Op weg naar Pasen ( 15 )

‘Hij vertrok en ging volgens Zijn gewoonte naar de Olijfberg. De leerlingen volgden Hem. Toen Hij daar was aangekomen, zei Hij tegen hen: “ Bid dat jullie niet in beproeving komen. “ En Hij liep bij hen weg, tot ongeveer een steenworp ver, en knielde daarna neer om te bidden. Hij bad: “ Vader, als U het wilt, neem dan deze beker van Mij weg. Maar laat niet wat Ik wil gebeuren, maar wat U wilt. “ ( Lucas 22 : 39, 40 ) ‘

De maaltijd was gebruikt, de gesprekken verstomden. Er hing iets ernstigs, dreigends in de lucht waar niemand een naam aan kon geven. Jezus stond op en verliet de bovenzaal. De leerlingen volgden. Het was de gewoonte van Jezus om naar de Olijfberg te gaan, om zich daar aan het gebed te wijden. De Olijfberg is eigenlijk een bergrug die uit drie gedeelten bestaat. Halverwege de helling van de Olijfberg staat de kerk van Dominus Flevit. ‘ De Heer huilde. ‘ betekent dat. Op deze plaats herdenken Joden en pelgrims hoe de Heere Jezus rouw over de stad Jeruzalem gedragen heeft, en bittere tranen liet omdat Hij Zijn afwijzing door het merendeel van de inwoners van de stad voorzag. Deze kerk heeft de vorm van een traan. 

In Getsémané –  aan de voet van de Olijfberg – staan olijfbomen die wel ouder zijn dan duizend jaar. Tussen de schaduw en in de verborgenheid van deze bomen had Jezus vaak de tijd genomen om tot Zijn Vader te bidden. Ook de voorgaande nachten was Hij daar te vinden geweest. ( Lucas 21 : 37 )Vanuit de stad Jeruzalem moest je de beek Kidron oversteken om in Getsémané aan te komen.
Midden in het Kidrondal bevond zich het graf van Absalom, de opstandige zoon van koning David. Maar daaraan dacht nu niemand. Bijzonder was het wel, dat de gehoorzame Zoon van de Koning der koningen langs dat graf kwam om gehoorzaam te zijn aan de wil van Zijn hemelse Vader. 

Nu was de verzoeking dichterbij dan ooit. Binnen enkele uren zou Hij overgeleverd worden aan Zijn vijanden. Jezus had het gebed nodig, meer dan ooit. Dringend droeg Jezus Zijn leerlingen op om te bidden dat zij niet in verzoeking zouden komen. Daarmee doelde Hij op het feit dat ze Hem zouden verlaten. Ze werden gewaarschuwd. Jezus dacht nog steeds aan hen, en aan de lessen die Hij hen wilde leren, om trouw te zijn.
De bede waarover Jezus het had, lijkt op de bede uit het Onze Vader. ‘ Leidt ons niet in verzoeking. ‘ De verzoeking die op dat moment in de wereldgeschiedenis plaatsvond, betrok zich niet alleen op Jezus, maar ook op Zijn leerlingen. Lucas heeft minder over deze gebeurtenissen verteld dan Mattheüs en Marcus. Hij heeft niets beschreven over het feit dat Jezus drie andere leerlingen meenam, een eindje verderop. Hierdoor focust de geschiedenis zich meer op de Heere Jezus Zelf, en dat is wel zo mooi eigenlijk. 

Jezus zonderde Zich van Zijn leerlingen af. Het werkwoord heeft als basis betekenis ‘ trekken. ‘ Hij scheurde Zich los. Het kostte Hem dus grote moeite om Zich van hen af te scheiden. Jezus ging een steenworp bij Zijn leerlingen vandaan, zo ver dat Hij hen niet meer kon horen, of zien. 

De Joden baden altijd staande. ( Lucas 18 : 11, 13 ) In het N.T. lees je vaker dat er geknield werd. ( Hand. 7 : 60 / 9 : 40 / 20 : 36 / 21 : 5 ) Maar dit bidden van Jezus was anders. De zondeloze Man knielde neer als Iemand die zich intens biddend buigt voor God ( vs 42 ), en zich daarbij op de knieën laat vallen. ( vlg. Matth. 26 : 39 / Marcus 14 : 35 ) 

En Hij begon Zijn gebed met het woord ‘ Vader ‘. Er spreekt vertrouwen en gehoorzaamheid uit Zijn woorden. In Zijn groeiende angst wendde Hij Zich tot God. Jezus begon te vragen of Hij het lijden mocht ontgaan. 

Wij kunnen uit Zijn woorden en houding leren dat je het lijden nooit op moet zoeken. Dat heeft Jezus ook niet gedaan. Hij wilde het lijden niet, maar wilde alleen maar de wil van Zijn hemelse Vader volgen. De andere evangelisten hebben beschreven dat Jezus op Zijn gezicht op de grond viel. Het is goed om hierover na te denken. Er was niemand meer die Hem nog helpen wilde of kon, dan alleen Zijn Vader. Zijn Vader wilde dit lijden om ons van zonde en ongeval te kunnen ontslaan. Wat een intense liefde is dat geweest. Bedenk eens hoe zwaar zowel de Vader als de Zoon voor ons hebben geleden. Hun liefde en trouw bleven bestaan, toen het er op aan kwam en ze het verlossingsplan werkelijkheid zagen worden. 

https://www.youtube.com/watch?v=KZ_VlQ8M5EE