Hooglied 4

 

 

Wie de Heere Jezus Christus eert, zal door Hem geëerd worden. ( 1 Samuël 2 : 30 ) De oude verklaringen vertalen de persoon van de bruid uit het Hooglied 4 naar genadige zielen, in wie het beeld van God vernieuwd is en bestaat uit heiligheid. Een heiligheid die bijzonder mooi en aantrekkelijk is. 

De beelden die het Hooglied gebruikt zijn schitterend, de nuances sterk Het hoofdstuk staat vol met gedurfde vergelijkingen. Het beeld dat opgeroepen wordt is opnieuw dat van een bruidegom en zijn bruid. De bruidegom beschrijft de schoonheid en aantrekkelijkheid van zijn bruid op een uitbundige manier. HIj noemt zeven dingen die hem aan zijn bruid opvallen. Zeven is het getal van de volmaaktheid en ziet op de Kerk van God die verrijkt is met menigvuldige genadegaven door de zeven Geesten die dag en nacht voor de troon van God staan. ( Openbaringen 1 : 4 / 1 Kor. 1 : 5, 7 ) 

De ogen van de bruid zijn mooi, helder, eerlijk en rein en vaak naar de hemel gericht. De auteur vergelijkt de ogen van de bruid met duivenogen. Ze lichten helder, zuiver en rein op en hebben iets van duivenogen. Het lange krullende haar van de bruid dat langs haar hals neervalt, en golvend beweegt, roept bij de bruidegom het beeld op van een kudde kleinvee die vanaf de bergen ‘ krullend ‘ neerdaalt naar de valleien. Haar tanden ziet hij als een kudde pas geschoren en gewassen schapen, zo beschrijft de auteur het mooie gebit van zijn bruid. Haar lippen zijn als een scharlakenrode draad, en haar mond is lief en aantrekkelijk. Achter haar sluier schemeren gezonde blozende wangen, sprankelend gekleurd als een granaatappel schijf. 

Nadat hij dit beeld neergezet heeft, richten de ogen van de bruidegom zich op de mooie hals van zijn bruid, die omhangen is met halssieraden zoals de kunstig versierde muurschilden van de toren van koning David. De manier waarop deze sieraden rond haar hals hangen, riep bij de bruidegom het beeld op van de steenlagen van de toren. De borsten van het meisje zijn mooi en goed gevormd, ze lijken op tweelingen van een gazelle, een dier dat bekend staat om zijn sierlijkheid en aantrekkelijkheid. 

Als de bruidegom zover gekomen is met zijn beschrijving, slaakt hij een kreet van blijdschap en verlangen. De bruidegom wil in de nabijheid van zijn bruid zijn, die hij beschrijft als mirreberg en wierookheuvel. Vol liefde kijkt de bruidegom naar zijn bruid, en roept uit dat ze erg mooi is, helemaal volmaakt en goed. Uit alles blijkt dat de bruidegom veel van zijn bruid houdt, en haar uitermate bewondert. 

Hierna gebeurt er iets bijzonders. De bruidegom roept zijn bruid en nodigt haar uit om van de Libanon af te dalen en de bergachtige woestenij, waar de wilde dieren wonen, te verlaten. Deze beelden – die afstand en vrees uitdrukken – zien op schroom en terughoudendheid van de kant van de bruid. Maar de bruidegom laat zich niet afschrikken, hij kent zijn verloofde, en neemt haar in zijn armen. Haar uitingen van liefde zijn beter dan wijn, en de geur van de olie waarmee zij haar huid ingewreven heeft, is zoeter dan de beste specerijen. De bruidegom kust zijn bruid en geniet. 

Hierna staat er een uitgebreide metafoor van de tuin centraal, die de kern van het Hooglied markeert. Het bruiloftsfeest is in volle gang, en de geliefden zijn samen. De bruidegom ziet en beschrijft zijn bruid als een lusthof, waarin allerlei heerlijke en weelderige planten binnen een waterrijke entourage welig tieren. De bruidegom noemt zijn bruid een gesloten tuin, een verzegelde hof, want ze was al die tijd nogal ontoegankelijk. Gelukkig weet de bruidegom dat de huwelijksdag gevierd wordt, en hij binnenkort zijn bruid in bezit zal krijgen. De bruid is voor de man een paradijs, rijk aan exotische vruchten. De schitterende planten, geuren, en specerijen zijn zeldzame luxeartikelen en staan in groot contrast met de onherbergzame Libanon waar ze vandaan komt. 

Aansluitend op de botanische opsomming past de man het beeld van de botanische tuin en het waterrijke gebied opnieuw toe op de bruid, er is verandering gekomen in haar houding. De gesloten tuin en de verzegelde hof zijn nu een put van levend water geworden, een overvloeiende bron waar het water van de Libanon bruisend vanaf stroomt. Dat veranderde beeld komt door de bruid, die haar terughoudendheid laat varen, en haar bruidegom tegemoet komt. De eerst nog gesloten tuin wordt geopend, en toegankelijk verklaard wanneer de bruid de bruidegom nodigt om binnen te komen. Noorden en zuidenwind worden opgeroepen de specerijengeur te verspreiden om de bekoring van de tuin te vergroten. Het woord ‘ ontwaak ‘ geeft aan dat de juiste tijd nu gekomen is, waarover het ging tegenover de dochters van Jeruzalem. 

Deze schitterende beelden zijn uitermate geschikt om jonge mensen te leren om hun lichaam voor elkaar te bewaren tot de huwelijksdag en nacht. Maar er is meer. De woorden van de bruidegom zien op Christus Jezus die Zijn liefde en genegenheid voor Zijn kerk tot uitdrukking bracht, op velerlei manier, en met allerlei woorden. Maar wel heel in het bijzonder in het Hooglied. Er is een huwelijksverbond tussen Christus en Zijn kerk gesloten, tussen Jezus en iedere oprechte gelovige. Jezus noemt Zijn kerk Zijn bruid. Dat deed Hij omdat er geen andere relatie tussen mensen voldoende is om de liefde van Christus voor Zijn kerk uitéén te zetten, en om aan te tonen dat de prachtige beelden en woorden uit het Hooglied geestelijk opgevat moeten worden. De woorden:  “ mijn zus “ zien op het feit dat Jezus onze menselijke natuur heeft aangenomen, en zoveel van ons houdt, als de bruidegom van zijn bruid op hun huwelijksdag. Iedereen die door het geloof tot Christus gekomen is, moet met Hem meegaan in heilige gehoorzaamheid, en onderwerping aan Zijn wil. Eenmaal met Christus, moeten wij altijd met Hem wandelen. 

De dauw van de Hermon uit Psalm 133 en het juichen van de Hermon ( Psalm 89 : 12 ) zijn het roepen van Christus tot de gelovige om weg te komen van de wereld, en zich te richten op de hemel. Hoewel dat in onze tegenwoordige maatschappij bijna onmogelijk lijkt, blijft de Heere van ons vragen dat wij Hem in alles op de eerste plaats stellen. Zijn Aangezicht zoeken, en dagelijks met Hem wandelen, in oprecht geloof, heilige liefde en vol vertrouwen op Zijn heerlijke Naam!