De vraag van Jezus

Mattheüs 16: 13 – 23 

De Goddelijkheid van Jezus riep allerlei tegenreacties op bij de farizeeën en sadduceeën. Ze verzochten Hem steeds opnieuw. Hoewel hun hart vol ongeloof was, probeerden ze de Heere Jezus op allerlei manieren uit. “ Bewijs maar eens met een teken dat u door God gestuurd bent. “ zeiden ze, in de verwachting dat Hij dat niet kon. Maar Jezus ontdekte Zijn vijanden aan hun ontrouw aan God en herinnerde hen aan de profetische woorden die de profeet Jona  eens uitgesproken had. De grote mensenmassa die Jezus op de voet volgde begreep er niets van dat deze Rabbi het steeds met de theologische voormannen aan de stok had. Jezus waarschuwde keer op keer en zei: “ Pas op voor het gevaarlijke voedsel van de farizeeën en sadduceeën. “ ( Marcus 16 : 6 ) Dit zei Hij omdat Hij wist dat de Joden helemaal niet door Hem onderwezen wilden worden, maar Hem alleen maar wilden verzoeken. Ze zochten bovendien onafgebroken naar tekenen van het Koninkrijk terwijl het koninkrijk zich duidelijk openbaarde en zich onder hen bevond. Om dit feit duidelijk uit te laten komen, wees de Heere Jezus hen op hun bekwaamheid en schranderheid in natuurlijke zaken, maar hun dwaasheid en domheid in de zaken die hun ziel betroffen. De vele wonderen die Jezus al had gedaan en het toegestroomde volk waren duidelijke aanwijzingen dat het koninkrijk van de hemelen dichtbij gekomen was. Jezus veroordeelde de theologen omdat zij zich trouweloos van Hem afkeerden. Hierna vertrok Hij omdat Hij het helemaal met hen gehad had.  Het hart van de Meester moet bezwaard en bedroefd geweest zijn, want Hij begon gelijk over de farizeeën en sadduceeën tegen Zijn leerlingen.  De verdorven beginselen en praktijken van zijn tegenstanders vergeleek Hij met zuurdesem, ze gistten overal waar zij kwamen. Ze hitsten de mensen tegen Hem op, en probeerden hun autoriteit terug te krijgen. 

De leerlingen – die zich overigens ook alleen maar bekommerden om het feit dat ze hun eten vergeten hadden – ( vs 7 )  begrepen dat er geen gevaar zat in de wonderen die de Heere Jezus deed, maar te meer in de ideeën van de farizeeën en schriftgeleerden. Dit was een revolutionaire gedachte, en Jezus had die alleen maar kunnen uiten omdat Hij het hart van de mensen kende. Zoals zo vaak het geval was, trok de Heere Jezus zich na de gesprekken met Zijn leerlingen terug. Ze kwamen in de rustige omgeving van Caesarea Filippi. Daar aangekomen stelde Jezus een opmerkelijke vraag. “ Wie zeggen de mensen dat Ik ben? “ Vreemd, de Meester vroeg niet wat de geleerden van Hem zeiden, maar Hij vroeg naar het gewone volk, dat door de Farizeeën geminacht werd. De meeste mensen sprak vertrouwelijker met de leerlingen dan met de Meester, en Hij was bijzonder geïnteresseerd in het antwoord op Zijn vraag.  Christus had niet duidelijk gezegd Wie Hij was, Hij liet het aan de mensen over om dit uit Zijn werken en wonderen af te leiden. ( Johannes 10: 24, 25 ) Nu wilde Hij van Zijn discipelen weten welke gevolgtrekkingen het volk gemaakt had. “ Sommige mensen zeggen dat U Johannes de Doper bent. Anderen denken dat U Elia bent die weer uit de dood is opgestaan. Weer anderen hebben het erover dat U Jeremia bent, of een andere profeet van vroeger. “ antwoordden de leerlingen. An sich waren het allemaal respectvolle meningen, het was duidelijk dat de mensen een geestelijk leider in de Heere Jezus zagen. De leerlingen waren elke dag met Hem samen geweest. Zij waren beter onderwezen, en hadden door hun vertrouwelijke omgang met Hem veel meer gelegenheid gehad om kennis over Hem op te doen dan de andere mensen. De leerlingen waren persoonlijk door Jezus opgeleid, op de meest praktische manier die je je maar voor kunt stellen. In het leven van alledag. Jezus wist dat ze later anderen zouden moeten onderwijzen. Daarom was het van het grootste belang dat ze zelf de waarheid omtrent Zijn persoon zouden begrijpen. Al naar gelang hun juiste of verkeerde gedachten betreffende Jezus zou het goed of slecht met hen zijn. Petrus karakter bracht hem ertoe om als eerste zijn mond open te doen. Soms deed hij dat goed, maar soms ook niet. Daarom kreeg hij vaker dan de anderen de pin op zijn neus gezet. Maar deze keer zou hij een schitterende verklaring afleggen, die regelrecht uit zijn hart kwam. “ U bent de Messias, de Zoon van God! “  riep hij spontaan uit. Jezus keek Hem vol liefde aan en zei: “ Dat heb je niet van een mens gehoord, maar van Mijn Vader, in de hemel. Daarom ben je een gelukkig mens, Simon, zoon van Jona! En ik zeg je nog meer: Jij bent Petrus. de rots. Op die rots zal Ik mijn kerk bouwen. Mijn kerk zal er zijn zolang de wereld bestaat. Aan jou schenk ik de sleutels van de nieuwe wereld. Want de besluiten die jij hier op aarde neemt, zullen ook gelden in de hemel. “ Jezus herinnert ons altijd aan onze afkomst. De naam Bar-Jona betekent: zoon van een duif. De vrije genade van God had hem uitgekozen. Wat Petrus zo spontaan uitriep daar moest God de eer van ontvangen. Het was een pure uitroep, die een oprecht geloof liet schitteren. Wie Jezus zo eert, zal door Hem geëerd worden. Petrus werd ook een nieuwe naam gegeven, net zoals veel leden van zijn voorgeslacht dat kregen als God hen een nieuwe taak toebedeelde. Jezus had zijn nieuwe naam al eerder uitgesproken. ( Joh. 1 : 43 ) Jezus was de Wijsheid Die door heel Zijn optreden in het gelijk gesteld werd. ( Math. 11 : 19 ) 

Jezus was de Zoon van God Die Zijn Vader in de hemel loofde en zei: “ Ik loof U, Vader, Heer van de hemel en van de aarde, omdat U deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt gehouden, maar ze aan eenvoudige mensen onthuld hebt. Ja Vader, zo hebt U het gewild. Alles is Mij toevertrouwd door Mijn Vader, en niemand dan de Vader weet Wie de Zoon is, en Wie de Vader is. Dat weet alleen de Zoon, en iedereen aan wie de Zoon het wil openbaren. “ ( Matth. 11 : 25 – 27 ) 

Wij moeten leren dat de Vader in de hemel de Enige is, Wiens oordeel er uiteindelijk toe doet. Wat mensen van ons denken, kan ons leven terneer  drukken of verlichten. Maar uiteindelijk is het van weinig belang. Een goede naam onder de mensen is misschien beter dan grote rijkdom, maar noch een goede naam, noch rijkdom zal het vuur van Gods smeltkroes doorstaan. Het gaat alleen om de waarheid. Dat leren wij van Gods Zoon, Jezus Christus. Als onze Geest en onze mond vervuld is met Zijn waarheid, dan zullen wij het goede over Hem zeggen. Vlees en bloed leren ons dat niet. Daarom bidden wij of God tot ons spreekt door Zijn Woord met Zijn kracht. We bidden of Hij ons de waarheid omtrent Jezus overal wil laten zien. Zo wordt Hij verheerlijkt in alles wat we zeggen. 

( Bijbel met uitleg, Piper, MH, De Bijbel in gewone taal, SBiP )