De eindigheid van het leven en de lof van God

De mens – zijn dagen zijn als het gras. Hij is als een bloem die bloeit op het veld en verdwijnt zodra de wind hem verzengt. De plek waar hij stond kent hem niet meer. Maar de Heer is trouw aan wie Hem vrezen van eeuwigheid tot eeuwigheid. Hij doet recht aan de kinderen en kleinkinderen van wie zich houdt aan Zijn verbond en naar Zijn geboden leeft. ( Psalm 103 : 15 – 18 ) 

De dagen van een mens zijn als het gras dat uit de aarde opkomt en daar maar weinig bovenuit groeit. Gras leeft maar kort en wordt al spoedig afgemaaid, platgelopen of door de dieren van het veld opgegeten. Bovendien heeft het maar een korte levensduur. In het Oosten stond de verzengende zon een hele dag op het gras te branden. Terwijl het in de morgen nog fris en groen oogde, en verzadigd werd door de morgendauw, ging het in de middag hard achteruit en ` s avonds was er bijna niets meer van over, het was helemaal verdord. 

De mens is op zijn best een bloem van het veld. Hoewel een bloem maar iets van het gras verschilt, zal het samen met het gras al spoedig verdorren. Een bloem in een siertuin is gewoonlijk mooier en kostbaarder dan een veldbloem. Zo zijn er allerlei bloemen hier op aarde die qua uiterlijk, vorm en kleur van elkaar verschillen. Niet alle bloemen krijgen de zorgvolle aandacht van een tuinman. Daarom leeft de ene bloem ook langer dan de andere. Een veldbloem wordt dagelijks blootgesteld aan de koude wind en er bestaat grote kans dat zij wordt afgevreten of vertrapt door de dieren van het veld. 

Zo gaat het ook met het leven van een mens. Het wordt niet alleen vanzelf verteerd, maar het menselijk levenseinde kan door duizend voorvallen verhaast worden. Allerlei ziekten en zorgen zijn bedreigingen waartegen hij niet opgewassen is. De corona epidemie is daarvan het schrille voorbeeld. We mogen echter vergeten dat er nog duizend andere ziekten zijn, Daarnaast zijn er mensen die moeten leven met een beperking, psychische zorg en ziekte.  

Wat is het dan gelukkig om te weten dat de Heere God dit allemaal in aanmerking neemt en met ons lijden wilde. Jezus huilde bij het graf van Zijn vriend Lazarus. ( Johannes 11 : 35 ) Daarbij mogen we weten dat Gods goedheid en trouw over Zijn volk duurzaam is. ( vs 17, 18 ) Die zorg en goedheid van God zal langer duren dan ons leven op aarde en zal onze tegenwoordige staat overleven. 

Mensen die de geboden van de Heere serieus nemen zullen gewis en zeker het voordeel van Gods beloften ontvangen. De genade van de Heere God over hun leven zal toenemen, en meer en meer groeien en bloeien. Zij zal langer duren dan hun leven hier op aarde. Daarom hoeven zij zich er niet over te bekommeren dat hun leven maar kort is. Want de dood zal geen verkorting van of inbreuk op hun zaligheid betekenen. Gods goedertierenheid is veel beter dan het leven, omdat ze tot in alle eeuwigheid duren zal. 

Om dit heerlijke genadefeit moeten alle mensen die onder Gods heerschappij staan, Hem loven, prijzen en hulde bewijzen. De dichter roept alle heilige engelen op om de Heere te loven. Niet omdat de engelen door ons mensen aangespoord zouden moeten worden om dat te doen. Engelen loven en prijzen de Heere voortdurend. Maar door deze woorden drukt David zijn hoge gedachten uit van God, Die de aanbidding van de heilige engelen waard is. 

Alle mensenkinderen uit alle delen van de wereld moeten Hem loven en prijzen. Zelfs de dieren die ook Gods werken zijn. Laten zij Hem onbevangen loven, ook al kunnen zij dat niet met hun gedachten. ( Psalm 145 : 10 ) 

“ Laat iedereen op aarde U eren. Laten al Uw dienaren U danken. Laat iedereen U een grote Koning noemen en Uw machtige daden bekend maken. Laat iedereen vertellen over Uw wonderen, over Uw daden, machtige Koning! U bent Koning voor altijd. Uw koninkrijk blijft altijd bestaan. U steunt mensen in nood. U geeft ze nieuwe kracht. “ 

David begon de psalm met het loven en prijzen van God en begon dat na al zijn overpeinzingen meer en meer te doen. Dit deed hij ondanks het besef van de eindigheid van het leven. 

“ Ik zal altijd zingen voor de Heilige Heer. Alles wat leeft moet de Heere danken, nu en altijd! De Heere zij gezegend, en Zijn Naam zij  gezegend voor eeuwig en altijd! ” Hier eindigt Davids schitterende lofzang op de Heere. David laat ons achter met de opdracht; om Hem ongeachte onze omstandigheden te loven en te prijzen. ( MH, SV, NBV, de Bijbel in gewone taal, SB in perspectief )