Ondanks hun ongehoorzaamheid bleef Gods Vaderhart volkomen aan Adam en Eva toegewijd. Tastbaar bewijs waren de kleren die de Heere God hen aantrok. De Bijbel zegt er niets over op welke manier de Heere het voor elkaar kreeg om van dierenvellen kleding voor hen te maken, maar het lukte. Hij trok Adam en Eva Zelf de kleding aan. Zoals een moeder haar kind onder haar hoede en bescherming neemt, deed God.
Gedurende het verloop van de catastrofe had God niemand dan Zichzelf om te rade te gaan. “ Nu is de mens aan ons gelijk geworden. Hij kent het goed en het kwaad.” dacht Hij. Ik wil voorkomen dat Hij ook vruchten van de levensboom plukt, en eeuwig zal leven” dacht God – Die absoluut geen zonde kon zien. Hij was aan Zichzelf verplicht om een grote omweg te maken voor Zijn volmaakte Plan weer in werking kon treden. Eeuwig leven werd nog slechts bereikbaar via betaling van de zondeschuld . Alleen de mensen die door het geloof in de Heere Jezus Christus voor hun zonden betaald kregen, zouden weer mogen eten van de Levensboom in het Paradijs. ( Openbaringen 2: 7)
Maar zover was het nog lang niet. Adam en Eva zouden er hun hele leven voor nodig hebben om te beseffen wat zij zichzelf en hun nakomelingen hadden aangedaan. Zij hadden zich van de Goddelijke gave van het paradijselijke leven beroofd. God stuurde hen weg uit de Hof van Eden met de opdracht om de aarde te gaan bewerken. Ze moesten uit het Paradijs verdwijnen. ( Gen. 24 )
Nadat God het tragische vonnis voltrokken had, plaatste Hij ten oosten van de tuin van Eden cherubs, bewakers van de Goddelijke heiligheid. In hun handen hielden ze een heen en weer flitsend, vlammend zwaard. Zij waren de dragers van de troon van God ( psalm 18: 11/ Ezech. 1: 10 ) Hun aanwezigheid toonde aan dat de tuin van Eden een aan God gewijde tempel was. Nu Adam en Eva hun eigen overtuiging belangrijker achtten dan Gods geboden, waren ze niet langer aan Hem toegewijd, en moesten ze de tempel verlaten.
Het heen en weer flitsende, vlammende zwaard stond symbool voor Gods oordeel. ( Jesaja 34: 5 / Jeremia 47: 6 / Ezech. 21: 20 ) Angstaanjagend, dodelijk, en afschrikwekkend.
Adam en Eva vluchtten weg. In een fractie van seconden hadden ze hun leven verwoest. De Hof bleef verlaten achter.
Gode zij dank, niet tevergeefs. In de komende eeuwen zou de Zoon van God naar de aarde komen. Hij zou Zelf de strijd tegen de satan ter hand nemen. Met Zijn controversiële dood zou Hij Zich voor de mens opofferen. Door het bestuur van Zijn Goddelijke Vader zou de dood Hem niet vast kunnen houden. Integendeel: Jezus zou meer dan Overwinnaar worden over zonde, dood, en graf.
Zonde, dood, en satan zouden in een intense strijd het onderspit moeten delven. Maar zover was het nog niet. De aarde wachtte om bewerkt te worden. Het stof, waaruit zij genomen waren. Daar gingen Adam en Eva, gevangen, en gebukt onder de zware last van het verraad van de satan, en door hun eigen verkeerde daden.
Vraag: God bleef Adam en Eva volkomen toegewijd. Blijf jij mensen / situaties volkomen toegewijd als het eens tegen zit? Of geef je het snel op?
Heb jij doorzettingsvermogen?
God vergaf Adam en Eva direct. Hij richtte zich direct op het genadeverbond.
Wat valt er uit deze situatie te leren? Noteer vijf leerpunten.