Jesaja 55

Jesaja 55 – inleiding

Hierheen! Hier is water.
Voor ieder die dorst heeft.
Kom, ook al heb je geen geld.
Koop hier je voedsel, en eet.
Kom, koop voedsel zonder geld,
Koop wijn en melk zonder betaling.
Waarom geld betalen voor iets dat geen brood is?
Je loon besteden aan iets wat niet verzadigen kan?
Luister aandachtig naar mij,
En je zult ruimschoots te eten hebben,
En genieten van een overvloedig maal.
Leen mij je oor, en kom bij mij,
Luister, en je ziel zal leven.
Ik sluit met jullie een eeuwigdurend verbond
Als bevestiging van mijn liefde voor David.
Hem heb Ik aangesteld als vorst en gebieder over de naties,
Als getuige voor de volken. 

Jesaja 55 is eigenlijk een epiloog op Jesaja 40 – 55, en sluit qua inhoud aan bij Jesaja 54 door de nadruk die er gelegd wordt op de vreugde, komende vrede, Gods liefde en ontferming en Zijn verbond. Jesaja 55 toont een eschatologische toekomst die verband houdt met het einde der dingen. Uit het veertigste hoofdstuk van Jesaja is duidelijk naar voren gekomen waaruit de vrede van God bestaat. Iedereen uit het volk van Israël die de boekrol van Jesaja las wist nu hoe de zonden betaald konden worden ( Jesaja 40 : 2 / 53 : 1 – 12 / 55 : 6, 7 ) maar ook hoe de verhouding van het volk met de haar omliggende landen zou zijn. De laatste verzen van Jesaja 55 hebben de vorm van een hymne. 

Het vijfenvijftigste hoofdstuk opent met een hartelijke uitnodiging om gratis te eten en te drinken. De invitatie is gericht aan iedereen die dorst heeft. Uit de context blijkt dat de anonieme gulle Gastheer de Heere God is. Het is goed om je te realiseren dat het hierbij niet om een natuurlijke dorst gaat, maar om een geestelijk verlangen naar God, de Bron van al het goede. Het boek Jesaja noemt water vaak als een beeld voor Gods Geest. Het water wordt uitgegoten over dorstige verdroogde aarde, die door droogte ( lees : ongehoorzaamheid ) totaal verdord was. ( Jesaja 32 : 15 / 44 : 3, 4 ) Jesaja noemde deze belofte eerder ook al. Water als middel om in ons levensonderhoud te voorzien, daarover gaat het. Bijzonder feit is dat er voor iedereen volop water, graan, wijn en melk beschikbaar was! De genade van God is gratis, je hoeft er niets voor te doen dan het te ontvangen. 

Dit is het exclusieve aanbod van God dat betaald is met de dure prijs van Zijn eigen dierbaar bloed. De dubbele uitroep om te kopen en te eten lijkt in eerste instantie op een verkoopquote, maar de werkelijkheid is dat de zegen gratis beschikbaar is, en gul wordt uitgedeeld. Deze schitterende woorden liggen in het verlengde van Spreuken 9 : 1 – 6. 

Het is goed mogelijk dat de woorden oorspronkelijk de achtergrond vormden voor de uitnodiging tot een koninklijk banket, bijvoorbeeld ter ere van de troonsbestijging van een koning. Het zou ook zo kunnen zijn dat het om de verbondsbezegeling tussen twee partijen ging. ( zie ook Exodus 24 : 11 ) 

Jesaja ging verder in op het beeld van de levensmiddelen en stelde een retorische vraag. Hij vroeg zich hardop af waarom zijn volk in geestelijk opzicht allerlei zaken kocht die de ziel niet verzadigen konden. Waarom vermoeiden de mensen zich met zaken die in geestelijk opzicht weinig tot niets opleverden? Er was een veel rijkere overvloed gelegen in het luisteren naar Gods woord. Sion werd gevraagd om te luisteren naar wat de mens echt leven bood.  

De Elohim was het verbond met David niet vergeten, en herinnerde Zich Zijn belofte om altijd één van Zijn nakomelingen op Zijn troon te handhaven. ( 2 Sam. 7 : 8 – 16 / Psalm 89 : 20 – 38 ) Israëls geschiedenis kende veel goddeloze koningen, koningen die het eren en dienen van de Heere God niet op de eerste plaats stelden. Tegen de achtergrond van deze tragiek schitteren de beloften van God des te heerlijker. De beloften aan Davids dynastie waren niet verloren of vergeten, helemaal niet zelfs. Jesaja moest het volk duidelijk maken dat Hij Zijn verbond met David zou handhaven. David wordt hier als getuige genoemd, en als vorst en gebieder van de volken. Het is goed om je te realiseren dat er in het boek Jesaja vaak sprake is van de aanduiding van een koning die de handhaving van de Thora op de eerste plaats zou stellen. Hij zou Gods volk bekend maken met de Wetten van de Elohim. ( Deut. 17 : 14 – 20 ) Hij zou het recht laten zegevieren in zijn machtsuitoefening. Deze koning zou een onbekend volk roepen. Dit onbekende volk zou een volk zijn dat aan de hartelijke nodigingen spontaan gehoor zou geven. Het getuigenis van deze nazaat van David zou ertoe leiden dat andere volken zich zouden haasten om ook gehoor te geven aan deze ruimhartige oproep en nodiging. 

Het valt niet te ontkennen, het enthousiasme en de gulheid spatten ervan af. Bij de Heere, de Bron van alle Goed, is alles te krijgen wat onze menselijke ziel nodig heeft. De tijden kunnen donker en onzeker zijn, bij God is alles helder, licht en duidelijk!