Vrede ( 2 )
Jezus en onze vrede.
Nadat Jesaja zijn jubelende profetie uitgeroepen had, restten er helaas nog vele donkere tijden voor het volk Israël. Het Goddelijk Kind liet nog eeuwen op Zich wachten. Zijn regering leek een utopie. Maar tussen de donkere wolken van oordeel door bleven velen naar de Wijze Bestuurder en Sterke God uitzien.
‘Eeuwige Vader, Vredevorst ‘ stamelden de gebeden. ( Jesaja 9: 5 )
Iedereen wachtte op het goede nieuws, op de snelle boodschapper die over de bergen aan zou komen snellen. Hij had immers de boodschap dat er vrede komen zou? Hij zou de mensen blij maken, omdat Zijn boodschap er een van goede tijding zou zijn. ‘ De Heere God Zelf zal de mensen bevrijden!’ zou Zijn boodschap zijn. ‘Jullie God is Koning!’ zou Hij de mensen toeroepen ( Jesaja 52: 7 ).
‘Jahweh Zelf heeft de Israëlieten bekend gemaakt dat Hij door Jezus Christus het goede nieuws van de vrede is komen brengen. Deze Jezus is de Heer van alle mensen!’ riep Petrus dan ook vol compassie uit ( Hand. 10 ) toen hij begreep wat de missie van Zijn Meester inhield.
‘Nu begrijp ik pas goed dat God geen onderscheid tussen mensen maakt. Integendeel, Hij trekt Zich het lot aan van iedereen – uit welk volk dan ook – die ontzag voor Hem heeft en rechtvaardig handelt. Herinner u hoe alles begonnen is. Hoe het begon in Galilea, hoe Jahweh na de doop waartoe Johannes opriep Jezus van Nazareth met de Heilige Geest gezalfd heeft, en met gezag bekleedde. Hij trok als Weldoener het land door en genas iedereen die in de macht van de duivel was, omdat God Zelf Hem bijstond. Wij zijn de getuigen van alles wat Hij deed!’ vervolgde Petrus zijn vurige rede. En terwijl hij nog aan het woord was, daalde de Heilige Geest neer op iedereen die naar hem luisterde ( Hand. 10: 44 )
Alle Joden zagen vol verbazing dat ook de heidenen het geschenk van de Heilige Geest ontvingen ( Hand. 10: 45 ). Ze hoorden hen in klanktaal spreken en God prijzen.
Wat een onderbreking van de preek. Ze geeft duidelijk aan dat de Heere weliswaar de apostelen als een instrument in Zijn hand wilde gebruiken, maar Zelf de regie in handen hield.
Hieruit kunnen we concluderen dat de gave van de Heilige Geest, en van onwankelbare vrede een geschenk van Hem Zelf is. Niemand kan die geven, dan God alleen. Niemand kan die verstoren, als Hij het vredevuur brandend houdt. ( Efeze 2: 14 – 18 )