Jesaja 52 : 7 – 10

‘Hoe welkom is de vreugdebode die over de bergen komt aangesneld. Die vrede aankondigt en goed nieuws brengt. Die redding aankondigt en tegen Sion zegt: ‘ Je God is koning. ‘ Hoor! Je wachters verheffen hun stem, samen barsten ze uit in gejuich want ze zien het met eigen ogen: de Heer keert terug naar Sion. Breek uit in gejubel, ruïnes van Jeruzalem, want de Heer troost Zijn volk. Hij koopt Jeruzalem vrij. De Heer ontbloot Zijn heilige arm, ten overstaan van alle volken, en de einden der aarde zien hoe onze God redding brengt.’ 

In Jesaja 51 : 9 tot en met 52 : 12 vind je drie levendige profetieën die alle drie met dezelfde uitroep beginnen: ‘ Ontwaak! Word wakker! ‘ 

Met deze energieke woorden kondigt de profeet Jesaja het komende heil aan voor Israël. Jesaja 51 : 17 – 23 kondigt het ingrijpen van de Heere aan. Jesaja 51 : 17 – 23 is een profetie over het einde van Jeruzalems straf, en in Jesaja 52 : 1 – 12 verkondigt Jesaja de omvang van de verlossing die de Heere tot stand zal brengen. De terugkeer uit de Babylonische ballingschap zal nog maar het begin zijn, een eerste fase. Maar het accent valt vooral op de vreugde en het geluk dat dit heil onder Gods volk teweeg zal brengen. 

In de tijd van Jesaja kreeg iemand na een geleverde veldslag de opdracht om de koning en het volk de uitslag van de strijd te brengen. ( 2 Sam. 18 : 26 ) Je kunt je levendig voorstellen dat de schildwachten op de torens van de stad Jeruzalem de terugkerende ballingen in de verte aan zagen komen. 

Maar omdat een profetie meerdere lagen heeft, is het ook goed mogelijk om in deze woorden de profeten te herkennen die de komst van het Messiaanse vrederijk aankondigden, en de komst van de Heere, die aan het hoofd van de nieuwe exodus Zijn volk verlossing brengt. 

De apostel Paulus zou eeuwen later vers 8 citeren en de boodschappers identificeren met de verkondigers van het nieuwe verbond. ( Romeinen 10 : 15 / vgl. Nahum 2 : 1 / Efeze 6 : 15 ) 

Maar laten we even teruggaan naar de aansporing die Jesja tot het volk richtte. In de eerste verzen van Jesaja 52 wordt het volk Israël bemoedigd, en aangespoord tot volharding. De mensen worden opgeroepen om hun mooiste kleren aan te trekken . Dit aandoen van kleding is een beeldspraak en heeft betrekking op het ontvangen van een nieuwe status. Als je in ogenschouw neemt dat Sion hier ‘ heilige stad ‘ wordt genoemd, dan realiseer je je dat deze positie verband houdt met haar toewijding aan de Heere God. Sommige verklaarders zagen in dit beeld een parallel met de heerlijkheid van de kleding van de hogepriester. De genoemde heiligheid van de stad wordt verder verduidelijkt: geen onreine of onbesnedene zal de stad betreden. 

Hierna roept Jesaja Jeruzalem op om het stof van zich af te schudden, om op te staan, en te gaan zitten. De aangesprokene  wordt de dochter van Sion genoemd. De reden om zich los te maken, wordt door Jesaja toegelicht in een Godswoord. De Heere zegt dat ze voor niets werd verkocht, en ook voor niets zou worden gelost. Met deze uitspraak bedoeld de profeet dat de Heere niemand iets schuldig is, wanneer Hij het volk Israël zich opnieuw tot een eigendom verwerft. Hij heeft daarvoor van niemand geld of goed gekregen. Niemand weerhoudt Hem om Zijn Goddelijke plannen ten uitvoer te brengen.

Zoals de Heere dat altijd doet, geeft Hij via Jesaja een terugblik in het verleden. In enkele woorden word je voor ogen geschilderd hoe er allerlei onderdrukkers waren die het volk zich ten eigendom maakten. ‘ Ooit trok Mijn volk naar Egypte, om daar als vreemdeling te leven. Maar in Assyrië werd het zonder meer uitgebuit. Wat win Ik daar nu bij? – spreekt de Heer. Voor niets is mijn volk weggenomen, hun leiders weegklagen – spreekt de Heer – dag in dag uit wordt Mijn Naam bezoedeld. Daarom, op die dag zal Mijn volk Mijn Naam kennen, beseffen dat Ik het ben die zegt : ‘ Hier ben Ik! ‘ ( vs 4 – 6 ) 

Nu volgt er een lyrische beschrijving van de komst van God als Koning. ( vs 7 – 10 ) Dit gedeelte vertoont sterke overeenkomsten met Jesja 40 : 9 – 11. Met deze tekstwoorden beschrijft een onbekende spreker hoe lieflijk op de bergen de voeten van de vreugdebode zijn. ( vs 7 ) Deze boodschapper maakt heilrijke woorden bekend:  hij kondigt vrede aan, brengt een goede boodschap, en laat verlossing horen. 

De vrede houdt een totale afwezigheid van vijandschap in, en geeft eenheid en samenwerking aan. Haat, ziekte en dood zullen als nevel voor de zon verdwijnen. De verlossing betekent dat God zal bevrijden van zonde en kwade machten. De boodschapper zegt tot Sion dat haar God koning is. 

Dit is een prachtige diepgaande profetie. Hier is sprake van een fundamentele belijdenis van Israël, die teruggaat tot de periode van de uittocht. ( Exodus 15 : 18 ) 

De Heere God was de eigenlijke Heerser over Zijn volk. Zijn volk moest Hem vertrouwen, dat was het grote probleem in het verleden geweest, dat hadden ze niet gedaan. Maar nu was alle straf vanuit het verleden weggedaan, verdwenen, en het volk mocht weten dat JHWH geheel met Zijn volk verbonden was, en het volk zegende. 

Na deze woorden verandert de profetie. Het beeld van de boodschapper maakt plaats voor het beeld dat ons nu voor ogen geschilderd wordt: de wachters op de muren van Sion. Zij verheffen hun stem en juichen omdat ze zien dat de Heere terugkeert. Dat zien ze met eigen ogen. 

Deze passage doet denken aan Jesaja 40 : 5 waar is gesteld dat de heerlijkheid van de Heere zich zal openbaren over alles wat er leeft. De woestijntijd is voorbij! 

Het lijkt wel alsof de woorden van Jesaja een herinnering oproepen aan de tempelinwijding toen de majesteit van God de tempel vervulde. ( 2 Kron. 5 : 13 – 14 ) en een gelovig oog en oor beseft dat je er niet aan hoeft te twijfelen dat de Heere Zijn beloften in gaat lossen, en dat Zijn Majesteit zal neerdalen op Sion, en op de nieuwe tempel. ( vgl. Efez. 43 : 1 – 5 ) 

Nadat de wachters aangespoord zijn om te juichen, worden zelfs de puinhopen van Jeruzalem aangespoord om uit te breken in gejuich en een van hart en stem te jubelen. ( vs 9 ) Je moet die puinhopen niet zozeer letterlijk nemen, het is een metafoor voor de inwoners van de stad die in de loop van de hoofdstukken van Jesaja steeds klaagden over de hopeloosheid van de situatie. ( Jesaja 49 : 14, 19 / Jesaja 51 : 12 – 13 / Jesaja 52 : 1 – 5 ) Tegen al deze klagende mensen wordt gezegd dat er reden voor vreugde is, omdat de Heere Zijn volk troost. ( vgl. Jesaja 40 : 1 ) Hij koopt Jeruzalem vrij! JHWH ontbloot Zijn heilige arm voor de ogen van alle volken. ( vs 10 ) Hiermee wordt de vraag die eerder gesteld is ( Jesaja 51 : 9 ) beantwoord en verhoord! Alle einden der aarde zullen de verlossing door Israëls God zien. 

De volgende twee verzen bevatten een oproep aan het volk om hun ballingsoord te verlaten en op te trekken naar Sion. Iedereen moet terugkomen, maar ze moeten wel alle onheilige zaken achterlaten. Gezien de context ( Jesaja 52 : 1-2 / Jesaja 8 – 9 ) doelt deze tekst op een toekomstige eschatologische terugkeer vanuit alle plaatsen van de wereld waarnaar de Israëlieten verbannen waren. Ze zouden terugkeren terwijl ze in het midden van hen de heilige voorwerpen van de tempel met zich mee zouden dragen terwijl ze alle heidense goden en gebruiken in het land van herkomst achter zouden laten. 

Er is nog veel meer over dit prachtige hoofdstuk te zeggen, maar het is duidelijk dat het Leitmotiv de goedheid, vergevingsgezindheid en zegen van de Heere zijn. Hij vergeet Zijn volk en kinderen nooit! Zo lang de wereld blijft bestaan zal Hij er alles aan doen om Zijn kinderen terug te halen naar Zichzelf, en naar de plaats waar Hij gediend en aanbeden wil worden. 

Hij is almachtig, krachtig en heerlijk!