Genesis 43 : 26 – 30

Opnieuw komt er iets uit van de droom van Jozef. De droom waarvoor hij zoveel had moeten lijden. Zijn broers buigen zich voor hem neer, terwijl ze hem de meegebrachte geschenken aanbieden. De Bijbel weidt niet verder uit over de geschenken, maar geeft aandacht aan de geïnteresseerde houding van Jozef naar zijn broers toe. Hij is een voorbeeld van echte belangstelling, liefde en aandacht. 

Het is maar goed dat de broers niet weten dat de indrukwekkende vorst die voor hen staat hun broer Jozef is. Ze weten niet dat hij het is die ze in de put gegooid hebben, en diep verachtten om de droom die nu in vervulling gaat. Jozef weet ook niets, maar God weet het wel. Hij is degene die levensplannen voor ons maakt, en ze ook in vervulling laat gaan. Geen woord dat Hij gesproken heeft, zal doelloos op de aarde vallen. Ook onze woorden niet, als ze gegrond zijn in oprecht geloof en diep vertrouwen op God. 

Door te spreken over ‘ onze vader, uw dienaar ‘ laten de broers weten dat ze zich diep afhankelijk weten van de farao. Geen greintje hoogmoed of zelfgenoegzaamheid meer in hun houding. Terwijl Jozef met zijn broers praat, ziet hij de persoon om wie het hem gaat, zijn geliefde broer Benjamin, de zoon van zijn eigen moeder. Benjamin is de enige van zijn broers die er niets mee te maken heeft gehad dat Jozef als slaaf werd verkocht. Benjamin betekende voor Jozef alleen maar liefde. Het moet Jozef grote moeite gekost hebben om zich te beheersen, maar hij houdt zich in, en vraagt of dit nu de jongste zoon is, om wie het hem te doen was. Terwijl de broers hem bevestigend antwoorden, zegent hij hem: ‘ God zij u genadig, mijn zoon. ‘ 

Het hele gebeuren grijpt Jozef intens aan. Hij voelt aan dat zijn emoties zich niet laten bedwingen en trekt zich even terug. Onwillekeurig barst hij in snikken uit. Toch laat hij zijn gevoel niet overheersen, hij weet dat er eerst nog een bepaald recht gedaan moet worden. 

Jozef wast zijn gezicht, en keert terug naar de broers, en geeft opdracht om de maaltijd te bedienen. Er staan drie onderscheiden tafels gedekt. Eén voor Jozef, één voor de broers, en één voor de aanwezige Egyptenaren. Uit het feit dat Jozef afzonderlijk bediend wordt, blijkt het feit hoe hoog zijn rang en positie in Egypte was. Er bestaan geen afbeeldingen van Egyptische farao`s die met anderen aan tafel aanlagen of zaten om een maaltijd te gebruiken. Egyptenaren mochten vervolgens niet met andere volken de maaltijd gebruiken, Hebreeërs werden zelfs veracht. 

De broers vallen van de ene verbazing in de andere. De zitplaatsen aan tafel zijn naar leeftijd ingedeeld. Maar hoe kan de leeftijd van de broers bekend zijn in deze totaal vreemde omgeving? Ze zouden nog hebben kunnen denken dat Simeon dat aangegeven had misschien. Tot slot krijgt Benjamin bij het opdienen van de gerechten vijf keer zoveel als zijn broers opgediend. De maaltijd ziet er uitnodigend uit, iedereen begint te eten en  te drinken. Blijdschap en vreugde komen de zaal en de harten binnen, de wijn zorgt voor extra vrolijkheid. Spanningen en stress raken op de achtergrond, en iedereen lijkt zeer verheugd!