Zoeken en vinden!

Bekende thema’s uit de wijsheidsliteratuur zijn zoeken ( Spreuken 2 : 4 / 8 : 17 ), wijsheid ( 8 : 17 ) en daarmee het zoeken en vinden van de Heere God ( Deut. 4 : 14 – 20 / Jer. 29 : 13 ) Het Bijbelboek Hooglied geeft aan wat ware liefde is en beschrijft deze liefde sprankelend en aantrekkelijk. Het Hooglied bestaat eigenlijk uit een verzameling liefdesliederen. De inhoud van het boek spreekt een direct auteurschap van koning Salomo tegen, vermoedelijk is het boek op zijn naam gezet omdat Salomo gold als de patroon van de wijsheid. Wijsheid speelt een cruciale rol in het Hooglied. Sommige rabbijnen vergelijken de drie Bijbelboeken van Salomo met de tempel. Spreuken zou dan de voorhof zijn, Prediker het heilige, en het Hooglied het heilige der heiligen. 

Lange tijd was het zowel in de Joodse als in de christelijke traditie op veel plaatsen gangbaar om het Hooglied allegorisch te lezen. Men ging ervan uit dat een bijbelboek niet zo rechtstreeks over de seksualiteit en over de lichamelijke liefde kon spreken. Meestal zag men er de zinspeling in op de relatie tussen het volk Israël en hun God, of tussen de kerk en Christus. Op dezelfde manier is het boek geïnterpreteerd als een allegorie van de zoektocht naar de wijsheid, voorgesteld door de geliefde ( zie 8 : 2 ). Er bestaat ook een lezing van het boek Hooglied die allerlei teksten in verband brengt met de maagd Maria. Allegorische uitleggers storen zich aan het prijzen van de fysieke schoonheid, en de verwijzingen naar de seksuele verhoudingen in het Hooglied. Profeten van het Oude Testament hebben de relatie tussen Israël en God vergeleken met de echtelijke verhouding, maar ze hebben hier nooit – zoals in het Hooglied het geval is – een verwijzing naar de echtelijke intimiteit aan verbonden. 

Het Hooglied is niets voor niets in de Bijbelse canon opgenomen. Er is geen beeldender en mooiere manier om de liefde tussen Jezus Christus en Zijn kind voor te stellen dan door de liefde tussen een man en zijn vrouw te beschrijven Het beeld van de tuin ( Hooglied 5 : 1 )  is waarschijnlijk een toespeling op de hof van Eden, waar het begin van het huwelijk door de Heere werd ingesteld en op een volmaakte manier werd beleefd.

Hooglied 5 bevat woorden die door de kerk van alle eeuwen als antwoord gelden op het gebed van de kerk van God die niet zonder Jezus Christus leven kan. De bruid van Christus is de gelovige binnen de christelijke gemeente die de deur van de ziel voor Jezus geopend heeft. Gods kinderen vinden de Heere Jezus bereid om tot hen te komen. In elke plaats waar Hij Zijn Naam gevestigd heeft, zullen ze Hem ontmoeten. Ze zullen Jezus omarmen als een Zaligmaker, en als Degene die hun ziel liefheeft. 

Midden in dit lied van blijdschap en liefde vinden we een zwaarmoediger tafereel. De bruid van Christus was haar geloof en vertrouwen in de Heere Jezus op de één of andere manier kwijtgeraakt. Het was haar eigen schuld, ze had de roepstem van Jezus niet tijdig beantwoord. Ze legde zich niet bij deze feiten neer, maar stond op en ging op zoek. Mensen die Christus zoeken moeten niet terugschrikken voor moeilijkheden bij hun zoektocht. De bruid van Christus zocht doelbewust in de heilige stad Jeruzalem, waar de tempel was, met haar eredienst, maar ze vond niets. Daarom deed ze navraag naar Hem bij de wachters van de stad, Ze gaf de rust en beslotenheid van haar eigen huis op voor het zoeken en vinden van Jezus. Ze vroeg aan de wachters: “ Hebben jullie Hem gezien die mijn ziel liefheeft? “ We moeten altijd de schriften onderzoeken, veel in gebed zijn en ons aan de Goddelijke inzettingen houden om Jezus te vinden. Als we Hem eenmaal gevonden hebben, dan zijn we in staat om ook anderen tot Hem te leiden. De stadswachten hadden er ook geen notie van waar Christus Jezus gebleven was, ze konden de bruid geen goede tijding overbrengen omdat ze zelf ook niets van Hem gezien of gehoord hadden. 

De bruid – die zich aan zichzelf overgelaten voelde – zocht onverrichterzake verder. Gelukkig! Korte tijd nadat ze van de wachters weggegaan was, vond ze Hem, Die ze zocht. Nu was ze het beeld van de menselijke ziel die volhard in het zoeken naar de Heere Jezus. Het Hooglied is een troostvol Bijbelboek voor mensen die wanhopen of ze de Heere Jezus ooit zullen vinden. ( Psalm 42 : 7 / 77: 9, 10 / Jes. 54 : 7, 8 ) Wie Jezus gevonden heeft, zal zich er altijd moeite voor getroosten om dicht bij Hem te blijven. Jezus is namelijk gekomen om te zoeken en zalig te maken wat verloren was!

Lucas 19 : 10 “ De Mensenzoon is gekomen om te zoeken en zalig te maken wat verloren was. “ Hij geeft Zijn leven als losgeld voor velen. 

“ Want ook de Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn leven te geven als losgeld voor velen. “ ( Marcus 10 : 45 ) Jezus is de Bruidegom van de kerk. 

( Johannes 3 : 29 ) “ Johannes zei: een mens kan alleen ontvangen wat Hem door de hemel gegeven wordt. Jullie kunnen van Mij getuigen dat Ik gezegd heb: “ Ik ben de Messias niet, maar Ik ben voor Hem uitgezonden. De bruidegom krijgt de bruid, de vriend van de bruidegom die staat te luisteren en Hem hoort, is blij. Dat vervult Mij met grote vreugde. “ 

In tijden van voorbereiding op het Heilig Avondmaal is het goed om Schriftplaatsen op te zoeken die ons bepalen bij de heerlijkheid en genade van Jezus Christus. Bij Zijn bitter lijden en sterven, maar ook bij Zijn grote blijdschap over elk mensenkind dat zich tot Hem bekeert. Dit zoeken en vinden is een cyclus die zich herhaaldelijk afspeelt in het leven van een kind van God. Niemand kan zeggen ooit gearriveerd te zijn voordat het moment is aangebroken dat de Heere Jezus Zelf alles in allen zal zijn! ( Openbaringen 22 : 5 )