Lucas 22 : 1 – 18

” Het was de eerste dag van het Paasfeest. Op die dag moeten de Joden een lam slachten voor de Paasmaaltijd. Jezus stuurde Petrus en Johannes op weg. Hij zei: ” Ga de Paasmaaltijd klaarmaken, zodat we vanavond kunnen eten. ” Petrus en Johannes vroegen: ” Waar zullen we dat doen? ” Jezus antwoordde :  ” Ga naar de stad. Daar zul je een man tegenkomen die een kruik met water draagt. Loop achter hem aan, totdat hij ergens naar binnen gaat. Zeg dan tegen de eigenaar van dat huis: ” Onze Meester vraagt waar Hij met Zijn leerlingen de Paasmaaltijd kan vieren. Dan zal die man jullie naar boven brengen. Daar is een grote eetkamer. En daar moeten jullie de maaltijd klaarmaken. ” De leerlingen gingen naar de stad. Alles ging precies zoals Jezus gezegd had. En ze maakten de paasmaaltijd klaar. `s Avonds ging Jezus samen met de leerlingen aan tafel. Hij zei: ” Hier heb ik ontzettend naar verlangd! Ik wilde samen met jullie de Paasmaaltijd vieren voordat Mijn lijden begint. Luister naar Mijn woorden: Ik vier dit feest pas weer als Gods nieuwe wereld gekomen is. ” ( Lucas 22 : 7 – 18

De eerste zes verzen uit Lucas 22 vormen een keerpunt in de beschrijving van de gebeurtenissen rondom de verkondiging van het Evangelie. Het lijden van de Heere Jezus in de nabije toekomst was aangebroken, en de leerlingen wisten al dat er een complot gaande was. ( Lucas 19 : 47 – 48 / 20 : 19, 20 ). Het verraad van Judas – die aan de verwachtingen van de religieuze gezagsdragers tegemoet kwam – gaf een donkere tint aan het hele gebeuren, en benadrukte dat het lijden zeker aanstaande was. 

De daaropvolgende maaltijd kreeg nu een bijzondere lading. Pesach, de dag van het ongedesemde brood brak aan. Er stond een maaltijd gepland overeenkomstig de traditie, maar het was bovenal het laatste Avondmaal, de afscheidsmaaltijd van de Heere Jezus. ( 22 : 14 – 38 ) Jezus sprak over Zijn dood. Hij plaatste die in het juiste perspectief: het Heilsplan van God ( vs 22 ). Hij had het over de vervulling van de betekenis van Pesach, en van de stichting van het Koninkrijk. ( 22 : 16, 18 ) Het hele verslag herinnert ons aan de hachelijke situatie van de leerlingen die Satans doelwit waren en zouden blijven. ( 22 : 31 – 34 ). De leerlingen begrepen er nog steeds niets van. Toch wist Jezus dat ze trouw waren in hun hart ( 22 : 28 ) “ Jullie zijn in al Mijn beproevingen steeds bij Mij gebleven. “ zei Hij. Vervolgens kondigde Hij bijzondere zegeningen aan. ( 22 : 29 – 30 ) 

De Heere Jezus gaf een prachtig voorbeeld wat wij moeten doen in een uur van beproeving, angst of zorgen. Hij verwachtte het van de kracht van het gebed. Het was een unheimische situatie, overal liepen de spanningen op. Maar Jezus liet Zich niet van de wijs brengen. Hij had Zijn leerlingen erop uitgestuurd om voorbereidingen te treffen voor het Pascha. Petrus en Johannes gingen gehoorzaam op weg en volgden de aanwijzingen van hun Meester nauwkeurig. Ze moesten een man volgen die een waterkruik droeg. Hij was de gids naar het huis waar ze de maaltijd zouden houden. Jezus gaf de aanwijzingen om Zijn leerlingen te leren dat ze zich aan de leiding van God over moesten geven, en die stap voor stap op moesten volgen. 

Eenmaal in het huis aangekomen, moesten ze de eigenaar van het huis vragen, hun een kamer te laten zien. Dat zou geen enkel probleem opleveren. De leerlingen vonden de gids en het huis precies volgens de beschrijving die Jezus gegeven had. Zo maakten ze alles klaar voor het Pascha. Toen alle dingen gereed waren, kwam Jezus. Hij nam met de leerlingen plaats aan de tafel. 

“ Ik heb er hevig naar verlangd dit Pesachmaal met jullie te eten voor de tijd van Mijn lijden aanbreekt.” zei Hij. Want Ik zeg jullie : Ik zal geen Pesachmaal meer eten voordat het zijn vervulling heeft gevonden in het koninkrijk van God. “ Eigenlijk zei Jezus : “ Ik heb hier met begeerte naar begeerd. “ Hij benadrukte het woord met een ander woord, gebruikte een tautologie. Een Hebreeuwse manier van spreken. 

Jezus bedoelde met deze woorden de uiteindelijke en definitieve verlossing die Hij mogelijk zou maken. Hij wist dat deze maaltijd de inleiding zou vormen tot Zijn marteldood. Daarom verlangde Hij ernaar om rustig afscheid te nemen, en goede woorden te zeggen. Het moest een maaltijd worden tot eer en heerlijkheid van Zijn Vader, en tot onderwijzing, en vertroosting van Zijn leerlingen. Wij zouden niet veel zin hebben om een dergelijke maaltijd te houden, als we wisten dat ons zoveel lijden te wachten stond. Maar Jezus dacht daar anders over. Zelfs nu stonden de eer van Zijn Vader en de redding van mensen voor Hem op de eerste plaats.  Er zijn Bijbelverklaarders die denken dat de Heere Jezus ook doelde op de maaltijden met Zijn leerlingen die direct na Zijn opstanding plaats zouden vinden. ( Lucas 24 : 41 / Handelingen 1 : 4 ) Maar de maaltijd was vooral een voorafspiegeling van de Messiaanse feestmaaltijd die begonnen zal worden bij de komst van het Koninkrijk van God in al zijn volmaaktheid! 

Zo stelde Jezus vlak voor Zijn lijden en sterven het Heilig Avondmaal in. Vanaf dat moment moesten Zijn leerlingen, en allen die Hem liefhebben, het Heilig Avondmaal gebruiken. In plaats van de Pesachmaaltijd kwam de gedachtenismaaltijd. Door deze maaltijd worden wij versterkt en verzekerd van het feit dat onze zonden vergeven zijn. ( Heidelberger Catechismus zondag 28 – 31 )