Handelingen 5 : 17 – 43

Het was geen eenvoudige opgave voor de apostelen om door te gaan met de verkondiging van het Evangelie van Jezus Christus. De priesters waren woedend op de populariteit die ze bij het volk genoten, en sloten de leerlingen van Jezus op in de gevangenis. Vooral de hogepriesters Annas en Kajafas en de sadduceeën koesterden een bijzondere vijandschap tegen het Evangelie van Christus. Hun leer hield vast aan de opstanding uit de doden en loochende het bestaan van een eeuwig leven en van engelen. Ze keurden de vele wonderen en genezingen onder het volk af en wilden eigenlijk maar één ding: die volgelingen van Jezus uit de weg ruimen. Ze slaakten een zucht van verlichting nu ze die lastpakken in de gevangenis wisten. De laatste keer dat de leerlingen voor hen stonden hadden ze alleen maar gedreigd, maar nu zaten ze opgesloten. Dat zou die idealisten wel leren, ze waren nu een schandelijk voorbeeld voor het volk geworden. 

Maar de Heere dacht er anders over. Die nacht zond Hij Zijn engel om de leerlingen uit de gevangenis te halen. Hoewel de machten van de duisternis hun uiterste best deden, streed de Vader van het Licht voor hen. De Heere zal Zijn getuigen, Zijn voorsprekers, nooit in de steek laten maar hen zeker bijstaan. Zo gebeurde het. De engel van de Heere opende `s nachts de gevangenis en ondanks de bewakers die buiten voor de deur op wacht stonden, leidde de engel de mannen de gevangenis uit. De engel had een boodschap van God bij zich. “ Ga heen, sta, en spreek in de tempel tot het volk alle woorden van het leven. ( vs 20 )” 

De leerlingen – die op een wonderlijke manier bevrijd waren – voelden zich zo bemoedigd dat ze linea recta naar de tempel gingen en met nog meer vrijmoedigheid dan ze reeds bezaten hun werk voortzetten. Het werd hun door God niet toegestaan om zich in een schuilhoek terug te trekken zolang ze de gelegenheid hadden om een groot aantal mensen toe te spreken. “ Ga heen en vertel hetzelfde aan de wereld zodat ook andere mensen getroost zullen worden met de dingen die uw eigen ziel getroost hebben. Vertel over het hemelse Goddelijke leven. Want in vergelijking daarmee verbleekt de kleur van het aardse leven.  Het Evangelie gaat over zaken van leven en dood, op die manier moet het ook aan de toehoorders worden gebracht. Houd geen enkel woord van Mijn waarheid achter want een getuige van Christus is geroepen om de volle waarheid te verkondigen.”  Toen de leerlingen de engel aangehoord hadden keerden ze terug naar de tempel en gingen de voorhof van Salomo binnen. Het betekende een grote voldoening voor hen om deze nieuwe opdrachten te ontvangen. Nu de engel van God hun de opdracht gegeven had om in de tempel te gaan prediken was hun weg duidelijk en ze waagden het er op. Zonder problemen gingen ze de tempel binnen en waren voor niemand bang. Ze onderwezen de mensen de zaken van het Koninkrijk van God. De hele schat van het Evangelie was hun door de opdracht van de engel nogmaals toevertrouwd! 

 

De hogepriesters wisten nergens van.  Ze hadden het razend druk en riepen de Raad in een grote speciale zitting bij elkaar, waarbij alle oudsten van Israël uitgenodigd werden. Zo had de Heere het beschikt, zodat de verwarring van de vijanden en het getuigenis van de apostelen tegenover de leerlingen van Jezus nog duidelijker naar voren zouden komen. Toen de zitting gereed was, werden er boden naar de gevangenis gestuurd om de leerlingen van Jezus op te halen. Maar ze moesten onverrichterzake terugkeren. “ We vonden de kerker op slot, en aan alle veiligheidsvoorschriften was voldaan, maar de mannen waren spoorloos. “ zeiden ze. Er maakte zich een grote verslagenheid meester van de raad. Nooit eerder waren ze zo teleurgesteld in hun macht en zekerheid. Ze waren ten einde raad. Het hoofd van de tempelwacht en de priesters vroegen zich vertwijfeld af wat de gevolgen hiervan zouden zijn. 

Terwijl ze met elkaar in overleg waren werd er een bericht gebracht. “ Jullie gevangenen staan in de tempel en onderwijzen het volk. “  In deze periode vonden de vergaderingen van het Sanhedrin niet meer in de tempel plaats maar op een andere locatie in de stad Jeruzalem. Er zat niets anders op dan maar een delegatie van de tempelwacht de tempel binnen te laten gaan en de mannen te vragen mee te komen. Er mocht geen geweld gebruikt worden, dat zou de gemoederen te zeer verontrusten. Niemand had er zin in om door een opgewonden menigte gestenigd te worden. Het plan lukte, en korte tijd later werden de apostelen voor de hoge Raad geleid. De hogepriester verzamelde alle moed die hij bezat en vroeg de apostelen op strenge toon waarom ze het verbod om te prediken in de naam van Jezus negeerden.“ Jullie verspreiden Zijn leer in heel Jeruzalem, en stellen ons aansprakelijk voor Zijn dood. “ zei de hogepriester. 

Petrus staarde terug in het boze gezicht van de hogepriester. Onbevreesd antwoordde hij: “ We moeten God meer gehoorzaam zijn dan de mensen. “ Vervolgens deed hij nog eens goed uit de doeken wat het Sanhedrin op zijn kerfstok had. Zij waren de hoofdschuldigen aan de dood van Jezus. “ Daarvan getuigen wij, en ook de Heilige Geest die God gegeven heeft aan mensen die Hem gehoorzamen. “ zei hij. Toen ontstak het hele Sanhedrin in heftige woede. Als één man gingen ze overeind staan, en wilden het doodvonnis over de leerlingen uitspreken. 

De Heere bestuurde het anders. Gamaliël – één van de bekendste Joodse meesters van die tijd stond op. Hij was lid van het Sanhedrin, en was de rabbi van zo’n duizend leerlingen, waaronder de toekomstige apostel Paulus. ( Hand. 22 : 3 ) Gamaliël was een respectabel man, en genoot aanzien in de stad. Met een gebaar van zijn hand liet hij de apostelen de zaal uitbrengen. Daarna zei hij tegen de leden van het Sanhedrin dat ze goed moesten weten waar ze mee bezig waren. “ Er waren meerdere grootsprekers binnen Jeruzalems muren geweest “ zo betoogde hij. Van velen was de aanhang in het niets verdwenen, hun woorden hadden maar kort weerklank gevonden in de harten van de mensen. “ Laten we ons maar liever afzijdig houden. “ zei Gamaliël. “ Als deze mensen zomaar wat beweren, zal hun werk op niets uitlopen. “ Maar als het van God vandaan komt, dan mogen we wel oppassen dat we niet tegen God Zelf strijden. “ Hoe woedend de leden van het Sanhedrin ook waren, voor God hadden ze groot respect. Het idee alleen al dat ze tegen Jahweh`s bestuur in zouden kunnen gaan, was genoeg om hen tot bedaren te brengen. 

Ze lieten de apostelen de zaal weer binnenkomen, en gaven hen een laatste reprimande in de vorm van een geseling en de opdracht om op te houden over Jezus van Nazareth. Gewillig ondergingen de apostelen de straf, ze waren totaal veranderd. Nu vluchtten ze niet weg, maar ze waren blij dat ze waardig bevonden waren om deze vernedering te ondergaan, omdat het voor de naam en de zaak van de Heere Jezus was. Elke dag bleven ze doorgaan met het onderwijzen van de nieuwe leer over Jezus, de Messias. In de huizen en in de tempel vloeide de stroom van levend water onbelemmerd voort!