Zoveel hoofden, zoveel zinnen

Ik zit aan tafel met Liomar uit Curaçao, Brian uit Engeland en Sanad uit Syrië. Een veelkleurig gezelschap! De moeite waard om deze jonge heren eens naast elkaar te zetten. 

“Jongens, vertel eens iets over jullie land van herkomst?” 

“ Engeland is heel anders dan Nederland. Meer bergen en het strand bestaat uit grote kiezelstenen. 

“ Curaçao is erg mooi. Allemaal vrijstaande huizen, ze hebben prachtige kleuren. Het is er altijd mooi weer en iedereen is vrolijk. Er zijn veel bergen. Je kan zwemmen en aan sky-diving doen. Er zijn heel veel duikscholen. De school is er heel anders dan bij ons. Iedereen zit in 1 klas. 

“ In Syrië is het schitterend, het is heel warm, zelfs als het sneeuwt. Er zijn veel bergen die zijn altijd groen. Het weer is net als in Nederland, soms regen en dan weer zon, maar de temperaturen zijn hoger dan in Nederland. “ 

Ze lachen allemaal en praten dwars door elkaar heen. Ze hebben gitzwarte ogen en toch kijken ze verschillend. 

“  Waar geloven jullie in, kunnen jullie daar iets over vertellen?” 

“ Wij geloven in Allah, we lezen uit de Koran, en we bidden. Je moet als moslim goed voor je vrouw zorgen. Je mag geen varkensvlees eten. We moeten vijf keer per dag bidden. Thuis bidden we met het hele gezin, ik heb een timer op mijn telefoon. “ 

“ Wij zijn christelijk. Mijn moeder leest uit de Bijbel. Ik heb daar geen tijd voor. Ik geloof wel in God. “ 

“ God? Hij is mijn Baas, mijn Vader. Ik praat alsof Hij mijn Vriend is, maar met respect. Ik bid in de avond en dan praat ik met mijn Vader. Ik ga elke zondag naar Amsterdam naar de kerk. Daarna gaan we naar familie. Dat is gezellig. “ 

“ Wat willen jullie worden? “ 

Liomar wil het leger in als elektricien. Brian wil wetenschapper worden of iets met technologie gaan doen en Sanad wil een autobedrijf openen. Dan spelen we Party and go. We lachen en ze roepen wat. We vinden elkaar top.