Handelingen 4 : 1 – 22

Vol geestdrift spraken Petrus en Johannes de menigte toe. Enkele priesters, het hoofd van de tempelwacht en wat leden van de sekte van de sadduceeën voegden zich bij de samengeschoolde menigte. Elke vorm van onrust binnen het tempelcomplex moest zo snel mogelijk de kop ingedrukt worden. Heftig discussiërende en gesticulerende Joden vormden eerder de regel dan een uitzondering. Jezus werd al binnen de tempel gevonden toen Hij nog maar 12 jaar oud was. Hij zat er tussen de leraren, luisterde en stelde vragen. ( Lucas 2 : 46 ) De sadduceeën vormden een politieke en religieuze groepering binnen het Jodendom tijdens de periode van de Tweede Tempel, vanaf de periode van de dynastie van de Hasmoneeën.( 140 – 37 v Chr. ) De sadduceeën waren aristocratische priesters. Ze volgden wel de Mozaïsche wetten, maar niet de relatief nieuwe tradities van de farizeeën. Ze geloofden niet in de opstanding uit de doden. In politiek opzicht waren het gladde jongens, ze onderhielden nauwe banden met de heersers van het moment, zowel met het Hasmonese koningshuis als met Herodus. Ze beschouwden samenwerking met Rome als het meest verstandige beleid. Conflicten tussen de sadduceeën en farizeeën vonden plaats in de context van veel bredere en langduriger sociale en religieuze conflicten onder de Joden en gingen terug tot aan de Babylonische ballingschap. Dit proces werd versterkt door de verovering van Judea door de Romeinen. 

De sadduceeën waren kwaad omdat Petrus en Johannes het volk uitleg over God gaven. De uitspraken van Petrus over de opstanding uit de doden, zoals ook Jezus was opgestaan, was tegen het verkeerde been. Petrus en Johannes werden opgepakt en gevangen gezet. Het was avond, de zitting van het Sanhedrin zou niet voor de volgende morgen plaatsvinden. De deuren van de voorhoven van de tempel werden om vier uur `s middags gesloten. Een aanklacht die mogelijk tot een doodvonnis kon leiden moest overdag worden ingediend. De gevangenen moesten dus in de gevangenis overnachten. Maar God had de woorden van de apostelen rijk gezegend. Velen die naar Petrus en Johannes hadden staan luisteren geloofden het Evangelie. In totaal waren er nu al vijfduizend gelovigen. 

De volgende morgen kwamen de leden van het Sanhedrin vanuit de omliggende plaatsen naar Jeruzalem. Alle leden van de hogepriesterlijke familie waren aanwezig. Met het oog op het belang van de zaak schijnt het een buitengewoon hof geweest te zijn. Het Evangelie van Jezus had zowel de geleerdheid als de macht van de wereld tegen zich in het harnas gejaagd. Annas, de president van het Sanhedrin en Kajafas de hogepriester waren aanwezig. Annas was door de Romeinen uit zijn ambt gezet. Maar hoewel zijn schoonzoon Kajafas nu officieel deze functie vervulde, beschouwde het volk hem nog altijd als de hogepriester. Er waren ook andere leden van het hogepriesterlijk geslacht aanwezig. Het waren vogels van diverse pluimage die één gezamenlijke noemer hadden: dat ze grote vijanden van Jezus, Zijn leer en Zijn aanhangers waren. 

Het Sanhedrin vergaderde in cirkelvormige opstelling. Onder doodse stilte werden de gevangenen binnengebracht. Niemand leek gelukkig met de genezing van de verlamde man die toch jarenlang het straatbeeld bij de ingang van de tempel had bepaald. “ Wie gaf u opdracht om deze leer te verkondigen, en waar had u beiden de macht vandaan om een dergelijk wonder te verrichten? “ vroeg de voorzitter scherp. Nu manifesteerde de Heilige Geest zich, naar de belofte van Jezus. ( Lucas 21 : 12 – 18 ) Petrus zei: “ Leiders van het volk, wij moeten ons vandaag verdedigen omdat we een zieke man geholpen hebben. De man is genezen, en jullie vragen je af hoe dat mogelijk is. Mijn antwoord is eenvoudig. Het is aan jullie allen en aan het hele volk van Israël gericht. Deze man die hier nu staat is weer gezond door de kracht van Jezus Christus uit Nazareth. Jullie hebben Jezus gedood door Hem aan een kruis te hangen. Maar God heeft Hem uit de dood laten opstaan. Jullie hebben je intens vergist in Jezus. Jullie dachten dat Hij niet belangrijk was. Maar Hij is belangrijker dan alle mensen op aarde. Hij is de Redder, de door God gezonden Messias. Er bestaat niemand anders in de wereld die ons kan redden van de dood. “ 

Het Sanhedrin stond paf. Niemand had een weerwoord. Onwillekeurig bewonderden ze de moed van Petrus en Johannes. Ze wisten dat het maar eenvoudige mannen waren, die de school van de Thora niet doorlopen hadden. Die wijsheid, en die kennis, die moesten ze bij die Rabbi opgedaan hebben. Bij Jezus. De verlamde man stond blakend van gezondheid naast Petrus en Johannes. Het wonder viel niet te ontkennen. Een lichte onzekerheid tekende zich af op de gezichten. Uiteindelijk werden de mannen gevraagd zich even buiten de raadszaal te begeven om de rechterlijke uitspraak af te wachten.

Vertwijfeld keek het Sanhedrin elkaar aan. Ze zeiden: “ Wat moeten we met die mannen doen? Iedereen in Jeruzalem weet dat ze een wonder tot stand gebracht hebben. We kunnen het niet ontkennen. Laten we in vredesnaam een verbod uitvaardigen om nog over Jezus te praten. Dan kunnen wij onze invloed weer laten gelden. “ Ze deden alsof de genezende prediking van de Heere Jezus een uitgebroken ziekte was waarvan de besmetting moest worden tegengehouden. Om de verdere verbreiding van Zijn leer tegen te houden verboden ze Petrus en Johannes opnieuw over Jezus te beginnen. Daarna lieten ze de mannen vrij. Ze durfden niet te straffen want het volk dankte God om alles wat er gebeurd was. De man die door het wonder genezen was, was namelijk meer dan veertig jaar verlamd geweest.