Door haar geloof ontving ook Sara, hoewel ze onvruchtbaar was gebleven, en niet meer in de bloei van haar leven was, de kracht om een kind te verwekken, en wel omdat ze vertrouwde op degene die de belofte had gedaan. ( Hebreeën 11 : 11 )
Wie was Sara?
Sara of Sarah (Hebreeuws: שָׂרָה, Śārāh, “vorstin” of “voorname vrouw”, Arabisch: سارة, Sāra) was volgens de traditie in de Hebreeuwse Bijbel de halfzuster en de vrouw van Abraham, de aartsvader van het jodendom, islam, en christendom. Volgens de Bijbel was Sara tien jaar jonger dan Abraham en was ze onvruchtbaar.
Haar eerste naam was Saraï.
De geschiedenis van Terach en zijn nakomelingen markeert het begin van een nieuw tekstdeel in de geschiedenis van de mensheid. De geschiedenis van de aartsvaders begint. Ze bestaat uit drie verhalen: de cyclus van Abraham ( 11 : 27 – 25 : 11 ), de cyclus van Jakob ( 25 : 19 – 35 : 29 ) en de cyclus van Josef ( 37 : 2 – 50 : 26 ) Tussen deze cycli staan korte opmerkingen over de stamboom: de nakomelingen van Ismaël ( 25 : 12 – 18 ) en die van Esau. ( 36 )
De Bijbel heeft het verschillende keren over haar schoonheid. Ze was opvallend mooi. Dit feit heeft veel deuren voor haar geopend. Het verhaal over Saraï begint pas toen ze al 65 was. Toen was ze nog steeds een schoonheid. Maar dat feit heeft haar leven er niet gemakkelijker op gemaakt. Er wordt verschillend over haar gedacht. Als je commentaren over haar zoekt op internet, vind je mensen die haar karakter helemaal afwijzen, maar je vindt ook commentaren die de beschrijving van haar persoonlijkheid meer in het perspectief van haar tijd plaatsen.
De onvruchtbaarheid van Sarai komt aan de orde. Dat heeft een reden. De auteur wil daarmee de Goddelijke tussenkomst aangeven bij het allereerste begin van het volk dat de Heere zal doen ontstaan. Het volk Israël zal niet door natuurlijke voortplanting ontstaan, maar zal het resultaat zijn van de Goddelijke tussenkomst ten aanzien van Abram en Saraï.
Terwijl Abrams verwanten zich in Charan vestigen ( 24 : 4, 11 / 27 : 43 ) wordt Abram geroepen om verder te trekken. ( vlg. Lucas 14 : 26 / Hebr. 11 : 8 ) Abram ging uit Charan weg, zoals de Heere hem had opgedragen. Hij was toen 75 jaar. Hij nam zijn vrouw Saraï mee, en Lot, de zoon van zijn broer en ook alle bezittingen die ze hadden, plus de slaven en slavinnen die ze hadden verworven. Zo gingen ze op weg naar Kanaän.
Sara heeft een bijzonder avontuurlijk leven geleid.Tijdens een hongersnood trok Abraham naar Egypte om daar tijdelijk te gaan wonen. Ze werd geschaakt door de farao en zijn officieren. Abraham had verzwegen dat Saraï zijn vrouw was. Daarom dacht de farao dat hij niets verkeerds gedaan had. Hij overlaadde Abraham met geschenken. Maar de Heere zorgde ervoor dat er allerlei rampen gebeurden in het koninklijk paleis. De farao begreep dat dat door Saraí kwam. Hij liet Abraham bij zich komen en zocht de hele situatie uit. Hij gaf Saraí weer aan haar wettige man terug en zette hen met al hun bezittingen het land uit.
Het blijkt dat Abraham en Saraï er allebei moeite mee hadden om op de beloften van de Elohim te vertrouwen. Als reactie op de puur menselijke plannen van Abraham, die zijn dienaar Eliëzer tot zijn erfgenaam wil maken, belooft de Heere hem een echt en talrijk nageslacht, en bezegelt Hij die belofte met een verbond. God maakt aan Abraham bekend dat Hij zijn nageslacht in een verre toekomst het beloofde land zal geven. Abram gelooft die belofte en schenkt zijn vertrouwen aan de Heere. De Heere zal hem beschouwen als een rechtvaardig mens op grond van zijn geloof. Er gebeurt hier iets heel bijzonders. We zien dat Abram, op wie moreel gezien wel wat valt aan te merken, maar die toch de juiste houding weet aan te nemen ten opzichte van de Goddelijke openbaring, de volledige Goddelijke goedkeuring ontvangt.
Sara ontmoette veel moeilijkheden voordat ze de vervulling van de belofte in haar armen hield. Het leek haar onwaarschijnlijk wat er beloofd werd. De struggle waarin zij zich bevond was feitelijk de strijd van het vlees tegen de Geest van God die door het onmogelijke heen werkt. ( Lucas 2, de aankondiging van de geboorte van Johannes en van Jezus )
“ Op een dag kwam de Heer weer bij Abraham. Dat gebeurde bij de eiken van Mamré. Abraham zat in de ingang van zijn tent. Het was midden op de dag en het was heel warm. Opeens zag Abraham drie mannen staan. Hij liep vlug de tent uit naar hen toe. Hij maakte een diepe buiging en zei: “ Kom alstublieft met me mee. U bent mijn gast. Ik zal wat water laten halen, dan kunt U uw voeten wassen. En rust hier maar uit onder de boom. Het is goed dat U hier langsgekomen bent. Ik zal ook eten voor U halen. Dan krijgt U weer kracht om verder te gaan. “ Goed. “ zeiden de mannen. “ doet u dat maar. “
Abraham ging vlug de tent in. Hij zei tegen Sara: “ Pak snel een zak fijn meel, maak deeg en bak brood. daarna liep hij vlug naar zijn dieren en hij zocht een mooi kalf uit. Hij zei tegen een knecht: “ Maak een lekker stuk vlees klaar van dit kalf. “ De knecht ging snel aan het werk. Toen het eten klaar was, haalde Abraham ook nog boter en melk. Hij bracht alle naar zijn gasten. Zij gingen eten en Abraham bleef bij hen onder de boom staan. Toen vroegen de mannen: “ Waar is uw vrouw Sara? “ Ín de tent. “ zei Abraham. Een van de mannen was de Heer. Hij zei: “ over een jaar kom ik terug. Dan zal Sara een zoon hebben. Sara stond vlakbij te luisteren, bij de ingang van de tent. Abraham en Sara waren allebei al heel oud. Sara werd allang niet meer ongesteld. Ze begon in zichzelf te lachen. Want ze dacht: “ Hoe kan ik nog zwanger worden? Daar ben ik veel te oud voor. En mijn man is ook al heel oud. “
Maar de Heer zei tegen Abraham: “ Waarom lacht Sara? Waarom denkt ze dat ze te oud is om een kind te krijgen? Voor Mij is toch niets te moeilijk? Over een jaar kom ik terug en dan heeft Sara een zoon. “ Sara schrok. “ Ik heb niet gelachen” zei ze. Maar de Heer zei: ‘ Jawel. Je hebt wel gelachen. “ ( Genesis 18 : 1 – 15 )
“ De Heer had beloofd dat Hij aan Sara zou denken. En dat deed Hij ook. Sara was al oud. Maar de Heer zorgde ervoor dat Sara zwanger werd en dat Abraham en Sara een zoon kregen. Dat gebeurde een jaar nadat God het tegen Abraham gezegd had. Abraham noemde hun zoon Isaak. Sara zei: “ God heeft ervoor gezorgd dat ik weer kan lachen. En iedereen die mijn verhaal hoort, zal ook lachen. Niemand had tegen Abraham durven zeggen dat ik nog een een kind zou hebben. Want Abraham is al zo oud. Toch hebben we een zoon gekregen. “ ( Genesis 21 : 1 – 7 )
De moeilijkheden van het geloof van Sara waren niet gering. Ze dacht dat Gods belofte onmogelijk vervuld kon worden. Het leek haar onwaarschijnlijk dat zij de moeder van een zoon zou worden. Ondanks perioden van ongeloof heeft Sara Gods beloften geloofd, anders had haar naam niet in de Hebreeënbrief opgetekend gestaan. Zo werd Sara de moeder van de Israëlieten. De profeet Jesaja zou eeuwen later het volk van God bemoedigen met de volgende woorden:
“ luister naar Mij, jullie die gerechtigheid najagen, jullie die de Heer zoeken. Kijk naar de Rots waaruit je gehouwen bent, naar de diepe groeve waaruit je gedolven bent. Kijk naar Abraham jullie vader, naar Sara die jullie heeft gebaard. Toen Ik hem riep was hij alleen, maar Ik heb hem gezegend en talrijk gemaakt. “ ( Jesaja 51 : 1, 2 )
Sara werd door de Heere voorgesteld als prototype van een gehoorzame vrouw. De apostel Petrus zou haar tot voorbeeld stellen toen hij de vrouwen schreef: “ uw schoonheid moet niet gelegen zijn in uiterlijkheden zoals kunstig gevlochten haar, gouden sieraden of elegante kleding, maar in wat verborgen ligt in uw hart, in een zacht en stil gemoed. Dat is een onvergankelijk sieraad dat God kostbaar acht. Daarmee toonden zich ook de heilige vrouwen die hun hoop op God vestigden en het gezag van hun man erkenden, zoals Sara: zij gehoorzaamde Abraham en noemde hem “ Heer. “ U bent haar dochters wanneer u het goede doet, en zich geen angst laat aanjagen. En zo werd Sara samen met Abraham een voorbeeld van geloof. Deze uitleg betekent niet dat wij vrouwen ons niet mooi mogen maken. Het betekent dat we ons innerlijk belangrijker moeten vinden dan ons uiterlijk.
Sarah en Abraham waren mensen, zoals wij dat allemaal zijn. Ze dienden echter een volmaakte God, die hen uitgekozen had om zich een volk te formeren dat Zijn lof zou vertellen.
7. Gods belofte aan Abraham.pdf (ibb.nu)
Moeten vrouwen hun schoonheid verbergen? — Watchtower ONLINE LIBRARY (jw.org)
Vrouwen in de Bijbel – Hoe waardeert de Bijbel vrouwen? – EO.nl/Bijbel
Wat zegt de Bijbel over hoe mannen en vrouwen zich behoren te kleden? | Bijbelwoord.nl
Meer dan vijfhonderd beloften in de Bijbel (Bijbelcitaten) (deboodschap.org)
Wow, marvelous weblog structure! How lengthy have
you been running a blog for? you made running a blog glance easy.
The whole look of your website is fantastic, let alone the content material!
You can see similar here <a href="[Link deleted]online