Het leven van Jozef ( 2 )

De Heere God verleent mensen geestelijke gaven. Dat deed Hij al in het Oude Testament. 

“ Er zijn verschillende gaven, maar er is éeń Geest. Er zijn verschillende dienende taken, maar er is één Heer. Er zijn verschillende uitleggingen van bijzondere kracht, maar er is één God Die ze allemaal en bij iedereen teweegbrengt. In iedereen is de Geest zichtbaar aan het werk, ten bate van de gemeente. Aan de één wordt door de Geest het verkondigen van wijsheid geschonken, aan de ander door diezelfde Geest het overdragen van kennis. De één ontvangt van de Geest een groot geloof, de ander de gave om te genezen. En weer anderen de kracht om wonderen te verrichten, om te profeteren, om te onderscheiden wat wel en niet van de Geest afkomstig is, om in klanktaal te spreken, of om uit te leggen wat daar de betekenis van is. Al deze gaven worden geschonken door één en dezelfde Geest. / God heeft in de gemeente aan allerlei mensen een plaats gegeven. Ten eerste aan apostelen, ten tweede aan profeten, en ten derde aan leraren. ( 1 Kor. 12 )

 Op een keer had Jozef een droom. Als herdersjongen was het onderwerp van zijn dromen niet ver van de dagelijkse realiteit vandaan Rijen korenschoven doemden voor zijn slapende geest op. Het bijzondere was dat de korenschoven zijn broers voorstelden. Zonder verbazing zag Jozef dat hijzelf ook een korenschoof was. Alle schoven bogen voor de zijne. Later kwam er nog een droom bij, nog surrealistischer. Het waren de zon, de maan en elf sterren die hem hulde bewezen. Bizar! Jozef was meer een profeet dan een politicus. Hij had zijn droom beter voor zichzelf kunnen houden, maar het kwam niet in hem op dat andere mensen een negatieve lading aan zijn dromen zouden kunnen geven. Dat liet niet lang op zich wachten. 

Sprakeloos van verbazing werd het relaas van Jozef aangehoord. Zijn wrede broers hadden het nu helemaal met hem gehad! Ze namen het verhaal van Jozef bijzonder slecht op en waren woedend op hem! Met diepe minachting zeiden ze: “ Denk je soms dat jij koning wordt? Dat je over ons kunt regeren? Idioot! “ 

Zelfs Jacob werd boos. “ Jozef, doe normaal alsjeblieft! “ zei hij. “ Wat is dat voor een droom! Je denkt toch niet dat je moeder, je broers en ik voor jou zullen buigen? “ Hoogstwaarschijnlijk was Rachel al gestorven en bedoelde Jakob Lea zeggen de verklaarders. Jozef kon zich inderdaad absoluut niet voorstellen dat zijn broers en moeder Lea voor hem zouden buigen. Hij ging maar weer gauw aan het werk. De broers konden Jozef wel vermoorden. De stemming thuis was vaak om te snijden. “ Zul jij, die maar alleen bent, over óns regeren, wij, die met zoveel zijn? “ klonk het Jozef in de oren. Hij wist verder niet wat de Heere hem met zijn dromen duidelijk wilde maken en liet alles zoals het was. 

Maar Jacob = de enige die het volwassen geloof van zijn vader Abraham deelde –  bleef nadenken over alles wat Jozef hem verteld had. Zijn houding herinnert sterk aan Maria, de moeder van de Heere Jezus. Zij bewaarde alle woorden van God, en van de engel, en overlegde die in haar hart. ( Lucas 2 : 51 ) Dat is een kenmerk van kinderen van God. Alle Goddelijke woorden die zij horen bewaren ze in hun hart. Ze denken er aan, en mediteren erover. Zo komt de Heilige Geest erbij en opent hun ogen voor een perspectief dat de Heere  vaak voor wijzen en verstandigen verborgen houdt, maar Zijn kinderen openbaart.