Psalm 104 – slot

En allen zien ernaar uit dat u voedsel geeft
Op de juiste tijd.
Geeft U het, dan doen zij zich tegoed.
Opent Zich Uw hand, dan worden zij verzadigd.
Verberg Uw gelaat en zij bezwijken van angst.
Ontneem hun de adem, en het is met hen gedaan.
Dan keren zij terug tot het stof dat zij waren.
Zend Uw adem en zij worden geschapen.
Zo geeft U de adem een nieuw gelaat.
De luister van de Heer moge eeuwig duren.
Laat de Heer Zich verheugen in Zijn werken!
Hij richt Zijn oog op de aarde en zij beeft.
Hij raakt de bergen aan en zij stoten rook uit.
Voor de Heer wil ik zingen zolang ik leef
Een lied voor mijn God zolang ik besta.
Moge mijn lofzang de Heer behagen,
Zoals ik mijn vreugde vind in Hem.
Zondaars zullen van de aarde verdwijnen,
Onrechtvaardigen zullen niet meer bestaan.
Prijs de Heer mijn ziel!
Halleluja! ( Psalm 104 : 27 – einde ) 

God is een milde Weldoener, die er nooit genoeg van krijgt om voor Zijn schepping te zorgen. Er is geen schepsel dat buiten Zijn aandachtsveld valt. Alle dieren zoeken hun voedsel naar hun natuurlijk instinct, dat God in hen gelegd heeft. Ieder soort blijft voortbestaan, ook al sterven  mensen en dieren dagelijks. God wordt als de totale Heerser van het leven beleden. Door Zijn Geest schept Hij nieuw leven op aarde en in de zee. En zo gaat de cyclus van geboren worden, leven en sterven onophoudelijk door tot aan het eind der tijden. 

Psalm 104 eindigt met een uitvoerige lofprijzing die opent met een wens. De dichter verzucht hartgrondig dat hij hoopt dat de glorie van God zoals getoond in de schepping voor eeuwig zal blijven bestaan. Hij hoopt ook dat Zijn geestelijke en Goddelijke glorie voor eeuwig zal blijven bestaan. 

Het is opmerkelijk dat er nergens gesproken wordt over het effect van de zonde op Gods scheppingswerken. Niet waar dieren op hun prooi jagen, niet waar de mens tot in de avond moet werken, de psalm neemt de schepping voor lief zoals die nu functioneert. De dichter is de overtuiging toegedaan dat er nog redenen genoeg zijn om zich te verheugen in de schepping. 

In een tussenzin wordt Gods macht nog eens benadrukt in Zijn invloed op de natuur ( vs 32 ). Waarschijnlijk gaat het over vulkaanuitbarstingen en orkanen als illustratie van Gods macht. 

De dichter is helemaal in de stemming gekomen om Gods macht vol overgave te loven en te prijzen. Zijn leven lang wil hij muziek maken voor JHWH, en hij zal daar nooit genoeg van krijgen, daarvan is hij overtuigd. ( vs 33 ) Opnieuw noemt hij de Heere “ mijn God “ en daarmee onderstreept hij zijn persoonlijke relatie met de Elohim. Van harte wenst de dichter dat de Heere zijn overdenkingen goed zal keuren en er behagen in zal scheppen. Hij zal zich in ieder geval verheugen in de Heere Zijn God. Het accent ligt niet langer op de schepping, maar heeft zich verplaatst naar de Bron: de Schepper Zelf. 

Nog even komt de zonde ter sprake want de dichter wenst dat alle goddelozen en zondaars van de aarde zullen verdwijnen. Je kunt uit deze woorden ook een gebed oplezen, omdat de schepping vernield wordt door zondaren en zij afbreuk doen aan Gods goede werken. Deze woorden zijn ook een waarschuwing voor degenen die de psalm lezen of zingen. Na al deze gedachten geuit te hebben, eindigt de dichter met een luid Hallelujah! Hallelujah is een Hebreïsme en komt van “ halelu “ ( prijst ) en Ja ( is een afkorting van JHWH ) 

Het is duidelijk: de hele schepping staat onder de macht en het bestuur van de Heere, en is Zijn eigendom. Hij heeft alle macht in de hemel, over de zee, en over de aarde. Wie de Heere dient en vreest voelt een enorm blij en bevrijdend gevoel in zijn hart komen na deze psalm overdacht te hebben. Deze blijdschap staat haaks op de angst die de omringende volken rondom Israël hadden voor de zee, het onweer en de Leviathan. 

Psalm 104 is een belijdenis van het feit dat de Heere niet alleen de God van Israël is, maar daarbij de God van al het geschapene. Alle licht valt op de positieve aspecten van de schepping, terwijl de invloed van de zonde niet wordt geproblematiseerd. Ook na de zondeval blijft God het leven op aarde onderhouden. 

De gelovige uitleg van psalm 104 is in onze tijd niet vanzelfsprekend. Het besef dat de schepping het werk van de Heere is, en de aarde vol is van Gods goederen, moet ons ook zorg geven voor de schepping. Natuur en milieu, ecologische systemen en alle schepselen. 

Psalm 104 heeft in de Joodse traditie een bijzondere plaats gekregen. Ze wordt op de morgen van Jom Kippoer gezongen als een roep om nieuw leven, na een periode van boete. De psalm wordt de hele winter door gereciteerd vanaf de sabbat op het Loofhuttenfeest tot Pasen als een anticipatie op het nieuwe leven in het voorjaar.In het Book of Common Prayer wordt de psalm met Pinksteren voorgeschreven in relatie tot de uitstorting van de Heilige Geest, die nieuw leven inluidde. 

Ook in de orthodoxe traditie heeft psalm 104 een bijzondere plaats. Hij wordt gezongen bij zonsopgang als begin van de nieuwe dag, en aan het begin van de liturgie waarbij God als de Onderhouder van Zijn schepping geprezen wordt. De psalm wordt in Nederland nogal eens gelezen op Dankdag voor gewas en arbeid. 

Het Nieuwe Testament haalt psalm 104 aan in Hebreeën 1 : 7 “ Over de engelen zegt Hij
“ Die Zijn engelen inzet als windvlagen, en Zijn dienaren als een vlammend vuur. “ 

Wat een geweldige uitspraak! Wie zou geen windvlaag of een vlammend vuur willen zijn in Gods hand?