Hosea 3

Hosea 3 laat iets zien van de bijzondere weg die de Heere ging met Zijn volk Israël. Door alles heen bleef het een volkomen vaststaand feit dat Jahweh Zijn volk niet in de steek zou laten. Desondanks moest het door een periode van moeiten heen. Maar na een tijd van lijden zou daar verandering in komen. De Messiaanse vorst zou komen, en alles tot voltooiing brengen. Als christenen mogen we weten dat Jezus Christus – de Zoon van David – vrede zal brengen voor Zijn volk Israël. Deze door de profeet voorspelde periode zou tot voltooiing komen bij de komst van de Messias, maar pas definitief aan het einde van de  tijden, als Jezus terugkomt. 

Hosea drie is een nieuwe gelijkenis. De profeet kreeg de opdracht van de Heere om opnieuw een vrouw te zoeken en met haar te trouwen. Opnieuw als teken van de relatie tussen God en Israël. Terwijl de eerste twee hoofdstukken van Hosea in de verhalende zin geschreven zijn, wordt het derde hoofdstuk in de directe aanspreekvorm neergezet. Weer een naar menselijke begrippen onmogelijke opdracht ! Hosea moet een vrouw zoeken die ondanks de liefde die ze van haar man krijgt, overspelig is. De Heere God gaf in één adem de reden van zijn opdracht weer. Hij zei: ‘ Het is zoals de Heer de Israëlieten liefheeft, hoewel zij zich op andere goden richten en uit zijn op zijn lekkernijen in hun tempels. ‘ De versnaperingen waarover geschreven wordt waren waarschijnlijk druivenkoeken die bereid waren met gewijde druiven. Deze soort koeken wekten seksuele lusten op voor de afgodische praktijken van de Kanaänieten. ( zie Jesaja 16 : 7 / Jeremia 7 : 18 / 44 : 19 / 2 Sam. 6 : 19 ). 

Deze gelijkenis laat ons de goedheid van God, maar helaas ook de slechtheid van het volk Israël zien. Die stonden in schril contrast tot elkaar. Het volk van Israël was als een beminde vrouw, die het ondanks haar trouwe echtgenoot  niet kon laten om overspel met andere mannen te bedrijven. Wanneer het volk door Gods straffen en oordelen verhinderd werd om hun knie voor de afgoden te buigen, dan waren hun ogen nog steeds verlangend op de afgoden gericht. Ze dienden de Heere helemaal niet met een volkomen hart. In hun hart wilden ze niets liever dan een leven leiden vol afgoderij en zinnelijkheid. De Heere God zag dat, en het bedroefde Hem uitermate. Toch bleef Zijn hart branden van liefde. Hij had een volk lief dat Hem niet wederkerig liefhad. Daardoor leed Hij altijd aan verdriet, aan een gebroken hart.  Dat liet de Heere merken, via de maatregelen die de profeet Hosea hen voor ogen moest stellen. 

Volgens de opdracht van de Heere kocht Hosea de vrouw voor 15 zilverstukken, en een grote hoeveelheid gerst, die niet in detail beschreven staat. Aan wie Hosea de bruidsschat betaalt staat ook niet beschreven. Hosea nam zijn nieuw gekochte vrouw mee, en zei tegen haar dat ze een lange tijd bij hem moest blijven. Ze mocht geen hoererij bedrijven, en hij zou haar zelf eveneens met rust laten, en zijn huwelijksrechten niet opeisen. De vrouw zou dus eigenlijk in quarantaine moeten blijven. 

Hosea stelde het volk van Israël metaforisch voor ogen dat het volk Israël een lange tijd in een soort isolement zou verkeren, een proces van afzondering, inkeer, en loutering. Het volk zou het een lange tijd zonder een duidelijk waarneembaar teken van Gods bijzondere zegen moeten doen. Deze maatregelen nam de Heere God om hen tot inkeer te brengen. De Bijbelverzen die na deze aankondiging komen, geven de invulling van deze maatregelen weer.  Het volk van Israël zou het een lange tijd zonder koning, zonder vorst, zonder offer en zonder efod en terafim ( gewijde stenen ) moeten stellen. 

De koning en de vorst stellen de politieke orde voor. Die zou verdwijnen. Het is maar de vraag of de andere zaken, de gewijde stenen, de efod en terafim uitingen waren van de Israëlische godsdienst, of van de Kanaänitische afgodendienst. Gezien het hart en leven van het volk, kan het haast geen zuivere manier van aanbidding meer zijn geweest. Hoewel door de Heere God ingesteld, kon het gebruik van de middelen weleens helemaal verworden zijn geworden. 

Gelukkig zou de periode van afzondering niet eindeloos duren. De Israëlieten zouden wederkeren tot de Heere, hun God. Ze zouden tegelijkertijd de door God aangewezen koning David zoeken. ( vs 5 )

Vol blijdschap en emotie zouden ze tot de Heere God en tot Zijn goede gaven komen. De loutering zou bewerken dat ze hun harten zouden laten breken voor God, en vol liefde en verlangen weer naar Hem zouden zoeken en vragen. Tegelijkertijd zouden ze naar de koning verlangen die God voor hen had uitgekozen: koning David. ( vs 5 ) De Noordelijke Israëlitische stammen hadden in 931 het gezag van Rehabeam verworpen, en Jerobeam I tot koning over de tien stammen uitgeroepen. de naam David wordt hier gebruikt als titel van een koning uit het koningshuis van David. De bedoelde afstammeling van David zou rondom zijn persoon de eenheid van Gods volk tot stand brengen, zoals David het aan het begin van zijn regering heeft gedaan. ( 2 Sam. 2 – 5 ). De uitdrukking ‘ in het laatst der dagen ‘ ziet op een een verre toekomst ( Joël 3 : 1 ), en is vaak door de profeten gebruikt om de eindtijd aan te geven.  

Deze profetische woorden en handelingen van Hosea leggen de nadruk op Gods genade. Die genade kwam ook tot uiting door de kosten die de profeet moest maken. De genade aan ons bewezen kostte de Heere God oneindig veel, maar hier in dit hoofdstuk wordt dat niet beschreven. 

Hosea noemde de voorwaarde voor de terugkeer van de Noordelijke Israëlieten tot de Heere hun God. Die voorwaarde bestond uit terugkeer tot de Heere en onderwerping aan het koningshuis waaraan Hij Zijn koninkrijk had toevertrouwd: het koninkrijk van David. 

Het eerste deel van het boek is spiegelbeeldig opgebouwd. : 

1. Symbolische handeling als oordeelsaankondiging. ( 1 : 2 – 9 ) 
2. Heilsprofetie ( 2 : 1 – 3 )
3. Het proces tegen Israël ( 2 : 4 – 15 ) 
4. Heilsprofetie ( 2 : 16 – 25 ) 
5. Symbolische handeling als heilsprofetie ( 3 : 1 – 5 )