Het gezin ( 1 )

De term het gezin is tegenwoordig niet meer zo eenvoudig uit te leggen als het vroeger. Er kan geen vaste definitie meer aan dit begrip gegeven worden. Een groot aantal kinderen uit de hedendaagse maatschappij groeit jammer genoeg niet meer in een traditioneel gezin op, met een vader en een moeder, broers en zussen. Er komen steeds meer alternatieve vormen. We kennen meer onderscheiden variaties van het gezin dan ooit. Samengestelde gezinnen, gezinnen met gescheiden ouders, grootgezinnen en ga zo maar door.  

De Bijbel noemt het gezin als geheel van vader, moeder, kinderen, slaven en dienaars. 

De eerste kinderen die God gaf waren Kaïn en Abel. 

“ De mens Adam, had gemeenschap met Eva, zijn vrouw, ze werd zwanger en bracht Kaïn ter wereld. Met de hulp van de Heer heb ik het leven geschonken aan een man! “ riep ze uit. Later bracht ze zijn broer ter wereld, Abel. “ ( Genesis 4 : 1 ) 

De naam Kaïn betekent bezit. Kinderen zijn een geschenk van God. Daarom erkennen wij de Heere bij het stichten van ons gezin. Omdat we weten dat we een kind uit Zijn handen ontvingen, bemoedigt dat ons enorm bij de opvoeding. Hij heeft beloofd dat Hij het werk en de gaven van Zijn handen nooit zal laten varen. Het is opvallend dat de naam Abel ijdelheid betekent. Zou Eva haar eerstgeboren zoon teveel aandacht gegeven hebben? Zou ze gedacht hebben dat de beloofde Redder met hem al gekomen was? Het is opvallend dat de Heere het offer van Abel verkoos boven dat van Kaïn. Alles bij elkaar is de geschiedenis van Adam en Eva voor ouders van nu een waarschuwing om alle kinderen gelijk te behandelen en van alle kinderen evenveel te houden. 

Het gezin is een eenheid die gegrond is in het verbond met God. “ Ik sluit een verbond met jou en met je nakomelingen, met alle komende generaties, een eeuwigdurend verbond. Ik zal jouw God zijn, en die van je nakomelingen. Heel Kanaän, het land waar je nu als vreemdeling woont zal ik jou en je nakomelingen voor altijd in bezit geven, en Ik zal je God zijn. “ ( Genesis 17 : 7 ) Dit is de kern van de belofte van het verbond. Ontelbare keren zou Jahweh deze belofte herhalen. ( Jeremia 24 : 7 / 31 : 33 / Ezechiël 34 : 30 – 31 / Hosea 2 : 22 / Zacharia 8 : 8 ) 

Jozua stelde na Mozes het volk – net als de profeten – voor een fundamentele keuze: de Heere dienen, of andere afgoden aanbidden. Daarbij noemde hij zichzelf en zijn gezin en zei : Ik en mijn huis wij zullen de Heere dienen. ( Jozua 24 : 15 ) 

Het gezin is door God gebouwd. “ Als de Heere het huis niet bouwt, tevergeefs zwoegen de bouwers. Als de Heere de stad niet bewaakt, vergeefs doet de wachter zijn ronde. / Kinderen zijn een geschenk van God. Als pijlen zijn in de hand van een schutter, zo zijn de kinderen, verwekt in je jeugd. “ ( Psalm 127 ) Volgens de overlevering is deze psalm koning Salomo door zijn vader David aangeleerd. David leerde hem om op Gods zegen te vertrouwen voor het stichten van een gezin, en niet op zijn eigen beleid. Wanneer God het gezin niet bouwt, is alles vergeefs. Maar mensen die God liefhebben en door Hem geliefd zijn kunnen gerust van hart en wegen zijn, en ze mogen met een gerust hart gelukkig zijn.  God geeft alles wat nodig is. Ze mogen van een geruste slaap genieten want de ziel van een mens die God vreest keert steeds tot Hem terug. Als we ontwaken in de morgen, zal onze eerste gedachte aan Hem zijn, omdat onze ziel in Hem gerust heeft. God geeft mensen die hun leven naar Zijn wil inrichten rust en tevredenheid. Ze genieten van het heden en hebben verwachting van de toekomst. De kinderen die zij krijgen zijn een gave van de Heere, en ze zijn voor kinderen van God al naargelang Hij voor hen beslist. Goede kinderen zijn een groot geluk. Ze worden vergeleken met pijlen in de hand van een schutter. Deze bewapening boezemt vrees in bij eventuele aanvallers. Omdat kinderen een erfdeel genoemd worden, mogen wij ze met recht als een zegen beschouwen.