De overwonnen dood!

1 Korintiërs 15 : 20 – 26 

‘ Luister nu goed: Christus is opgestaan uit de dood! Hij was de Eerste. En net als Hij zullen ook de anderen doden opstaan.
De dood is in de wereld gekomen door een mens, door Adam. Alle mensen moeten sterven, net als Adam. Maar door een ander mens, door Jezus Christus, zullen de mensen opstaan uit de dood. Alle gestorven christenen zullen weer levend worden, net als Christus. Maar ieder op zijn beurt, Christus is als Eerste opgestaan. En pas op de dag dat HIj terugkomt, zullen alle gestorven christenen opstaan. Daarna zal het einde komen. Dan zullen alle kwade machten die nu over ons willen heersen, door Jezus Christus vernietigd worden. De laatste macht die door Hem vernietigd zal worden, is de dood. 

Want in de heilige boeken staat: ‘ Al zijn vijanden zullen diep voor Hem buigen. En er staat ook:’ God laat Hem over alles heersen. Dat gaat allemaal over Gods Zoon. God zal Hem namelijk laten heersen over alles en iedereen. Behalve natuurlijk over God Zelf. En als Gods Zoon al Zijn vijanden geslagen heeft, zal Hij Zijn macht weer in handen geven van God, Zijn Vader. Dan zal God alle macht hebben, en heersen over alles en iedereen.

‘ 

De apostel Paulus grondde de waarheid van de opstanding uit de doden in Christus. Deze uitspraken waren nodig in de gemeente van Korinthe omdat sommige Korintiërs de overtuiging hadden dat de doden niet lichamelijk konden opstaan. Deze mensen dachten overigens ook dat Christus niet uit de doden was opgestaan. ‘ Stel dat zij gelijk hebben ‘ argumenteerde Paulus, dan is alles wat wij vertellen zinloos. Dan is onze hele geloof zinloos, en hebben de apostelen leugens verteld over God. Dan zouden wij nog steeds overgegeven zijn aan onze zonden, en aan de dood. Dan zou er ook geen enkele hoop zijn voor de christenen die al gestorven zijn. Bovendien, wanneer Christus slechts waarde zou hebben voor ons aardse leven, dan zou dat uitermate treurig zijn, we zouden deerniswekkende mensen zijn.’ 

Gode zij dank, de feiten zijn anders! Christus is opgewekt uit de doden. Hij is Eersteling geworden van hen die reeds ontslapen zijn. Het woord in de grondtaal – aparchè – geeft aan dat er meer zullen volgen op Zijn opstanding. ( Hand. 26 : 23 / Kol 1 : 18 ) 

In het Oude Testament werden met de eerstelingen de eerste vruchten van de oogst bedoeld. Het eerste koren dat rijp was. De eerste vrucht van de wijnstok. Deze eerstelingen werden aan God geofferd, voordat het overige deel van de oogst werd binnengehaald. ( vgl. Lev. 23 : 10 / Deut. 26 : 2, 10 ) Hierop volgend liet Paulus zijn lezers zien waarom Christus de Eersteling van de oogst was, de eersteling van de gestorven gelovigen. Hij schreef: ‘ aangezien de dood er was door toedoen van een mens, zo is ook de opstanding uit de doden er door toedoen van een Mens. Met deze woorden verwees Paulus eerst naar Adam, onze eerste vader, door wie wij allemaal in de zonde gevallen zijn. ( Rom. 5 : 12, 18 / Gen. 3 : 1 – 24 ) 

Zoals Adam de oorzaak geworden is van de heerschappij van de dood over zichzelf en over zijn nakomelingen, zo is ook de Mens Christus Jezus door Zijn gehoorzaamheid de oorzaak geworden, niet alleen van Zijn eigen opstanding, maar ook van de opstanding ten leven van alle mensen die Hem toebehoren. ( Hebr. 5 : 8, 9 ) Adam representeert hier de hele mensheid. Zoals Adam stierf, sterven nu alle mensen. Alle mensen zijn door hun afstamming met Adam verbonden, en delen in zijn lot. Maar hetzelfde geldt voor Christus. Dat is het geweldige nieuws. Zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden. Het gaat de apostel hier niet om alle mensen, maar alleen om de gelovigen. Dat zijn de mensen die in Christus gestorven zijn. ( 1 Tess. 4 : 16 ) 

Maar er is nog meer! Zo blijkt ook dat onder de heerschappij van Christus de dood zelf zal moeten wijken. Het is een onbegrijpelijk wonder, maar alle doden zullen herleven. ( Joh. 5 : 28, 29 / Hand. 24 : 15 ) Ongelovige mensen echter kunnen aan de opstanding van Christus uit de doden geen enkele positieve verwachting ontlenen. 

De opstanding uit de doden zal pas plaatsvinden bij de wederkomst van Christus. Wie in de opstanding uit de doden gelooft, kan zich afvragen waarom gelovigen eigenlijk nog moeten sterven. Paulus maakt duidelijk dat elk in zijn eigen groep levend gemaakt zal worden. Tot de eerste groep behoort Christus. Tot de tweede groep behoren de mensen die van Christus zijn bij Zijn wederkomst. Dat zijn alle mensen die van Christus zijn op het moment dat Hij terugkomen zal op de wolken van de hemel, tevens alle mensen die reeds gestorven zijn, en tijdens hun leven in Hem geloofd hebben. Zij zijn in de Heere gestorven. 

Op het moment dat Jezus terugkomt, zullen alle gestorven gelovigen lichamelijk worden opgewekt ( 1 Tess. 4 : 16 ) En de nog levende gelovigen zullen wat hun lichaam betreft worden veranderd, en verheerlijkt. ( 1 Tess, 4 : 17 ) 

Het zou heel goed kunnen dat Paulus met de woorden ‘ daarna het einde ‘  aangegeven heeft dat er nog een derde groep gelovigen bestaat die zal worden opgewekt uit de doden. In overeenstemming met Openbaringen 20 : 4 – 6 , 12 – 14 vindt er na het duizendjarig vrederijk nog een opstanding plaats. Dat is die van de ongelovigen, na het eindoordeel. 

De totale vernietiging van de dood door Christus verondersteld een dergelijke opstanding. Paulus is hier klaarblijkelijk alleen geïnteresseerd in de opstanding van de gelovigen, aan de ongelovigen besteed hij verder geen enkele gedachte, en wijdt hij geen enkel woord. 

Het einde van de wereld wordt door twee gebeurtenissen gemarkeerd. 

1. Wanneer Christus het koningschap aan God de Vader overgeeft 
2. Wanneer Hij alle heerschappij en kracht en macht tenietgedaan zal worden. 

Deze onderwerping aan God de Vader, en de vernietiging van alle anti – Goddelijke machten en krachten moeten eerst gebeuren. Het gaat hierbij om de duivel en zijn engelen, die ook wel de demonen genoemd worden. Zij oefenen macht uit over de wereld en hebben maar één doel, om haar in het eeuwige ongeluk te storten. Volgens vers 26 hoort ook de dood tot deze machten. 

Toen de Heere Jezus aan het kruis stierf is de overwinning op deze machten begonnen. ( Kol 2 : 15 ) Maar de overwinning moet haar voltooiing nog krijgen aan het einde van de tijd. ( Hebr. 2 : 8 / Openbaringen 19 : 19 ) De teruggave van het koningschap aan de Vader is begrijpelijk en logisch omdat de Vader Zijn Zoon deze macht tijdelijk gegeven heeft. ( Hand. 2 : 33 – 35 / Hebr. 1 : 13 ) 

Dan zal deze volmaakte, goede God en Heere voor eeuwig regeren. Alle rouw, verdriet, oorlog, geweld, alle slechtigheid zal als sneeuw voor de zon verdwijnen. Blijdschap en vreugde, eeuwige Halleluja`s zullen hun plaats innemen. 

Wat een Offer, Wat een God! 

https://www.youtube.com/watch?v=YR_oTXJ34Io&t=416s