Magnificat ( 4 )

Heersers stoot Hij van hun troon
En wie gering is, geeft Hij aanzien.
Wie honger heeft, overlaadt Hij met gaven,
Maar rijken stuurt Hij weg met lege handen.
Hij trekt Zich het lot aan van Israël, Zijn dienaar,
Zoals Hij aan onze voorouders heeft beloofd.
Hij herinnert Zich Zijn barmhartigheid
Jegens Abraham en Zijn nageslacht tot in eeuwigheid!
Lucas 1 : 52 – 55 

Het vereffenen van de bezitsverhoudingen tussen rijk en arm waarover Maria getuigde is een noodzakelijk iets om de verhoudingen in de wereld die niet eerlijk zijn, recht te trekken. Daardoor ontstaat er een situatie waarin de Heere in vrede gediend kan worden. De armen worden getekend in de schrijnende werkelijkheid waarin zij verkeren, ze worden ‘ hongerigen ‘ genoemd. De tegenstelling suggereert dat rijken zich verrijkt hebben ten koste van de armen. Dat is natuurlijk ook vaak het geval geweest, en gebeurt nog maar al te vaak. Maar de woorden van Maria betekenen niet dat de situatie nu omgekeerd wordt, en de armen uitbuiters worden, terwijl de rijken op hun beurt onderdrukt zouden mogen worden. De Heere neemt genoemde armen de dagelijkse zorg uit handen, daar gaat het om. Zo valt de overmatige zorg voor het dagelijks brood weg, en tegelijkertijd de afhankelijkheid van uitbuiters. Er ontstaat ruimte om God in alle vrijheid te dienen, terwijl de rijken – die zich ten koste van de armen verrijkt hebben- met lege handen weggestuurd worden. Zonder iets gekregen te hebben, mogelijk beroofd van hun overmatig bezit. Zo wordt het onrecht dat de armen is aangedaan goedgemaakt. 

Nadat politieke ( vs 52 ) en sociale ( vs 53 ) aspecten aan de orde zijn geweest, gaat Lucas verder over de diepere dimensie die de komst van de Messias zou vergezellen. De realisatie van de verbondsbeloften die de Elohim ooit aan Abraham en zijn nageslacht beloofd had. ( vs 54 – 55 ). Daarbij haalt Micha de laatste woorden uit de profetie van Micha aan: ‘ En gij zult trouw bewijzen aan Jakob, en goedertierenheid aan Abraham, zoals U van oude tijden af aan onze vaderen gezworen hebt. ‘ In de grondtaal wordt voor Jakob het woord ‘ pais ‘ gebruikt: kind, knecht, des Heeren. ( Jes. 41 : 8,9 / 44 : 1, 2, 21 / 45 : 4 ) Dat God Israël gedenkt in Zijn barmhartigheid, betekent metterdaad dat God voor Zijn volk opkomt. De onbepaalde wijs mnesthenai eleous moet je naar Semitisch gebruik vertalen met: ‘ door aan Zijn barmhartigheid te gedenken’ en geeft aan op welke manier God Zijn volk te hulp geschoten is: met grote liefde, trouw en medelijden. 

Abraham is gestorven, de Heere bleef niet in eeuwigheid met hem spreken, maar Hij bleef wel Zijn verbond met Abraham eeuwig trouw. Dit doorzicht heeft Maria van de Heilige Geest ontvangen, en daarin was ze veel wijzen van haar tijd ver vooruit. Maria roemde niet in zichzelf, maar ze roemde in de God die haar dit alles heeft laten zien.