Jezus en Nicodémus (2)
Jezus antwoordde en zei tegen hem: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij dat iemand opnieuw geboren wordt, kan hij het Rijk van God niet zien.
JOHANNES 3:3 (weergave DB 1545)
Nicodémus was een theoloog, een geleerde die ontzettend veel wist over het koninkrijk van God. Uit de vragen die hij aan Jezus stelde bleek echter dat hij niets begreep van de wedergeboorte. De geboorte uit de Geest was voor hem een gesloten boek, een groot mysterie. Uit de manier waarop Nicodemus reageerde bleek dat er heel wat verschil zat tussen zijn denktrant en die van Jezus. Vanuit zijn gezichtspunt bezien klonken de woorden van de Meester mysterieus en raadselachtig ( Joh.2: 19/ 4: 10 / 6: 52/ 7: 40-44). Hij snapte er niets van!
‘Waarachtig, Ik verzeker u: als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het een graankorrel. Maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht.’ antwoordde Jezus.
Wat bedoelde Hij met deze uitspraak?
Het beeld van het zaad dat vrucht draagt wordt vaker gebruikt in de Bijbel. Hier gaat het over Jezus Christus. Zijn dood maakte het mogelijk dat Zijn leven en optreden in de hele wereld veel vrucht zouden dragen.
Zoals een graankorrel sterven moet om vrucht te kunnen dragen, zo kon Jezus alleen door Zijn sterven heen verheerlijkt worden. Jezus zou nooit het levende en levenwekkende hoofd en de wortel van de kerk kunnen zijn als Hij niet van de hemel was neergedaald om onze verlossing tot stand te brengen door Zichzelf helemaal voor ons op te offeren.
Pas na Jezus` dood zou er veel vrucht op Zijn bediening komen. Door Zijn dood verzamelde Hij Zijn gemeente bij elkaar ( Jesaja 53: 10/ Joh.12:32 / 17: 2).
Wie Jezus volgt en in Hem gelooft, sterft ook. Je sterft aan jezelf en aan alles wat je doet om je ziel te redden. Al je pogingen mislukken net zo lang tot je leert om van genade te leven.
Toen Jezus na zijn dood en opstanding weer naar de hemel terugging, is er een grote vervolging tegen de christenen losgebarsten ( Handelingen 8: 1-3). Stefanus was de eerste martelaar ( Handelingen 7). Ook de leerlingen van Jezus zijn de martelaarsdood gestorven. Hun bloed en dood waren gelukkig niet het einde van de boodschap van Jezus, maar het begin.
Wie zijn leven hier op aarde zo hevig liefheeft dat hij Christus verloochent, verliest zijn zaligheid bij God. Maar wie hier op aarde leert om zijn leven te brandmerken als ijdel en ontoereikend om ons zalig te maken, en zijn hoop en verwachting op Jezus Christus leert stellen, zal het eeuwige leven vinden. Er is dus hoop! Wij hoeven niet in wanhoop te denken aan onze zonden of aan ons levenseinde. Wie in Hem gelooft, mag over zonde, dood en graf heen zien naar een eeuwig thuiskomen bij God.