Junius Annaeus Gallio was een Spaans-Romeins politicus uit de eerste jaren van onze tijdrekening. Hij kwam uit een geleerde familie. Zijn jongere broers waren de filosoof Seneca, en de aardrijkskundige Marcus Annaeus Mela. Gallio was pro- consul in Korinthe in de tijd dat Paulus daar Gods` boodschap verkondigde.
De Romeinen hielden niet zo van de Joden, en vonden het maar een lastig volkje. Hun godsdienst betekende alles voor hen, en om de haverklap speelde er een conflict. Zoals altijd weerden de Joden zich dan hevig. Het “ judaïsme “was een door de Romeinse wet toegestane religie. Maar het Evangelie dat Paulus bracht leek van een totaal ander inhoud en orde te zijn. Dat leverde felle protesten op! Het invoeren van een nieuwe religie werd beschouwd als een halsmisdaad!
Gallio was niet bepaald een zachtzinnig mens. Hij stond bekend als iemand die zich nergens iets van aantrok. De typisch Romeinse afkeer tegenover religieus fanatisme toonde zich duidelijk toen Paulus voor het gerecht gedaagd werd.
“ Deze man haalt de mensen over om God te vereren op een manier die in strijd is met de wet! “ schreeuwden de Joden hem toe. Maar Gallio was niet onder de indruk van het verbale geweld. “ Als er sprake zou zijn van een ernstig misdrijf, of een ernstige vorm van wangedrag dan zou ik uw aanklacht voor ontvankelijk hebben verklaard “ antwoordde hij. “ Maar als ik het zo hoor gaat het om een geschil over woorden, namen, en uw eigen wet! “ Daar wil ik niets mee te maken hebben. U moet zelf maar zien wat u doet! Ik wil hier geen recht over spreken”.
Deze uitspraak kwam niet voort uit het feit dat Gallio zo op Paulus gesteld was. Nog minder kwam zij voort uit het feit dat hij zich aangetrokken voelde door diens boodschap, want hij luisterde niet eens naar wat Paulus hem te vertellen had. ( Hand. 18: 14 )
De Romeinen benaderden het bestaan van minderheden binnen het Rijk vanuit de gemeenschapsgedachte. Die hield in dat ze het prima vonden dat deze groepen zich organiseerden volgens hun eigen wetten, op voorwaarde dat deze niet tegen de Romeinse wet in druisten.
Daar leek het in het geval van Paulus niet op, en daarom was Gallio het gedoe al direct moe en liet hij de Joden uit de rechtszaal verwijderen.
Nu keerde de woede van de Joden zich tegen zichzelf. Ze grepen met z`n allen Sostenes, een leider van de synagoge vast en ranselden hem voor het gerechtsgebouw af. Het zou goed mogelijk zijn dat Sostenus voor Paulus opgekomen was, en dit nu zuur moest bekopen! Waarschijnlijk heeft Sostenus samen met Paulus Korinthe verlaten ( 1 Kor 1 : 1 )
Paulus bleef nog een tijd bij de leerlingen die hij in Korinthe gemaakt had, en liet vóór zijn vertrek uit de tweede haven van Korinthe zijn hoofd kaal scheren. Waarschijnlijk heeft hij dit gedaan omdat er sprake was van een gelofte van dankbaarheid aan de Heere die over hem gewaakt heeft zoals Hij had beloofd!
Dankbaarheid als je bewaard bent door God! Dankbaarheid omdat je gered bent door de Heere Jezus! Wat doe je daarmee?
