Genesis 23
Sara leefde 127 jaar. Toen overleed ze in de plaats Kirjat-Arba, in het land Kanaän. Die plaats heet tegenwoordig Hebron. Abraham ging bij zijn overleden vrouw zitten. Hij huilde en rouwde. Tranen zijn een hulde die we aan onze overleden dierbaren verplicht zijn. Als we geloven dat de gestorvene een kind van God is moeten we echter niet treuren als mensen die geen hoop hebben.
Toen het tijd was om Sara te begraven ging Abram naar de Hethieten. Dat was een antiek volk. Ze spraken een Indo-Europese taal en stichtten een koninkrijk rondom de stad Hattusa, het tegenwoordige Bogazkale dat in het noorden van centraal Turkije ligt.
“ Mijn vrouw is gestorven en ik wil haar begraven. Maar ik ben een vreemdeling en bezit geen grond in jullie land. Daarom zou ik graag een graf van jullie willen kopen.” zei Abraham, die een zakelijke afspraak geregeld had in de stadspoort van Kirjat-Arba.
De zonen van Heth begroetten Abraham eerbiedig. “ U bent een vorst Gods en we weten dat Hij u beschermt.“ zeiden ze eerbiedig.” Vervolgens boden ze hem hun mooist gelegen begraafplaats aan. Het sierde de zonen van Heth dat ze vriendelijk en edelmoedig waren tegen vreemdelingen. “ U kunt gerust uw vrouw hier begraven.” zeiden ze edelmoedig.
Abraham boog diep, naar de gewoonte van die tijd en legde de zonen van Heth uit dat hij het liefst een eigen graf wilde kopen. Hij had het land geïnspecteerd en een mooie plek gezien aan de rand van het land van Efron de zoon van Sochar. Op dit land bevond zich de grot van Machpela. Daar wilde Abraham zijn geliefde vrouw begraven.
Alle mannen van Heth die in de stadspoort aanwezig waren keken naar Efron. “ U krijgt dat stuk land van mij Abraham. Dan kunt u daar uw vrouw begraven. “ zei Efron. Abraham kende de oosterse gebruiken en gewoonten precies. Hij wist dat deze nobele geste slechts een handelspraatje was. Hij verzekerde Efron dat hij hem de prijs wilde betalen die de grond waard was.
Daar had Efron op gewacht. Hij noemde een formidabel bedrag en zei op een toon van understatement: “ Dat is niet veel voor u of voor mij. U kunt er dus gerust uw vrouw begraven. “ Zo werd de koop gesloten.
Met een handklap en veel hoofse gebaren werd Abraham de eigenaar van het stuk land van Efron, van de grot en de bomen op het land. De zonen van Heth waren getuigen dat alles in goede orde verlopen was.
Daarna begroef Abraham zijn geliefde vrouw in de grot op het land in Machpela bij Mamre. Tegenwoordig ligt daar de stad Hebron. Hebron is een van de oudste bewoonde steden ter wereld. Archeologen vonden er resten van agrarische gemeenschappen uit het chalkolithicum / kopertijd (5200-3500 voor Christus) en de vroege bronstijd (3500-2200 voor Christus). Volgens de overlevering was Machpela tegenover de eik van Mamre gelegen. Het is ook de plaats van waaruit koning David regeerde en waar hij tot koning werd uitgeroepen en gezalfd. Toen de koning later naar Jeruzalem verhuisde, verloor Hebron aan betekenis. Toch bleef het een belangrijk pelgrimsoord.Voor de Joden is Hebron tot op de dag van vandaag één van de vier heilige steden.Deze gegevens geven aan hoe hoog de Heere Sara heeft geacht.
“ Door haar geloof ontving ook Sara, hoewel ze onvruchtbaar gebleven was, en niet meer in de bloei van haar leven, de kracht om een kind te verwekken en wel omdat ze vertrouwde op Degenen die de belofte had gedaan. “ schreef Paulus eeuwen later. ( Hebr. 11 ) De spelonk van Machpela was het enige grondbezit dat Abraham ooit het zijne heeft kunnen noemen. Abraham zocht naar een hemels land. Hij was tevreden met zijn zwervende bestaan hier op aarde, en wist zich verzekerd van een rustplaats wanneer hij zelf uiteindelijk ook zou overlijden.
Abraham en Sara zijn van oudsher om hun geloof geprezen. Hun leven stond in het teken van Gods beloften. Het is bijzonder bemoedigend voor christenen die zich hier op aarde een pelgrim weten, om te zien dat de Heere geen ogenblik van hun zijde week en steeds in alle nood en dood voorzag. De Heere, de Elohim, is gisteren en heden Dezelfde, en tot in der eeuwigheid!
( de Bijbel in gewone taal, MH, SBiP, NBV )