Mensen die verdriet hebben.
Mattheüs 5 : 4
“ Gelukkig de treurenden, want zij zullen getroost worden. “
Toen Jezus de mensenmassa zag, ging Hij de berg op. Daarna ging Hij zitten met Zijn leerlingen om Zich heen. Hij nam het Woord en onderwees hen. Voor het eerst komt hier het woord ‘ leerlingen’ voor. Het spreekt over een vaste en duurzame relatie met de Meester. Jezus richtte Zich in het hiernavolgend primair onderwijs in de eerste plaats tot Zijn discipelen. Tot hen die zich reeds bij Hem aangesloten hadden, terwijl het volk op enige afstand meeluisterde. ( Matth. 7 : 28 ) Er was dus sprake van twee kringen: een binnenste kring ( leerlingen ), en een ruimere kring ( het volk ). Binnen de historische context waarbinnen de Heere Jezus deze rede heeft uitgesproken, waren de woorden een uitdaging voor het volk om hun ware roeping als het eschatologische Messiaanse volk van God te ontdekken. Het zou zijn roeping vinden wanneer het de levenspraktijk zou volgen die Jezus hier uiteenzette. Deze bergrede had hetzelfde belang voor het nieuwe verbond als de wet – die op de berg Sinaï gegeven werd – voor het oude verbond had. Het zijn de basisprincipes voor het Koninkrijk van God.
Het woord : ‘ zalig ‘ ( makarios ) staat tegenover ‘ wee ‘ ( ouai ) en betekent: ‘ Gelukkig te prijzen.’ Het omvat de vreugde, het geluk, dat diegene bezit die deel heeft aan Gods heil. Vers 3 sluit nauw aan bij Jesaja 61 : 1 en vers 4 bij Jesaja 61 : 2. Jezus is de gezalfde vreugdebode uit Jesaja 61. Hij is de Messias, en Zijn bediening is de vervulling uit het Oude Testament. Zo wordt de tweede zaligspreking nauw met de eerste verbonden. Israël treurde om nationaal verval, maar Jezus zegde troost toe aan hen die rouwen. De treurenden waarover Jezus sprak echter, waren de armen uit Math. 5 : 3, die niet zozeer rouw bedreven om hun persoonlijke zonden, maar bedroefd waren en rouw droegen om de macht van de boze in de wereld. Het Griekse woord dat hier gebruikt wordt voor ‘ rouwen ‘ ( pentheo ) is een van de sterkere uitdrukkingen voor droefheid, die bijvoorbeeld gebruikt wordt als het gaat om verlies door een sterfgeval, zoals je dat kunt vinden in Genesis 37 : 34 waar de Septuaginta ook het woord pentheo gebruikt. Jezus had bij Zijn uitspraak over treurenden het toekomstige Koninkrijk op het oog.
Mensen die op deze manier treuren zullen getroost worden. Door niemand minder dan God, bij de komst van het Koninkrijk der hemelen. Jezus noemde ze: “ zalig “, gelukkig te prijzen. Hij Zelf bood hen troost, troostrijke woorden en troostrijke daden. Daarin is Hij ons Voorbeeld.