf gegeven en door tussenkomst van Zijn profeet bekendgemaakt. ( Op 1: 1 )

Efeze was een grote stad met minsten 25.000 inwoners. Zij was voor de omliggende streek het middelpunt van handel, economie, politiek en cultuur. Efeze had een grote invloed op de rest van Klein Azië. Zij was ook in religieus opzicht een belangrijk centrum, gewijd aan de belangrijkste godin uit Klein Azië, Artemis. De stad stond bekend vanwege de magie die er bedreven werd. Er woonden allerlei soorten tovenaars, heksen en kwakzalvers. Met de komst van Paulus was het licht van het Evangelie ontstoken. Nu woonden er in deze heidense stad velen die overgegaan waren tot het christendom. Paulus had de Heere lof en dank toegebracht voor Efeze en verklaard dat zij nu in de hemelsferen met talrijke geestelijke zegeningen gezegend was. ( Efeze 1 : 3 ) Ja, Efeze was een geestelijke gouden medaille uitgereikt!

Ongetwijfeld had Johannes hierover gehoord. Wat nog veel belangrijk was: God wist van de stad, van de boodschap van Paulus, en richtte opnieuw het Woord tot haar inwoners!
“ Dit zegt Hij Die de zeven sterren in Zijn rechterhand houdt, en tussen de zeven gouden lampenstandaards verblijft. Ik weet wat u doet. Hoe u zich inzet, en standhoudt, en dat u boosdoeners niet verdraagt. Zo hebt u mensen die beweren dat ze apostelen zijn, op de proef gesteld en als leugenaars ontmaskerd. U bent standvastig en hebt veel verdragen om Mijn Naam, zonder te verachteren in de genade.” De gemeente was gevoelig geweest voor de waarschuwingen van Paulus tegen mensen die de waarheid verdraaiden. Zij hadden naar Zijn waarschuwingen geluisterd, ( Hand. 20: 28 – 32 ) en hen op de proef gesteld. Het ontvangen onderwijs was niet in overeenstemming bevonden met dat van het Evangelie van Jezus Christus.
Toch was alles nog geen koek en ei.

De brief aan Efeze wordt vervolgd met een verwijt dat haar inwoners geen brandende kaarsen gebleven waren. Hun getuigenis naar de wereld om hen heen was minder enthousiast geworden, en uiteindelijk verstomd. De aanvankelijke liefde voor Christus was verflauwd, en nagenoeg uitgedoofd. Het oude heidense leven had hen weer te pakken gekregen!
“ U hebt de liefde van weleer opgegeven, denk eraan van welke hoogte u gevallen bent. Breek met het leven dat u nu leidt en doe weer als vroeger. Anders kom ik naar u toe en  neem ik uw lampenstandaard van zijn plaats.” Dit ernstige dreigement hield het onmiddellijke oordeel in van het verlies van ambten en dus van de identiteit van de christelijke gemeente te Efeze. Dat was nogal wat.

Gelukkig hadden de Efeziërs het er niet helemaal bij laten zitten. “ Het pleit voor u dat u de praktijken van de Nikolaïeten haat, zoals Ik dat ook doe.” vervolgde de brief die Johannes schrijven moest. Hoogstwaarschijnlijk had deze groep mensen beweerd dat zij apostelen waren. ( 2: 2 ) Ze hadden heidens offervlees gegeten ( 2: 14 ) en als klap op de vuurpijl een heidense profetes aanbeden die hen aanzette om andere goden dan alleen de Heere God te aanbidden!
De Heere verafschuwde zulke praktijken. Hij wilde de Enige God zijn  in het leven van de heiligen te Efeze, en in het leven van al Zijn kinderen trouwens. De brief die Johannes schreef moest hen tot inkeer brengen. “ Wie oren heeft, moet horen wat de Geest tegen de gemeenten zegt. Wie overwint, zal Ik laten eten van de levensboom die in Gods paradijs staat” zo eindigde de brief.

Een bemoediging na de ernstige waarschuwing! Wat de Heilige Geest tegen de gemeenten zei, ging ook de andere gemeenten aan. Elke brief wil tot op de dag van vandaag mensen sterken in het allerheiligst en dierbaar geloof. Het heil dat de Heere voor ogen stelt wordt iedere keer met een ander beeld weergegeven. De Efeziërs werd de vrucht van de levensboom voor ogen geschilderd. ( zie Gen. 2: 9/ 3: 22 – 24, Openb. 22: 2 ) Dat duidde op de toegang tot de tegenwoordigheid van God en het ingaan in het eeuwige leven. Een Leven dat alleen in Hem te vinden is.
Overwinnaars zullen opnieuw met God mogen leven in het hemelse paradijs! Niets zal hen scheiden van de liefde die Hij voluit schenkt in Christus Jezus, onze Heere. Dat zijn geen zondeloze mensen. Het zijn de struggelaars. Degenen die zich van hun oude leven zonder God afkeren en in een nieuw leven leren wandelen. Een heilig leven waarin de Heere Jezus de meest centrale eerste plaats inneemt!