Lijden ( 1 )
Toen de zonde de wereld ingekomen was, volgde het lijden. Volmaaktheid werd ruw vermoord door een enkele hap verboden vrucht. Adam en Eva werd na hun ongehoorzaamheid de toegang tot het Paradijs ontzegd. De Heere God stuurde de mens weg uit de tuin van Eden.Hij gaf hem de opdracht om de aarde te bewerken. De aarde waaruit hij eens genomen was om God`s glorie en kroonjuweel te zijn. Bovendien plaatste God ten oosten van de tuin de cherubs en het heen en weer flitsende, vlammende zwaard. Zij moesten de weg naar de levensboom bewaken zodat de mens zijn vruchten niet plukken zou, om alsnog het eeuwige leven te bemachtigen. Dit beeld van de cherubs refereert aan de omringende cultuur van die tijd, de tijd waarin het Bijbelboek Genesis op schrift gesteld werd. Akkadische tempels werden bewaakt door rijen gebeeldhouwde dieren met het hoofd van een mens. Deze beeldhouwwerken werden ook cherubs genoemd. Daarom duidt de aanwezigheid van de cherubs in Genesis op het feit dat de tuin van Eden werd gezien als een tempel die geheel aan de eer van de Heere was gewijd!
Het lijden van Adam en Eva was het begin van het nameloze lijden dat daarop volgde. Alle mensen zijn onderhevig geworden aan de vicieuze cirkel van moeilijkheden en pijn, tot de dood volgen zal. Slechte mensen lijden. Maar goede mensen ook! Spreuken 10 : 16 zegt : Het loon van een rechtvaardige is een gelukkig leven, goddeloosheid daarentegen niet. Rijkdom is door God gegeven als bescherming, en armoede kan tot verwoesting leiden. Dat betekent niet automatisch dat elke rijkaard ook het eeuwige geluk ontvangen heeft en elke arme vervloekt is. De Bijbel zegt dat het erom gaat dat wij ons bezit uit Gods rechterhand krijgen, in Zijn gunst, vanuit Zijn zegenrijke hart. De spreukendichter gaat verder als hij zegt dat de rechtvaardige niet door onheil getroffen wordt, terwijl de goddelozen bedolven worden door ellende. Toch zegt de apostel Johannes in Openbaringen 1 ook dat hij op het eiland Patmos in de ellende verkeert. Wat is het verschil? Er volgt een geweldig mooie uitspraak in Openbaringen 1 : Johannes deelt door Jezus Christus in het Koninkrijk en in de standvastigheid. Hij was namelijk naar Patmos verbannen omdat hij over God gesproken had en van Jezus Christus had getuigd. Johannes identificeert zich met zijn lezers in hun christelijk leven, dat is ook zoiets moois! Zijn omstandigheden – de ellende, het getuigen over het Koninkrijk, en de standvastigheid in deze omstandigheden – zijn identiek aan die van Christus. Een gelovige kent dus ook moeilijkheden en beproevingen maar put de kracht om te volharden uit zijn verbondenheid met de Heere Jezus Christus. Christus heerst met de gelovige als Overwinnaar. Daarom mag elk kind van God de vaste hoop hebben om dwars door lijden en beproevingen heen toe te leven naar de eeuwige Overwinning. Maar dat maakt hun lijden niet minder diep. Soms roepen zij het in vertwijfeling uit met David;
“ Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten? U blijft van ver, en redt mij niet. Ook al schreeuw ik het uit.”
“ Mijn God! “ roep ik, en U antwoordt niet. `s Nachts, en ik vind geen rust. “
“ Blijf niet ver van mij, want de nood is nabij, en er is niemand die redt. Heere, houdt U niet ver van mij! “ ( Psalm 22 )
Vervolgd door zijn vijanden had David de indruk dat God hem in de steek gelaten had. Dit kan ook de ervaring zijn van kinderen van God die in grote nood, rouw, of in een depressie verkeren. De Heere Jezus Zelf nam deze woorden over aan het bittere en smadelijke kruishout van Golgotha. ( Math. 27: 46 / Marcus 15: 34 )
Niet alleen de mens, maar de hele schepping lijdt onder de gevolgen van de zondeval. Paulus zegt hierover: “ wij weten dat de hele schepping nog altijd als in barensweeën zucht en lijdt.” Toch is hij ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst zal worden geopenbaard. ( Romeinen 8 )
De Heilige Geest geeft onder de moeilijkste omstandigheden verlichting, hoop, moed en kracht. Daarom kunnen mensen zingen terwijl ze aan het graf van hun geliefden staan, terwijl anderen vloeken of alle levensmoed verliezen. Dat komt omdat niets een kind van God scheiden kan van de liefde van Christus Jezus. Dit is een pure werkelijkheid die ervaren wordt op ogenblikken in hun leven dat het nodig is.
