Bij het verlaten van het pretorium troffen ze een man uit Cyrene die Simon heette, en hem dwongen ze het kruis te dragen. Zo kwamen ze bij de plek die Golgotha genoemd wordt, wat “ schedelplaats “ betekent. Ze gaven Jezus met Gal vermengde wijn, maar toen Hij die geproefd had, weigerde Hij ervan te drinken. Nadat ze Hem gekruisigd hadden, verdeelden ze Zijn kleding onder elkaar door erom te dobbelen. Ze bleven daar zitten om Hem te bewaken. Boven Zijn hoofd bevestigden ze de aanklacht, die luidde: “ Dit is Jezus, de Koning van de Joden. Daarna werden er naast Hem twee misdadigers gekruisigd, de één rechts van Hem, de ander links. De voorbijgangers keken hoofdschuddend toe en dreven de spot met Hem. “ Jij was toch die Man die de tempel kon afbreken en in drie dagen opbouwen? Als je de Zoon van God bent, red jezelf dan maar en kom van dat kruis af! “ Ook de hogepriesters, de schriftgeleerden en de oudsten maakten zulke spottende opmerkingen. “ Anderen heeft Hij gered, maar Zichzelf redden kan Hij niet! Hij is toch de Koning van Israël, laat Hij dan van dat kruis afkomen, dan zullen we in Hem geloven. Hij heeft Zijn vertrouwen in God gesteld, laat Die Hem nu dan redden, als Hij Hem tenminste welgezind is. Hij heeft immers gezegd: “ Ik ben de Zoon van God.” ( Matth. 27 : 32 – 43 )
Jezus was uitermate verzwakt door de zware geseling die Hij had moeten ondergaan. Hij wankelde onder de last van het kruis, en dreigde in te storten. De gang naar Golgotha kon Hij niet volbrengen. De soldaten grepen een willekeurige voorbijganger in de kraag, en dwongen hem het kruis te dragen. Simon van Cyrene. Sommige verklaarders denken dat hij een leerling van Jezus geweest is. Deze Simon heeft de letterlijke last van het kruisdragen achter Jezus aan in de praktijk gebracht.
Zo kwam de treurige stoet op Golgotha.
Daar is gebeurd.
Golgotha was de executieplaats voor misdadigers.
Daar, op die plek, werden Jezus opnieuw de kleren van het lijf getrokken. Daar hebben ze Hem gekruisigd. Zijn handen en voeten werden aan het kruis gespijkerd. Vervolgens werd het kruis hoog opgericht.
Wie beseft de hevige pijn die Hem dat gekost heeft? Dit onderging Hij uit diepe liefde voor ons.
Alsof een dergelijke dood niet erg genoeg was, probeerden ze Zijn bitterheid en verschrikkingen nog erger te maken.
Gewoonlijk kreeg een veroordeelde een beker gekruide wijn te drinken zodat de felle pijn een klein beetje minder zou worden. Maar in de beker die Christus moest drinken werd edik met gal gemengd wat de drank zuur en bitter maakte. Jezus wilde geen verdovend middel om de pijn te verzachten. Hij was werkelijk bereid om Zich totaal te laten vernietigen.
De kleren van de terechtgestelden waren het loon voor de beulen. Vier soldaten die dienst deden besloten om het bovenkleed te verloten. Het was mooi, in zijn totaliteit geweven. Er zat nergens een naad in. Hadden de soldaten over de wonderen gehoord? Wisten ze dat door het aanraken van dit kleed mensen gezond geworden waren? Vermoedden ze een bovennatuurlijke kracht in Zijn kleding?
Zonder dat ze het wisten, vervulden ze een profetie uit Psalm 22. “ Ze delen Mijn kleding onder zich en werpen het lot over Mijn gewaad. “
Er klonken geen verwensingen vanaf het kruis. Het bleef allemaal totaal anders dan ze gewend waren. In alle pijn en ontluistering schitterde er nog steeds majesteit en Goddelijkheid van Hem af.
Het was de gewoonte om de misdaden van een gekruisigde hardop uit te roepen en boven het hoofd van de veroordeelde neer te schrijven. Maar God de Vader zorgde ervoor dat er geen misdaad beschreven werd. De heerlijke waarheid kwam aan het licht: “ Deze is Jezus, de Koning der Joden. “
In weerwil van zijn eigen lafheid proclameerde Herodes de waarheid over zijn gevangene. Jezus` veroordeling werd in drie talen uitgeroepen: het Hebreeuws, Grieks, en Latijn. Zo maakte God Herodes aan Zijn Eigen Eeuwigheids Plannen onderhevig en liet hem in weerwil van zijn slechtheid ver boven zijn daden uitstijgen.
Een nieuwe profetie werd vervuld toen twee moordenaars met Hem gekruisigd werden. Jesaja had gezegd: “ Hij is met overtreders geteld geweest.” ( Jesaja 53 : 12 )
Zo moest onze dierbare Heere Jezus delen in de straf van de laagste misdadigers. Dit is gebeurd zodat wij met de heiligen in de hemel kunnen zijn.
De absurditeit van de hele situatie drong tot niemand door. Hoe was het mogelijk dat een integere Rabbi in dergelijke onterende omstandigheden aan Zijn eind moest komen?
Er is maar één antwoord mogelijk. Zo wilde Christus deelnemen aan de ellende van zondaren. Zo wilde Hij voor ons lijden.
Lasteringen en scheldwoorden overlaadden Hem terwijl Hij leed. Waar waren de Hosanna`s? Zijn mooiste en teerste uitspraken werden als verwensingen op Hem afgevuurd. Voorbijgangers minachten Hem. Ze verweten Hem Zijn goede daden, Zijn prachtige profetieën. Alles werd verdraaid, en tegen Hem gebruikt. De crisis van de grote zaak van de verlossing van de zaligheid van de mensen was aangebroken!