Op weg naar Pasen ( 6 )

‘ Toen het zover was, ging Hij samen met de apostelen aanliggen voor de maaltijd. Hij zei tegen hen: ‘ Ik heb er hevig naar verlangd dit pesachmaal met jullie te eten voor de tijd van Mijn lijden aanbreekt. Want Ik zeg jullie: ‘ Ik zal geen pesachmaal meer eten voordat het zijn vervulling heeft gevonden in het koninkrijk van God. Hij nam een beker, sprak een dankgebed uit en zei: ‘ Neem deze beker en geef hem aan elkaar door. Want Ik zeg jullie: vanaf nu zal Ik niet meer drinken van de vrucht van de wijnstok tot het Koninkrijk van God gekomen is. En Hij nam een brood, sprak het dankgebed uit, brak het brood, deelde het uit en zei: ‘ Dit is Mijn lichaam dat voor jullie gegeven wordt. Doe dit telkens opnieuw om Mij te gedenken. Zo nam Hij na de maaltijd ook de beker en zei: ‘ Deze beker die voor jullie wordt uitgegoten is het nieuwe verbond dat door Mijn bloed gesloten wordt. “ 

 

De leerlingen waren allemaal gekomen, de maaltijd was begonnen. Jezus keek de kring rond en sprak Zijn gevoelens uit. Hij had er vurig naar verlangd om dit Pascha te vieren. Het staat er dubbel: met begeerte had Jezus ernaar begeerd. Hoe anders was Hij in alle details van Zijn heilige leven dan wij vaak zijn. Al Zijn doen en laten was gericht op het Koninkrijk van Zijn Vader. Jezus begreep het gewicht van dit moment helemaal. Het zou de laatste keer zijn dat het nodig was om een lam te slachten, als teken van de verzoening voor de zonden van de mensen. Jezus zou door Zijn kruisdood het lam overbodig maken. Hij zou Zelf Zijn leven geven als het Lam dat geslacht is van voor de grondlegging der wereld. 

Met nadruk zei Jezus dat het de laatste keer zou zijn dat Hij het Pascha zou vieren voordat dit feest haar vervulling zou vinden in het grote Bruiloftsmaal – gevierd in het Koninkrijk van God. Jezus gebruikte het beeld van een maaltijd om de ontmoeting tussen Hem en de mensen die van Hem waren aan te geven. Jezus had altijd geestelijk inzicht en doorzicht, en zag overal de eeuwige heerlijkheid achter. ( vgl Lucas 13 : 29 / Jesaja 25 : 6 / Openbaringen 19 : 9 ) 

Door alles heen –  terwijl Getsemané en Golgotha dreigend wachtten –  zag Jezus de vervulling van de Paasmaaltijd in heerlijkheid. Hij zag de tijd die aan zou breken wanneer Hij terug zou komen op de wolken van de hemel. Pascha was zoveel meer dan een herinnering aan het verleden, het was vooral een vooruitblik naar de komende verlossing. 

De houding van de Heere Jezus leert ons veel. Wij kunnen als mens heel erg tegen lijden, sterven, en tegen de dood opzien. Maar Jezus – die precies wist  hoe erg het zou worden, en hoeveel pijn Hij zou moeten verdragen – verlangde hevig naar de tijd die achter al dat verschrikkelijke lag. Hij bleef volkomen rustig en ging door met doen van de wil van Zijn hemelse Vader. Als mens was Hij helemaal alleen, maar als God was Hij dat niet. Zo is het ook met ons, hoewel wij mensen zijn. Geen enkel kind van God zal alleen zijn als het leven zwaar of moeilijk is.

Daarom bidden wij voor zieken en bedroefden dat ze deze heerlijke waarheid ook zullen mogen  zien, en beleven.