Ester 2 : 8 – 11

Het besluit van de koning werd overal bekendgemaakt. Er werden veel meisjes naar het vrouwenhuis gebracht. Daar werden ze door Hegai bewaakt. Eén van die meisjes was Ester. Hegai vond Ester een aardig en bijzonder meisje. Daarom zorgde hij ervoor dat ze meteen kon beginnen met de schoonheidsbehandeling. Hij gaf haar extra goed te eten, en ze kreeg de zeven beste dienaressen van het paleis. Ze woonde in de mooiste kamers van het vrouwenhuis, samen met haar dienaressen. Ester vertelde aan niemand uit welk volk en uit welke familie ze kwam. Want dat had Mordechai haar verboden. Mordechai wandelde elke dag langs het vrouwenhuis. Hij wilde weten hoe het met Ester ging, en wat er met haar zou gebeuren. 

Het bevel van Ahasveros werd uitgevoerd, en talloze meisjes uit het rijk van de koning werden gekidnapt. Ester was te mooi om aan de aandacht van de speurende hofambtenaren te ontsnappen. Niemand was in staat om zich tegen een wegvoering uit het ouderlijk huis te verweren, ook Mordechai niet, De wegvoering van Ester leek in dat opzicht op die van de vroegere Joodse ballingen naar Babel. 

 

De geschiedenis van de verbanning van koningin Vasthi was als een lopend vuurtje door het land gegaan en had een waar schrikbewind onder de bevolking doen ontstaan. Het lijkt onwaarschijnlijk dat er iemand vrijwillig naar het hof van de koning af zou willen reizen. Er werd totaal niet gevraagd of de meisjes al een vriend of verloofde hadden, dat deed er helemaal niet toe.  Ester werd meegenomen van haar oom Mordechai die van haar hield als van een dochter. De koninklijke gevolmachtigden namen haar en brachten haar onverwijld naar de burcht Susa.  

Voor Esters ogen doemde een totaal andere wereld op. Niets leek nog op eerst, geen Torarollen maar tapijtsieraad en ongelooflijke luxe. De eunuch-bewaker Hegai kreeg de taak toebedeeld om alle meisjes die het paleis binnengebracht werden goed voor te bereiden op hun gang naar de koning. Ester ondervond bijzondere gunsten van Hegai. Hij vond haar mooi, en innemend, en God bewerkte zijn hart zodanig dat hij Ester een voorkeursbehandeling gaf. Hegai bood Ester het beste wat er in het koninklijk paleis te vinden was, en gaf haar zeven uitgelezen hulpmeisjes. Bovendien verplaatste hij haar naar het mooiste deel van het vrouwenhuis. 

Hoewel Ester een Joodse was, at zij wat Hegai haar voorzette, zonder de Joodse ceremoniële spijswetten in acht te nemen. Ester vroeg ook niet om ander voedsel, zoals Daniël en zijn vrienden dat hadden gedaan. ( Daniël 1 : 8 ) Het uitgekiende dieet was het teken van een bijzondere gunst. ( vlg. 1 Sam. 9 : 22 – 24 / 2 Kon. 25 : 29 – 30 / Dan. 1 : 1 – 10 / Gen. 43 : 34 ). Hegai had een dergelijk verzoek nooit in kunnen willigen. Mocht Ester koningin worden, dan zou ze verplicht worden om aan de tafel van de koning aan te zitten, en de maaltijd met hem te gebruiken. Ester zei ook niets over haar afkomst. Mordechai had haar verboden om met een woord over haar religie, volk en vaderland te reppen. Zijn ervaring had hem geleerd wat het was om in een vreemd land te wonen en een andere God te dienen dan voorgeschreven was. God zorgde ervoor dat Ester het bevel van haar oom opvolgde. 

Terwijl Ester het leven in de koninklijke vertrekken begon, liep haar oom elke dag als een bezorgde vader langs om te vragen hoe het met zijn pleegdochter ging. Mordechai had alle reden om bezorgd te zijn. Het denkbeeld dat zijn geliefde petekind in de harem van een heidense koning aan het verdwijnen was, was een crîme in zijn ogen. De oom van Ester moet een aanzienlijke positie hebben ingenomen aan het hof ( vs 19, 21 / 3 : 2 / 5 : 13 ) anders had hij nooit op de hoogte kunnen blijven van het wel en wee van Ester. 

De sprookjesachtige entourage van de burcht Susa zei Mordechai niets. Hij wist alles over de feestpartijen, de hofintriges en de decadentie aan het hof. Ester was in een weinig benijdenswaardige positie terechtgekomen. Ze was gedoemd met een wispelturig man te trouwen, een man die ze zelf niet had uitgekozen, een heiden. Een machtig man die haar al naargelang zijn stemming was, zou kunnen verbannen naar zijn harem.

Maar boven alle dreiging en zorg stond de God van Israël. Hij wilde Ester gebruiken om een groter kwaad te voorkomen, namelijk de uitroeiing van het Joodse volk.