Als je het Hooglied opent, kom je in een wereld die ontroert, verbaasd en intrigeert. Zowel de Joodse als de christelijke traditie bevestigen de geestelijke opvatting van dit schitterende Bijbelboek. Het Hooglied van Salomo ademt een totaal andere sfeer dan de psalmen en liederen die zijn vader David componeerde. De sfeer is vrolijk, gevoelig en teder tegelijk. Maar je zult er de naam van God tevergeefs zoeken, het Nieuwe Testament doet er geen enkele keer verslag van, en je vind er geen enkele uitdrukking van de godsdienst of van een gebed in terug. Toch ontdek je met behulp van goede Bijbelverklaringen en via de leiding van de Heilige Geest dat dit Bijbelboek niet voor niets in de Bijbelse canon opgenomen is. Het bevat heldere en krachtige stralen hemels licht die bijzonder geschikt zijn om vrome en heilige zielen op te wekken tot brandende harten die uitzien naar de komst van de Heere Jezus Christus. Het Hooglied blijkt uiterst relevant en geschikt om onze bekendheid en de geestelijke omgang of wandeling met de Heere Jezus te verbeteren. Het Bijbelboek is een allegorie waarvan de geest je ziel leven geeft. Het is een gelijkenis die Goddelijke zaken dichter aan ons hart brengt. Ervaren christenen vinden er hun hart in getekend omdat de gelijkenis of het verhaal een afspiegeling is van hun verhouding met God. Het Hooglied is een Epithalanium of bruiloftslied, waarin door de liefdesuitdrukkingen tussen een bruidegom en zijn bruid de wederzijdse liefde die er is tussen de Heere God en een deel van de mensheid worden voorgesteld en toegelicht.
Het Hooglied neemt je mee naar het herdersleven. De bruid en bruidegom die de hoofdpersonages vormen zijn een herder en een herderin. Een beeld dat voor elke Joodse lezer een alledaagse werkelijkheid was, iets wat ze zich goed voor konden stellen. Het kostte niet veel moeite om de geestelijke zin van dit verhaal te begrijpen. Jahweh, de Elohim, had zich Israël tot een volk verkoren. Zoals een bruidegom zijn bruid in ondertrouw neemt, zo had de Heere dit ook gedaan met Zijn uitverkoren volk.God had een huwelijksverbond met hen gemaakt. Hij had het overvloedige bewijzen van Zijn liefde laten zien. Daarom eiste Hij een wederkerige liefde en gehoorzaamheid van hen terug. Een liefde waar hart en ziel bij betrokken waren. Het Oude Testament stond vol voorbeelden waarin God Zichzelf als de man van de Joodse kerk had voorgesteld. ( Jes. 54 : 5 / Hosea 2 : 16, 19 ). Hij verblijdde zich in haar als een bruidegom zich in zijn bruid verblijdt. ( Jesaja 62: 4, 5 ) Nog vaker als de man van de Joodse kerk stelde Christus zich voor als de bruidegom van de christelijke kerk ( Matth. 25 : 1 / Romeinen 7 : 4 / 2 Kor. 11 : 2 / Efeze 5 : 32 ) De kerk was daarbij de bruid, de vrouw van het Lam. ( Openbaringen 19 : 7 / 21 : 2, 9 ) De beste sleutel om het Hooglied te openen is psalm 45, een psalm die in het Nieuwe Testament op Christus toegepast wordt.
Het eerste vers van het Hooglied lijkt Salomo als auteur van het boek te presenteren. De titel is ook wel verklaard als: ‘ over Salomo ‘ of ‘ voor Salomo ‘. Weer andere verklaarders denken dat het boek een tijdje na de periode van Salomo tot stand kwam, en dat een redacteur een verzameling gedichten die Salomo geschreven zou hebben verzameld zou hebben, zoals dat ook met de Spreuken is gedaan. De inhoud van het Hooglied spreekt een direct auteurschap van Salomo tegen want de hoofdpersoon stelt zijn wijngaard ( lees: zijn geliefde ) tegenover de duizend wijngaarden ( lees: duizend vrouwen van de harem) van Salomo. Vermoedelijk is het boek op naam van Salomo gezet omdat hij gold als de patroon van de wijsheid van zijn tijd. Om welke personen het ook gaat, en of ze werkelijk bestaan hebben is niet zo belangrijk. Het gaat erom dat onze harten bij het lezen en bestuderen van dit Bijbelboek brandend gemaakt worden om Jezus Christus boven alles en iedereen lief te hebben. Geen enkel idee, geen gedachte, missie of mens gaat uit boven de Koning der koningen die aan de rechterhand van Zijn Vader leeft om zonder ophouden voor Zijn kinderen te bidden.