Naar Pasen – Lijdenstijd ( 3 ) Lucas 22
Alle dingen waren gereed. Het Pesachmaal kon beginnen. Het laatste Avondmaal dat de Meester met Zijn leerlingen nuttigen zou was aangebroken. Naar Oosters gebruik lagen ze aan. Jezus had de locatie en de gerechten gedetailleerd uitgedacht en minutieus laten voorbereiden. Onvoorstelbaar wanneer we bedenken dat hij precies wist wat Hem te wachten stond, maar Zich desalniettemin nog om Zijn leerlingen kon bekommeren. “ Ik heb er hevig naar verlangd dit Pesachmaal met jullie te eten vóór de tijd van mijn lijden aanbreekt. Want ik zeg jullie: Ik zal geen Pesachmaal meer eten voordat het zijn vervulling heeft gevonden in het Koninkrijk van God.”
De Letterlijke Vervulling lag nu aan deze tafel in de opperzaal. Jezus zou binnen 24 uur Zijn lichaam en bloed door felle geselslagen en wrede spijkers laten verbreken. Diepe wonden zouden Zijn bloed over de aarde uitgieten. Gebroken brood en vergoten wijn vormden de symbolieken voor dit onvoorstelbaar zware martelaarschap. Een zondeloos mens zou de vervulling van het Pesachmaal zijn. Maar daarbij ook het Symbool van het Nieuw -Testamentische Heilig Avondmaal.
Wij – die na het volbrachte lijden en sterven van de Heere Jezus leven – houden regelmatig, zo niet elke zondag, het Heilig Avondmaal. De gelovige wordt door het gebruik ervan verzekerd dat zijn zonden vergeven zijn en hij het eigendom van Jezus Christus is. ( HC zondag 28 – 31 )
Pesach ziet nu heen naar de wederkomst van Jezus. Dan zal het Koninkrijk van Christus definitief gevestigd worden. Opnieuw zal de Meester met ons aanzitten om de maaltijd van de eeuwige zaligheid te genieten. ( Openbaringen 19: 6 – 9 )
Maar zover was het hier nog niet. Na Zijn inleidende woorden nam de Heere Jezus een beker en sprak het dankgebed uit. Hij dankte tot het laatst, en vergat het niet, hoe gestresst Zijn menselijke natuur misschien ook geweest mocht zijn.
Na het Amen! deelde Hij de beker wijn rond en zei: “ Neem deze beker en geef hem aan elkaar door. “ Opnieuw herhaalde Hij Zijn verklaring: “ Want ik zeg jullie, vanaf nu zal ik niet meer drinken van de vrucht van de wijnstok tot het Koninkrijk van God gekomen is. “
“ Deze beker, die voor jullie wordt uitgegoten, is het nieuwe verbond dat door Mijn bloed gesloten wordt. “
Het gaat over het verbond dat al door Jeremia voorzegd werd. Jezus maakte hier aan de tafel een totaal ander verbond dan het eerste verbond dat in het Paradijs verbroken was. ( Genesis 3 ). Totaal anders ook dan het genadeverbond dat de komst van de Messias en Zijn betaling voor de zonden garandeerde.( Genesis 3 )
Het was het Verbond van de Toekomst!
“ Dit is het Verbond dat Ik in de toekomst met Israël zal sluiten – spreekt de Heere. Ik zal Mijn Wet in hun binnenste leggen, en in hun hart schrijven. Dan zal Ik hun God zijn, en zij zullen Mijn Volk zijn. Men zal elkaar niet meer hoeven te onderwijzen met de woorden: “ leer de Heere kennen. “ Want iedereen, van groot tot klein, kent Mij dan al. Ik zal hun zonden vergeven en nooit meer denken aan wat ze hebben misdaan. “ ( Jer. 31: 31 – 34 )
Wat een schitterend moment! Wat een diepe woorden. Ze bieden hoop! We beginnen iets te begrijpen van de diepte van onze zonden, maar ook van de diepte van de liefde van Christus. Die alles wilde herstellen wat in het Paradijs verwoest werd. ´
De dood, de hel, en het kwaad hebben niet het laatste Woord. De liefde van Christus heeft het Enige Offer gebracht dat de Vader genoegdoening verschaffen kon. Deze Liefde heeft het Laatste Woord!
