Psalmen 2

Waartoe leidt het woeden van de volken, het rumoer van de naties? Tot niets.

Psalm 2 is in de Bijbel bewaard gebleven als de eerste koninklijke psalm. Het psalter vormt een compositie die te maken heeft met de koning van het hele rijk van Israël, of het latere Juda. Deze psalmen maken ons duidelijk hoe de koningen in die tijd hun positie en taken zagen. Maar de psalmen maken ons ook deelgenoot van de hoop die hun hart in beslag nam. Door de werking van de Heilige Geest werden de psalmen nog veel meer dan dat. Ze werden Messiaans, doordat God zou verwerkelijken wat aardse koningen niet zouden kunnen bereiken. JHWH zou dat door Zijn Zoon, de Heere Jezus Christus tot stand brengen. 

Hoewel er geen opschrift boven de psalm geschreven staat, wordt de psalm door bijna alle Bijbelverklaarders aan koning David toegeschreven. ( Hand. 4: 25, 26) Inhoudelijk past de psalm ook helemaal in die tijd. 

Het zou zomaar kunnen dat een profeet veel van de woorden uit het psalter tot de koning gesproken heeft, maar het lijkt logischer dat de koning zelf de auteur van de psalm was. Wel liet  hij in het derde en zesde vers andere koningen en JHWH zelf spreken. 

De psalm kan gedicht zijn bij een troonsbestijging, maar ook ter gelegenheid van een feestelijke bijeenkomst ( 2 Kon. 11: 12 ), de jaarlijkse viering van de troonsbestijging bijvoorbeeld. 

Het psalter is opgebouwd uit gelijke strofen, die allemaal iets bijzonders te zeggen hebben. Het gaat eerst over een internationale samenzwering ( vs 1 – 3 ), dan volgt de reactie van de Heere ( vs 4-6). Daarna gaat het om een verbond tussen JHWH en de koning ( vs 7-9), om af te sluiten met een oproep aan alle volken van de aarde. ( vs 10-12) De korte regels van het psalter zorgen samen met de inhoud van de woorden voor een dramatische sfeer. 

De dichter begint met het stellen van een retorische vraag. Hij stelt zijn lezers de vraag waarom het zo’n chaos is in de wereld. In het licht van de tijd van koning David lijkt het het meest voor de hand liggend dat de koning zijn vragen aan onderworpen volken gesteld heeft. Begrijpelijk dat deze mensen vrij wilden zijn van overheersing. Maar er is meer, je moet deze psalm profetisch lezen. Het gaat eigenlijk om een opstand van de mens tegen de Heere, de Schepper van hemel en aarde. Daarbij valt een opstand van toenmalige vazalstaatjes in het niet. Het gaat om een wereldwijd perspectief. Het gaat om de Goddelijke belofte van de Messias die komen zou. Verzet tegen de koning van Jeruzalem moet profetisch gezien worden als verzet tegen de God van hemel en aarde. Hij heeft Jezus Christus, Zijn Zoon gegeven, aangesteld als Redder en Rechter. 

Nadat de auteur dit zijn lezers duidelijk gemaakt heeft, richt hij zijn ogen omhoog naar de hemel. Daar is God, die op Zijn troon zetelt, en alle macht en kracht heeft. De Heere ziet alles wat er op aarde gebeurd. Hij lacht erom en spot met mensen die Zijn almacht en koningschap afwijzen. Zelfs koningen worden niet serieus genomen in hun pogingen om Gods heerschappij te ondermijnen. Zijn hemelse heerschappij kan nooit ongedaan gemaakt worden. Om die reden spreekt  God in boosheid, de daden van de aardse koningen wekken zijn woede op. Hij benoemt het feit dat Hij Zelf Zijn koning in Jeruzalem gezalfd heeft, daar, op die heilige plaats. 

Sion was de plaats waar de Israëlitische koningen hun zetel hadden, en waar God de Heere Zijn veilige burcht had. ( 2 Samuel 5: 9 ) Daar in Jeruzalem was de ark van het verbond. ( 2 Sam. 6: 16, 17) 

In het zevende vers nam de koning het woord, en zei dat hij zelf de verordening ontvangen had om zijn zoon tot koning te zalven in Sion, de heilige stad. Als David de psalm geschreven heeft, dan moet het om Salomo gegaan zijn. 

Na de uitgesproken belofte in vers 7 spreekt de koning het volk toe. Ze krijgen een ernstige waarschuwing te horen. Alle koningen waren in die tijd ook rechters. Zij moeten hun verstand gebruiken en eerlijk en oprecht handelen. Dat houdt in dat ze de Heere met ontzag moeten dienen, Hem met gejuich hulde moeten bewijzen, en de koningszoon moeten aanvaarden met een kus. In de tijd van koning David moesten overwonnen koningen neerknielen, en werden ze gedwongen de voeten van de overwinnaar te kussen, als teken van onderwerping. Wanneer zij dat niet deden, moesten ze hun weigering met de dood bekopen. In die wrede tijd, waren koningen niet zo geduldig met elkaar, ze doden hun overwonnen vijanden bij het minste geringste teken van verzet. 

Hier houdt de beeldspraak op, want er is niemand geduldiger, en meer tot vergeving bereid dan onze Heere Jezus Christus. Hij kwam naar deze aarde om tegenstribbelende zondaars genade te bewijzen. Hij is een koning die niet door kracht of geweld, maar door Zijn Geest mensen overwint. ( Zach. 4: 6 ) 

Wat is het verschil tussen God en alle andere goden?
Het wonderlijke van deze Koning is, dat Hij dient. Zelfs in de eeuw die komt, als Hij in volle heerlijkheid zal verschijnen met de engelen van Zijn kracht, en met vlammend vuur ( 2 Thess. 1: 7, 8 ) 

Waarom is dat zo? Omdat Zijn heerlijkheid juist bestaat uit volkomen genade, die vol goedheid overstroomt op arme mensen. Daarom wil Hij in de toekomende eeuwen de uitnemende rijkdom van Zijn genade laten zien, door de goedheid over ons in Christus Jezus. ( Ef. 2: 7 ) Wat een grote, unieke God. 

Vanouds heeft men het niet gehoord, of met oren vernomen en geen oog heeft het gezien behalve de Heere God Zelf, wat Hij doen zal aan de mens die op Hem wacht. ( Jes. 64: 4 ) 

Alle andere goden proberen er zelf beter van te worden, door mensen voor zich aan het werk te zetten. Jesaja lachte er om ( Jes. 46: 1 ) en Jeremia spotte daarmee ( Jer. 10: 5) 

Wachten betekent dat wij toegeven dat we iets zelf niet tot stand kunnen brengen, stoppen met werken, en onder ogen zien dat God in alles zal voorzien. Bij Hem kunnen we altijd aankloppen om raad en hulp, en op Hem mogen wij hopen. ( Psalm 33: 20-22/ Jes. 8: 17) 

De ogen van de Heere God doorlopen de hele aarde om zich sterk te bewijzen aan de mens van wie het hart Hem volkomen toebehoort. ( 2 Kron. 16: 9 ) 

God is niet op zoek naar mensen die voor Hem werken. Hij zoekt mensen die Hem voor zich laten werken. Het Evangelie is geen hulpvraag, of een oproep tot christelijke dienst. Het Evangelie zegt ons dat we hulp moeten vragen. Het beloofd dat God alles zal doen. Want Hij is de Gever, en die heerlijkheid zal Hij nooit uit handen geven. Gelukkig wie schuilt bij Hem. ( 1 Petrus 5: 7 ) 

Onze afhankelijkheid erkent Zijn volkomen voorzienigheid. 

(3) Only Jesus // Instrumental background music // Healing flow //BGM // Peaceful Winter Moments//#ccm – YouTube