Handelingen 18 : 1 – 11

 

 

Daarna ging Paulus weg uit Athene en hij reisde naar Korinthe. In die stad ontmoette hij Aquila en zijn vrouw Priscilla. Aquila was een Jood. Hij kwam uit de provincie Pontus en was later naar Rome verhuisd. Maar keizer Claudius had bepaald dat alle Joden weg moesten uit Rome. Daarom woonden Aquila en zijn vrouw nu in Korinthe. Aquila en Priscilla hadden hetzelfde beroep als Paulus: ze maakten tenten. Daarom ging Paulus bij hen wonen en werken. Elke sabbat sprak Paulus in de synagoge. Hij probeerde Joden en niet-Joden te overtuigen van zijn boodschap. Toen Silas en Timotheüs uit Macedonië naar Korinthe kwamen, stopte Paulus met het maken van tenten. Hij gebruikte nu al zijn tijd om het Goede Nieuws aan de Joden te vertellen. Hij vertelde hun dat Jezus de Messias is. Maar de Joden wilden niet luisteren, en ze begonnen slechte dingen te zeggen over Jezus. Toen sloeg Paulus het stof van zijn kleren. Zo liet hij zien dat die mensen een verkeerde keus gemaakt hadden. En hij zei: “ Het is jullie eigen schuld als jullie niet gered worden. Ik ben er niet verantwoordelijk voor. Vanaf nu zal ik het Goede Nieuws aan de niet- Joden gaan vertellen.” 

Toen ging Paulus weg uit de synagoge. Hij ging naar Titius Justus, die in het huis naast de synagoge woonde. Titius Justus was een Griek die God vereerde. De leider van de synagoge heette Crispus. Hij ging in de Heere geloven, samen met zijn hele familie en al zijn personeel. Ook veel Grieken in Korinthe gingen geloven toen ze het Goede Nieuws hoorden. En ze lieten zich dopen. Op een nacht kreeg Paulus een droom. De Heer zei tegen hem: “ Je moet niet bang zijn. Houd niet op het Goede Nieuws te vertellen, maar ga door! Ik ben bij je en niemand zal je kwaad doen. Want veel mensen in deze stad horen bij Mij. “ Paulus bleef anderhalf jaar in Korinthe. Daar gaf hij de mensen uitleg over het Goede Nieuws. “ ( vs 1 – 11 ) 

Het oponthoud van Paulus in Athene was geen groot succes geworden. Hoewel hij er niet heftig vervolgd werd, en ook niet hals over kop een goed heenkomen hoefde te zoeken zoals hij dat vaker meegemaakt had was het enthousiasme van de mensen voor de proclamatie van de onbekende God Jezus zo klein dat er feitelijk maar weinig uitzicht was om iets goeds te kunnen doen in Athene. Daarom vertrok Paulus en richtte zijn schreden naar Korinthe. 

Hoewel Paulus als een geleerde was grootgebracht bezat hij ook een ambachtelijke handelszaak. Het was de gewoonte onder de Joden om hun kinderen een ambacht aan te leren ook al studeerden ze altijd in de Thora, en ging het ze financieel voor de wind. 

Paulus had het tentenmakers beroep geleerd. Bovendien was hij leerlooier.  Dat kwam hem goed van pas, want hoewel de energie die hij in het stichten van nieuwe gemeenten stak hem zeker een goed salaris hadden moeten bieden, werkte hij na zijn roeping met zijn eigen handen voor zijn brood. Wat een heldenmoed, ijver, en nederigheid. In Korinthe leerde Paulus een Jood uit Pontus kennen. Tot Paulus` grote verrassing bleek hij ook een leerbewerker te zijn. Keizer Claudius, die een grote hekel aan de Joden had, had bevolen dat alle Joodse inwoners van de stad moesten maken dat ze wegkwamen. 

Noodgedwongen waren ze uitgeweken naar Korinthe. Korinthe was een belangrijke stadsstaat die verschillende kolonies stichtte in de Middellandse Zee. Dankzij haar strategische ligging was er veel handel en verkeer in de stad. De stad was beroemd vanwege de Isthmische Spelen, genoemd naar de de landengte (isthmos) van Korinthe. De spelen waren na de Olympische Spelen de belangrijkste spelen van het oude Griekenland. Ze werden eens per twee jaar gehouden in het heiligdom van de zeegod Poseidon (Neptunus) aan de landengte van Korinthe, ter ere van Poseidon en ook van Palaemon, de vergoddelijkte zoon van de godin Ino.

Maar hoewel Korinthe een heidense omgeving was, had de Heere voor een veilig onderkomen voor Paulus gezorgd. Voor de eerste keer sinds het begin van zijn zendingsreizen zou Paulus een langere tijd doorbrengen in één van de steden waar hij het evangelie bracht. Paulus zou in deze stad een hele mooie gemeente stichten. Het belang van Korinthe blijkt uit de uitgebreide briefwisseling die de apostel met de gelovigen van de stad onderhouden heeft. ( zie 1 en 2 Korinthe ) Deze brieven leren ons veel meer over de gemeente van Korinthe dan de andere brieven van Paulus aan de gemeenten die hij gesticht heeft. De gemeente van Korinthe bestond uit een aantal Joden waaronder een of twee vroegere leiders van de synagoge van de stad, verder waren de meeste leden bekeerde heidenen. Deze meerderheid verklaart grotendeels de problemen die de gemeente van Korinthe in de daaropvolgende jaren zou tegenkomen. 

Zoals het een geleerde betaamde sprak Paulus elke sabbat een betoog uit in de synagoge. Volgens alle regels van de kunst deed hij zijn uiterste best om het Evangelie ingang te laten vinden. Niet door kracht, of door geweld, maar door de Geest van God. Paulus liet zijn betoog volgen door liefdevolle aanbevelingen. Hij deed zijn uiterste best om de Joden te overreden om het aanbod van genade dat tot hen kwam niet af te wijzen. En er gebeurden inderdaad wonderen. Sommige mensen werden overtuigd van de waarheid van zijn woorden en gaven hun leven over aan de Heere Jezus Christus. Op een gegeven moment kreeg hij versterking van Silas en Timotheüs en hun aanwezigheid gaf Paulus nog meer moed. Vol van de Geest drong hij er vurig bij zijn luisteraars op aan en betuigde de Joden dat Jezus de Christus was!

Tot hun grote teleurstelling bleven de Joden het Evangelie van Jezus Christus afwijzen en tegenspreken. Hoewel ze er niets tegenin konden brengen namen de twistgierige Joden hun toevlucht tot lage taal en lasterpraat. Toen Paulus dat ter ore kwam was voor hem de maat vol. Hij schudde het stof van zijn kleren en veranderde van werkterrein. Hij was overtuigd van het feit dat hij zijn deel gedaan had en vrij was van het bloed van de Joodse zielen. Hij had iedereen gewaarschuwd en verliet de synagoge. 

Naast de synagoge stond een huis waarin een Griekse man woonde, Titius Justus. Terwijl de ene deur zich achter hem sloot, opende de Heere Zelf de andere deur. In dit gastvrije huis kon Paulus zijn betoog voortzetten. De Heere zegende zijn woorden want zelfs de leider van de synagoge ging met zijn hele familie en al zijn personeel over tot het geloof in de Heere Jezus. Daarnaast waren er veel Grieken die het heidense bijgeloof in allerlei vreemde goden lieten voor wat het was. Ze lieten hun oude leven achter in het doopwater en begonnen een nieuw Godzalig leven. 

Het was weer eens een uiterst roerige dag geweest voor Paulus! De Heere hield Hem nauwlettend in het oog. Die nacht kreeg Paulus een visioen. God Zelf verscheen in zijn droom en verzekerde hem van Zijn hartelijke liefde en trouw. “ Wees niet bang, maar blijf spreken en zwijg niet! Ik sta je bij en niemand zal een vinger naar je uitsteken om je kwaad te doen, want veel mensen in deze stad behoren Mij toe. “ Dit waren de schapen die de Goede Herder nog toe wilde brengen van oude tijden af. (Jesaja 60 : 1 – 9 /  Johannes 10 : 16 ) 

Zo bleef Paulus nog anderhalf jaar in Korinthe, en de Heere was met hem.