Lofzang van Maria
Magnificat
Wat een boodschap had Maria van de Engel Gabriël gekregen. De langverwachte Messias, de Heere Jezus Christus zou komen. Het grote Heil – al eeuwenlang naar uitgezien – zou eindelijk in vervulling gaan. En voor de Vervulling van deze belofte had God háár uitgekozen. Wat een wonder! Maria geloofde het allemaal. ‘De Heere wil ik dienen. Laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd’ had zij de engel geantwoord. Zo aanvaardde zij zonder enige aarzeling Gods plan.
Gabriël had zijn taak uitgevoerd en ging terug naar zijn Opdrachtgever.
De Koning der koningen – die elke voetstap van Zijn kinderen in de gaten houdt – , liet haar niet alleen. De schaduw aan haar rechterhand, de Heilige Geest, bracht Maria bij haar nicht Elisabeth. Hoewel Zacharias ongelovig was geweest was het Plan van God in vervulling gegaan. Elisabeth was op haar hoge leeftijd in verwachting. Het kind dat zij onder haar hart droeg zou de heraut zijn die de mensen de komst van de Hemelse Vredevorst bekend zou gaan maken.
Zoals elk radertje – geolied door de Heilige Geest – weergaloos precies is in het Koninkrijk van God, zo werd Maria bij de wijze Elisabeth gebracht. Wie had haar beter voor kunnen bereiden op de komst van het Kind? Het was Gods wijsheid waardoor Hij haar leidde. Zo zou Hij alles maken dat elk zich verwonderen moest.
Toen Maria Elisabeth begroette stelde de Geest Elisabeth in staat om de betekenis van het kind onder Maria`s hart in te zien en onder woorden te brengen.
‘De meest gezegende ben je van alle vrouwen!’ riep Elisabeth uit. Ze voelde dat het kindje in haar een sprong van blijdschap maakte en wist wat het betekende.
‘Gezegend is de vrucht van je schoot!’ vulde zij aan. ‘Wie ben ik dat de moeder van mijn Heere naar mij toekomt? Toen ik je stem hoorde sprong het kind van vreugde op in mij. Gelukkig is zij die geloofd heeft dat de woorden van de Heere in vervulling zullen gaan!’
Wat de Heere heeft aangekondigd zal in vervulling gaan.
En Maria zong het Magnificat, genoemd naar het eerste woord in de oude Latijnse vertaling, waar het werkwoord gebruikt wordt dat hier is vertaald met ‘Prijst en looft ‘.
‘Mijn ziel prijst en looft de Heere! Mijn hart juicht om God, mijn Redder!’
De Heilige Geest liet Lucas deze woorden in het enkelvoud opschrijven om de diepte van de gevoelens van Maria uit te drukken.
‘Hij heeft oog gehad voor mij, Zijn minste dienares. Alle geslachten zullen mij voortaan gelukkig prijzen.
Ja, grote dingen heeft aan mij gedaan Hij Die machtig is, en heilig is Zijn Naam!
Barmhartig is Hij, van geslacht op geslacht, voor elk die Hem vereert.’ ( zie ook psalm 103: 17,18)
God Zelf greep in en liet het Heil gebeuren. Maria wist dat en zong met grote blijdschap verder over het ingrijpen van God:
‘Hij toont Zijn macht, en de kracht van Zijn arm! Hij drijft uiteen die zich verheven wanen.
Heersers stoot Hij van hun troon, en wie gering is geeft Hij aanzien.
Wie honger heeft overlaadt Hij met gaven. Maar rijken stuurt Hij weg met lege handen. Dat klopte helemaal. Machthebbers en rijken, daar was Gabriël langs geflitst op zijn weg naar Maria.
De armen en onderdrukten, om deze mensen ging het God. Zo gaat het Hem nog steeds om elk die Hem verwacht. Die zonder Hem arm is, en ellendig.
‘Hij trekt zich het lot aan van Israël Zijn dienaar, zoals Hij aan onze voorouders heeft beloofd. Ja, God handelt naar Zijn beloften en laat niet één van al de goede woorden die Hij ooit gezegd heeft op aarde vallen. De beloften aan David ( vs 32, 33 ) maar ook die aan Abraham gedaan. ( zie vs 69, 73 / Gal. 3: 15 – 18 )
Tot in eeuwigheid! eindigt Maria haar lofzang.
Het eeuwige leven, nu en in de toekomst ! ( Joh. 3: 36 / 5: 24 )
Wie in de Zoon gelooft, die heeft eeuwig leven. Maar wie aan Hem voorbijgaat zal dat leven niet kennen. De toorn van God blijft op zo iemand rusten.
Drie maanden lang bleef Maria bij Elisabet. Gesterkt voor de onbekende toekomst reisde zij naar huis terug. En Jezus ging met haar mee.