Ester 2 : 1 – 4

De festiviteiten hadden een totaal andere afloop dan verwacht. Het Perzische rijk had geen koningin meer. Ahasveros was er weer op uitgetrokken en raakte in een hevige strijd met Griekenland verwikkeld. Het lot was hem niet langer goed gezind, hij leed zware nederlagen . De schatkist van het Perzische rijk raakte uitgeput en Xerxes keerde als een zwaar vernederde koning terug. Hoewel hij het nooit zou toegeven, miste hij zijn gemalin. Hij probeerde de leegte op te vullen door zich over te geven aan drinkgelagen en festiviteiten.  Maar wijn en feestpartijen konden niet verhullen dat zijn leven er niet goed uitzag. De woede van de koning was allang verdwenen, hij voelde zich een ontmoedigd mens die niets anders restte dan somber terug te kijken op zijn leven. Het viel niet te ontkennen, hij  was een gevangene geworden van zijn eigen wet. Er was geen enkele mogelijkheid om Vasthi terug te laten komen, een wet van Meden en Perzen kon niet herroepen worden. 

Het leven van Ahasveros bestond uit manipuleren en gemanipuleerd worden. Zijn wispelturige karakter had hem geen vrienden opgeleverd. En het hele hof wemelde van bedrog en intrige. 

Op een dag kwam iemand van de hofhouding met een lumineus voorstel. Het hele land moest doorkruist worden op zoek naar de mooiste meisjes. Hegai de hoofdeunuch zou aan het hoofd van de hofhouding staan, en de meisjes een koninklijke schoonheidsbehandeling laten ondergaan. Lichamelijke schoonheid en uiterlijke bekoring moesten doorslaggevend zijn. Ahasveros – die door het gemis van zijn koningin en de geleden nederlagen wel een opvrolijker gebruiken kon – stemde gelijk in met het voorstel. De volgende dag vertrokken de ruiters, om het hele land te doorzoeken naar potentiële jonge koninginnen. Ieder mooi meisje werd gevangen en onverwijld naar het vrouwenhuis in de burcht Susa gebracht. Alle provincies van het koninkrijk moesten doorzocht worden. Er werden speciale ambtenaren aangesteld om deze taak op zich te nemen. Het was de bedoeling dat de maagden een nacht bij de koning zouden doorbrengen. Daarna werden ze als zijn bijvrouw beschouwd. De jonge vrouwen werden door de koning onderhouden. Ze mochten niet meer trouwen, en waren overgeleverd aan een leven in de koninklijke harem. De heilige scheppingswet van God werd doorbroken, niemand wist dat het huwelijk voor één man en één vrouw bedoeld was. Liederlijkheid en lage begeerten speelden hoog spel, en onschuldige meisjes werden veroordeeld tot een saai, en leeg bestaan in de koninklijke harem. 

Het voorstel van de dienaren van de koning was dat alle meisjes juwelen, sieraden, parfum en heerlijk geurende specerijen gegeven moesten worden, al naargelang ze zich dat wensten. Het paleis van de koning was een aparte wereld, het centrum van de macht, waarin de bewoners volkomen afgescheiden van de buitenwereld leefden. Er liepen altijd beambten, soldaten, eunuchen en extreem mooie vrouwen rond in het paleis. Dat klinkt misschien opwindend, maar was het niet. De geschiedschrijvers hebben beschreven dat het een uiterst rustig bestaan was, waar de vrouwen een gezinsleven creëerden. Iedereen was continu in de weer om het Ahasveros naar de zin te maken. Overal zag je mensen lopen, door de schitterend aangelegde tuinen, de doolhof van gangen in het paleis, en de prachtige zalen. Maar vrijheid, dat was er niet.
Bron: Kantt, SV, MH, Bijbelverklaring online, Studiebijbel, SB in Perspectief.