Jona 1:12-16

Jona zei tegen de zeemannen: ‘Gooi mij maar in zee, dan zal de zee jullie met rust laten. Want het is mijn schuld dat jullie in deze zware storm terechtgekomen zijn. Maar de zeemannen probeerden eerst naar het land te roeien. Ze deden erg hun best, maar het lukte niet. Want het ging steeds harder roeien. Ze deden erg hun best, maar het lukte niet. Want het ging steeds harder om. Toen schreeuwden ze: ‘ Ach Heer, laat ons niet doodgaan als we deze man in zee gooien. En straf ons niet als hij onschuldig is. U bent de Heer, alles gaat zoals U het wilt. Toen gooiden ze Jona in zee. Meteen werd de zee rustig. De zeemannen kregen grote eerbied voor de Heer. Ze besloten Hem een offer te brengen en Hem voor altijd te dienen. ( Jona 1: 12 – 16 ) 

Jona beschreef JHWH als de God van de hemel. Deze uitdrukking werd met name na de ballingschap populair, maar heeft zijn wortels in het oude Israël liggen. ( Gen. 24:7) God beperkte zich niet tot een bepaald gebied, Hij was en is de Heer van de hele aarde en regeert over alles ( Gen. 1 / Gen 14: 19-22) 

De zeelui keken elkaar nog angstiger aan, dachten ze het niet? Er moest een almachtige God achter deze storm zitten. En zij hadden de reden van deze storm aan boord. Het kon die JHWH alleen maar woedender maken als ze Zijn profeet om zouden laten komen. Die man als offer aan de zee geven? Geen sprake van. Ondanks hun vertwijfeling pakten ze de roeiriemen weer beet en probeerden het schip in rustiger vaarwater te brengen. De aangedragen oplossing scheen hen veel te radicaal toe. Eerst waren ze niet onder de indruk van het feit dat Jona voor zijn god gevlucht was. Volgens hun geloof kon een god slechts in een beperkt gebied zijn macht uitoefenen. Maar al roeiend waren ze daar niet meer zo zeker van. Ze zagen het voor hun ogen gebeuren dat de God van deze profeet hen veel te sterk was. 

Maar Jona was niet voor niets zo radicaal. Hij wist dat een ongehoorzame knecht van God een deserteur was die de dood verdiend had. ( 1 Koningen 13: 21-22/ Efeze 3: 6-8 ) Zijn vlucht was afgesneden door de felle storm en nu totaal geen optie meer. Jona was bereid om zijn leven op te offeren voor de mensen die hij in gevaar had gebracht. De profeet boog onder het oordeel van God. Het was geen plaatsvervangend offer, hijzelf was de schuldige. 

De overgestreste zeelieden schreeuwden het uit van angst. In hun doodsnood riepen ze tot God en vroegen Hem hun leven te sparen zodat ze niet samen met de Godsman om zouden komen. Ze wilden geen moordenaars worden, het zou zomaar kunnen dat Jona helemaal niet schuldig was. Zonder proces en bewijsvoering een man doden, nee, dat ging hen te ver. Daarom baden de zeemannen plaatsvervangend voor Jona. Ze deden wat Jona helemaal niet deed. Hun ontzag en angst voor de God die zelfs de zee regeerde was duidelijk aanwezig. Tegelijk gaven ze aan dat ze geen andere oplossing zagen. ‘ U Heer hebt gedaan wat U wilde ‘ riepen ze uit. God maakte het voor hun gevoel onmogelijk om een andere oplossing te vinden. 

Ten einde raad pakten ze Jona op, en smeten hem in de zee. Jona verdween in de opzwiepende golven. De mannen zagen met ontzetting hoe zijn hoofd onder water verdween. Weg was de man die pas geleden nog lag te slapen. Het resultaat van hun actie was ongelooflijk. Alsof er een sussende adem over het water streek kalmeerde het woedende wateroppervlak. De zwiepende golven staakten hun machtig geraas. Binnen enkele minuten werd de zee kalm en rustig. Dit plotselinge stoppen van het woedend stormgebruis was even abnormaal en onnatuurlijk als het opsteken van de wind was geweest. 

Niet te geloven! Wat een God moest dat zijn, die zo duidelijk de natuur in zijn macht had. De zeelui keken elkaar ontzet aan. ‘ We moeten die God een offer brengen ‘ zeiden ze bang. Je kon het nooit weten, misschien was Hij toch wel boos dat dit allemaal op hun schip gebeurd was. Een offer kon geen kwaad, alleen maar goed. Nadat ze het offer ontstoken hadden zeiden ze tegen elkaar dat ze deze God voortaan zouden dienen. Hun toewijding aan de God van Israël was een bestendige zaak en geen bevlieging.