2 Koningen 5 : 1 – 17

De profeet Elisa verrichtte in de Naam van de God van Israël tekenen en wonderen. In 2 Koningen 5 gaat het niet om een Israëliet die de Heere dient maar om een legeraanvoerder uit Aram. ( het tegenwoordige Syrië ) 

Aan het begin van de perikoop wordt Naäman geïntroduceerd. Hij is een legeraanvoerder van de koning van Aram en geniet veel aanzien omdat hij een belangrijke overwinning voor zijn land had behaald. Hij leed echter aan een huidziekte. De ziekte was nog in het beginstadium en was beperkt tot een deel van zijn lichaam.

 Bendes uit Aram hadden op een plundertocht in Israël in de grensgebieden een meisje buitgemaakt. Het meisje was in dienst gekomen van de vrouw van Naäman. Het meisje  vertelde haar meesteres dat de profeet Elisa Naäman wel van zijn melaatsheid zou kunnen genezen. Haar woorden getuigden ervan dat zij het geloof in de God van Israël behouden had ondanks het treurige verhaal van haar kidnapping en de heidense omgeving waarin zij te werk gesteld was. Ondanks zijn grootheid leed Naäman onder een zware last. Melaatsheid was een besmettelijke infectieziekte die vooral in de tropen nog steeds voorkomt. De ziekte begint vaak met plekjes op de huid. Het kan uitmonden in verlamming en wegvallen van gevoel in spieren en zenuwen. Deze feiten moeten Naäman bekend zijn geweest. Het was een treurig vooruitzicht.  

Elisa had nog geen enkele melaatse gezond gemaakt, maar het dienstmeisje leidde uit de haar bekende wonderen af dat Elisa haar meester kon genezen, en dit ook zeker zou doen. Naäman wist niet wat hij hoorde. Maar de woorden van zijn slavinnetje lieten hem niet met rust. Hij wist dat zijn ziekte dodelijk was, en er normaal gesproken geen geneesmiddel voor hem bestond. Daarom ging hij naar de koning van Syrië en vertelde hem over de bijzondere profeet. De koning – die veel waarde hechtte aan zijn dappere strijder Naäman – vond het gelijk goed dat Naäman naar Israël af zou reizen. Hij schreef aanbevelingsbrieven en gaf die aan Naäman mee. Met een groot gevolg vertrok de zieke strijder richting de koning van Israël himself. Hij had 300 kilo zilver bij zich, 60 kilo goud en tien stel nieuwe kleren. 

De koning van Israël zag het hele gevolg aankomen en schrok. Hij schrok nog meer toen hij de brief van de koning van Syrië aangereikt kreeg.Hij was bang dat de brief een grove belediging bevatte van God en daarom scheurde hij zijn kleren volgens de gewoonte van de Joden als ze iets hoorden of lazen dat Godslasterlijk leek te zijn. Dat moest wel zo zijn als Elisa Goddelijke macht toegeschreven werd! Toen de koning de brief geopend had las hij: “ Deze brief geef ik mee aan mijn dienaar Naäman. Ik hoop dat u hem zult genezen van zijn ziekte. “ Het was nog erger dan de koning dacht. “ Ik kan niet beslissen over leven of dood, ik ben God toch niet? Hoe kan de koning van Syrië mij nu vragen om iemand van een ziekte te genezen? Ik vertrouw het voor geen cent, ik denk dat hij weer oorlog wil! “ riep hij vertwijfeld uit. Het was duidelijk dat lang niet iedereen in Israël hetzelfde geloof had als het slavinnetje van Naäman.

Het nieuws over de verschijning van een Syrisch edelman ging als een lopend vuurtje door het land. De profeet Elisa hoorde dat de koning van Israël zijn kleren gescheurd had. Toen stuurde hij het volgende bericht naar de koning: “ Waarom hebt u uw kleren gescheurd? Laat die Naäman naar mij toekomen. Dan zal hij zien dat er in Israël een echte profeet is.” Een profeet die kon doen wat de koning van Israël niet eens durfde te proberen en waarvan de profeten in Syrië niet durfden te dromen. Duidelijker invitatie had Naäman niet kunnen krijgen. Hij kwam met heel zijn gevolg voor de deur van Elisa`s huis als een bedelaar die komt vragen om een aalmoes. Naäman verwachtte dat zijn beleefdheid wel met veel hoffelijkheid zou worden beantwoord. Maar Elisa gaf hem een antwoord zonder plichtplegingen. Hij kwam niet eens naar de deur. 

Op Naämans schitterende verschijning met wagens en paarden kwam er slechts de sumiere reactie van een jongen die Naäman de boodschap bracht dat hij naar de rivier moest gaan om zeven keer in de Jordaan onder water te gaan. Dan zou zijn huid weer genezen zijn en zou hij rein zijn. De huidziekte waaraan Elisa leed, maakte hem ritueel onrein en ongeschikt om aan een eredienst in de tempel deel te nemen. Als men genas van zo’n ziekte kwam het er dus op neer dat men weer rein was. ( Matth. 8 : 3 ) Bij alle godsdiensten in het Oosten waren rituele reinigingsbaden in gebruik en het getal zeven is in de Bijbel het symbool van de volheid. 

Naäman keek de knecht van Elisa afkeurend aan en voelde zich woedend worden. Hij zei: “ die man kan toch zelf wel naar buiten komen en bidden tot de Heer, zijn God? Als hij zijn hand over mijn zieke plek strijkt zal mijn huid zeker weer genezen. Wat moet ik in die Jordaan gaan doen? Er zijn toch ook rivieren bij Damascus? Rivieren zoals de Abana en de Parpat. De rivier Abana, die nu Batada heet, ontspringt op de Anti- Libanon en stroomt door Damascus. De Grieken noemden haar de gouden rivier omdat ze beroemd is om haar schone wateren. De Parpar ontspringt op de Hermon en mondt uit in een meer ten zuidoosten van Damascus. Het water van deze rivieren was helderder dan dat van de Jordaan. “ Het water van onze rivieren is  van veel betere kwaliteit dan alle rivieren van Israël bij elkaar! Dan kan ik mij net zo goed daarin wassen! “ riep de legeraanvoerder van Syrië woedend. Naäman keerde zijn wagens en wilde zijn paarden al de sporen geven om terug te rijden naar zijn land. Maar zijn dienaren dachten daar anders over. Ze kwamen achter hem aan en zeiden” Meester, als die profeet iets moeilijks gevraagd had dan was het voor u geen probleem geweest. Maar nu hij u iets heel simpels vraagt, bent u woedend.Het enige wat u moet doen is u wassen in de Jordaan. “ Het was redelijk en bedachtzaam wat de dienaren van de koning tegen Naäman zeiden. Wat een geluk dat deze hooggeplaatste persoon wijze dienaren tot zijn beschikking had, die hem niet versterkten in zijn boosheid. Naäman aarzelde even, maar gaf toen gehoor aan het verzoek van de dienaren. 

Daar glinsterde de Jordaan hem al tegemoet. Naäman liep de rivier in en ging zeven keer onder in het water dat hij eigenlijk afkeurde. Hij gehoorzaamde Elisa, en volgde diens aanwijzingen precies op. En het wonder gebeurde. Zijn huid werd weer helemaal gezond, en zo glad als de huid van een kind. De doodzieke man was genezen. Dolgelukkig keerde Naäman terug naar Elisa. Opnieuw verscheen het grote gevolg bij het huis van de profeet. Deze keer kwam Elisa Naäman wel tegemoet. Hij was natuurlijk net zo blij als de bevelhebber van het Aramese leger. 

“ Ik wist wel dat er behalve in Israël in de hele wereld geen God is. Alstublieft neem een geschenk van uw dienaar aan” zei Naäman. Maar Elisa weigerde beslist. “ Zo waar de Heere, in wiens dienst ik sta leeft, ik zal niets van u aannemen “ zei hij. En hoe Naäman ook aandrong, Elisa bleef weigeren. Naar heidense opvatting was elke god verbonden met een volk en het gebied waar het woonde. Daarom verlangde Naäman – die had besloten de Heere voortaan te vereren –  om een hoeveelheid aarde van Israëlitische bodem mee te nemen die nodig was om een plaats te maken voor de verering van de God van Israël, en om daar een altaar te bouwen. Er werden twee muildieren volgeladen met Israëlische grond en het hele gezelschap vertrok blij en dankbaar naar huis!

Het geloof in het profetische woord speelt een cruciale rol in deze prachtige geschiedenis. Dat Naäman als buitenlander op zijn geloof genezing ontving is een voorafschaduwing van de Nieuwtestamentische boodschap dat het heil van God zich op gelijke wijze uitstrekt naar Joden zowel als naar niet-Joden , uitsluitend op grond van het geloof in Jezus Christus. ( Romeinen 1 : 16 – 17 ) waar de apostel Paulus schreef: “ Ik schaam mij niet om te vertellen dat Jezus Christus aan het kruis gestorven is. En dat de machtige God hem heeft laten opstaan uit de dood. Iedereen die het Goede Nieuws gelooft wordt gered. In de eerste plaats alle Joden, maar ook alle niet- Joden. “ ( Romeinen 1 : 16, 17 ) 

En zo kreeg de Heere alle lof, eer en dank van deze wonderbaarlijke genezing.