Wie schreef ‘Ruth?’

De Musical ‘ Ruth ‘ ligt alweer een paar maanden achter ons. Voor mij was het de eerste keer dat ik mee mocht werken aan een dergelijk project, het was geweldig!. Het is veel werk geweest voor iedereen. Het spannendst moet het toch wel zijn geweest voor de geestelijke vader van ‘Ruth ‘.
Wie zit er achter de bijzondere teksten, de humoristische scènes en de ontroerende uitspraken? Daar ga ik eens achteraan.
Het kost wel wat tijd en moeite voor ik hem aan mijn tafel heb, maar eindelijk is het dan zover. Arie Jongman, auteur van de Musical: ‘ Ruth ‘ begint te praten. 

Arie, wil je jezelf voorstellen aan het lezerspubliek? 

‘ Ik ben geboren in Hengelo 67 jaar, ben getrouwd. We  hebben 3 kinderen en 4 kleinkinderen. Ik heb mijn vrouw hier in het mooie Zeeland leren kennen. Ze organiseerde een vrijgezellenvakantieweek, zo is het begonnen.

Ria was 26 jaar, ik 28 en het duurde niet lang voordat er liefde tussen ons ontstond. Ik woonde toen nog in Hengelo en zij stond hier in Zeeland voor de klas. Het duurde niet lang of ik verhuisde naar Middelburg en ging daar op kamers. Na twee en half jaar verkering  zijn we getrouwd. Ik was helaas werkeloos. Er was niet veel werk in die tijd, ik had een LTS diploma electrotechniek. Tijdens mijn verkeringsperiode werkte ik bij een electrobedrijf. Het was er best leuk maar toen las ik dat er een vacature voor conciërge was op de Griffioen Mavo. Uit 89 sollicitaties werd ik gekozen. Daar was ik ontzettend dankbaar voor. Die avond was ik op een bijbelstudievereniging. Ik vertelde wat er in mijn leven aan de hand was,en er werd voor mij gebeden. Toen ik thuis kwam werd er gebeld dat ik aangenomen was.Voor mij was dat een gebedsverhoring, een Godsgeschenk.

Door mijn vrouw begon ik mee te doen met het Evangelisatiewerk. Ik leerde veel over allerlei bijbelse zaken. De medewerkers waren gewend om vrij een gebed uit te spreken, dat was nieuw voor mij en sprak mij erg aan. Ria was gewend om vaste gebeden uit te spreken, wij thuis kenden alleen maar formuliergebeden die ieder gezinslid voor zich in stilte uitsprak. Er werd thuis wel over het geloof gesproken. Mijn moeder was een belangrijke persoon voor mij. Ze was een gelovige vrouw die mij altijd op Jezus wees. Ze zei:’Er is er maar Eén die je moet geloven, dat is Jezus. Je moet de Bijbel lezen.

Dat klinkt mooi! Ben je altijd sterk in het geloof Arie? 

Arie lacht even en zegt dan: ‘Nee hoor, soms kan geloof je afstoten. De liefde van God kan zo over je heen uitgestort worden dat het je hart pijn doet omdat je er zelf niet naar leeft. Je voelt jezelf een lozer. Genade kan pijn doen. Zoals bij Petrus.Jezus keek alleen maar. Wij praten soms teveel.’

Dat is waar. Maar een Musical is nu eenmaal één en al woorden!

Wat is je grootste passie Arie? 

‘Mijn grootste passie is het woord van God op een toegankelijke manier brengen. Ik was vroeger al gek op films. Vooral musicals trokken mij, het samenspel in een dergelijk stuk vond ik fascinerend. Er waren altijd wel  twee groepen die met elkaar in de clinch lagen, dat vond ik spannend en leuk. Ik schreef stukken tekst met het idee om daar een film van te maken. 

Een andere passie: Ik was vrij goed in voetbal, dat slokte mij jarenlang op. Toen ik wat ouder werd kwamen de Musicals mijn leven binnen. Ik nam een rol en speelde mee, vond het erg mooi. Gaandeweg gloorde bij mij het idee voor de musical Mozes. Ik was in Israël geweest, in de woestijn. Door alles wat ik daar zag kreeg het idee van Mozes steeds meer vorm. ik kreeg bijval van vrienden, en ik begon er steeds meer plezier in te krijgen. Het schrijven was een feest en Ik kreeg al zin in de volgende Musical toen ik nog niet eens klaar was met het schrijven van de musical Mozes.  Ik wilde het leven van Jezus vorm geven zonder dat Hij Zelf in beeld kwam. Daarom schreef ik na Mozes: ’ de dochter van de rabbi’ . Daarna kwam Ruth.

Ik vind het belangrijk dat de vorm van een musical gebruikt wordt om Gods woord te verkondigen. Daarbij moet ik wel zeggen dat de  Bijbel verder gaat dan de hoofdpersoon in de Musical. Die persoon is belangrijk maar is ondergeschikt aan het grote plan van God over verlossing en genade. Naast het verhaal is een Musical ook een vorm van evangelisatie. Het is tegelijkertijd een verfrissing van Bijbelkennis voor de mensen die  elke zondag naar de kerk komen. Veel mensen zijn het Bijbelverhaal vergeten of kennen het niet goed.’

Daar ben ik het helemaal mee eens. En wat ik persoonlijk erg mooi vind: de emoties van de personages komen in beeld.

Welke moeilijkheden doen zich voor bij het maken van een dergelijk kunstwerk?
‘Het is erg moeilijk om de karakters van de Bijbelse  personages in de musical tot leven te brengen. De hoofdpersonen staan duidelijk genoeg in de bijbel, maar de andere spelers moeten ook een karakter krijgen. Dat kost nogal wat denktijd. Organisatorisch is het moeilijk om de mensen bij elkaar te krijgen en het is ook best lastig om ze op de oefenavonden te krijgen. Als iedereen er steeds zou zijn zou je met elkaar de karakters iets beter kunnen vormen of uit kunnen laten komen. Zelf zit ik kritisch te luisteren tijdens de repetities. Door ervaring weet ik dat we onderweg en in ontwikkeling zijn tot aan de avond van de musical. Het moet niet iets perfectionistich zijn maar in je hart wil je het wel perfect hebben.’

Wat belangrijk is, je moet het verhaal aan het woord laten. De Bijbel moet je leidraad blijven. Daarnaast is het wel erg leuk om er fictieve personen omheen te bedenken. Het is wel een spanningsveld hoe ver je daarin gaat. 

Ben je tevreden over de musical ‘ Ruth? ‘ Hoe ben je tot de keuze voor deze musical gekomen?
‘Terwijl je met een verhaal bezig bent zie je altijd weer andere mogelijkheden. Wat wil je naar voren laten komen in het verhaal, dat kan heel divers zijn. Ik kreeg het gewoon in mijn gedachten. Er komt een verhaal op in je hoofd waarmee je verder wil gaan. Tijdens het maken van de musical krijg je zeker weleens de neiging om voor een ander onderwerp te kiezen. Maar het is zaak om vast te blijven houden aan de oorspronkelijke opzet van de musical.’ 

Er zit veel humor in de musical. Wat maakt jou aan het lachen?
‘Zoveel dingen. Op een avond dat iets bij het oefenen finaal misgaat. Mensen die hun rol ineens helemaal kwijt zijn. Toen de musical Mozes was geweest zei iemand: ‘ ik vond het wel mooi maar er zat te weinig humor in’ . Dat gegeven heb ik meegenomen. Je kunt van te voren niet echt inschatten waar de mensen om moeten lachten. Dat maakt het ook spannend en leuk.’ 

De musicals spelen allemaal af in het verre verleden. Naar welke tijd zou jij het liefst af willen reizen als jij het voor het zeggen had?
‘Ik zou het liefst vandaag nog naar Babel vertrekken. Dit komt omdat ik midden in het schrijven van de musical Jeremia zit. De tijd van Jeremia intrigeert mij omdat God er zo nadrukkelijk aanwezig was in de personen die er ook waren: Daniël, Ezechiël, Jeremia. Het mag een ellendige geschiedenis zijn, maar God vergat Zijn volk niet. Dat gegeven wil ik centraal stellen. Hoop in moeilijke tijden, dat is ook voor vandaag de dag een bemoediging.’ 

Binnen de musical ‘ Ruth ‘ vind je heel moderne uitdrukkingen en liedjes. ‘ Een dagje winkelen ‘ bijvoorbeeld. Waarom heb je daar voor gekozen?
‘Op de tekst van de liedjes heb ik geen invloed. Ik vond het een heikel punt waar in de musical ik de liedjes zou kunnen laten zingen. Het geheel onstaat min of meer spontaan. Ik heb ook wel zoiets van : tussen een heleboel ellende iets vrolijks neerzetten.’

 Nou, dat is wel gelukt, het was af en toe wel even omschakelen!
‘Met een modern lied kun je het oude verhaal naar het hier en nu brengen. Dat kan de kracht van het lied zijn het hangt heel erg van de tekst af. Zaken als hoop en wanhoop zijn iets van alle tijden. Het is de cruciale vraag op welke manier je dat doet.’

Hoeveel tijd besteed je aan het schrijven van een Musical ?
‘Geen flauw idee. Het gaat in fasen’.  Het is niet zo dat ik denk: ‘ nu ga ik er zo drie uur voor zitten. Ik wacht op inspiratie, of zet mijzelf ertoe. Al schrijvend komt de flow er vanzelf in.’ 

Hoe kijk je nu terug op het geheel Arie?
‘ Ik vond de Musical Ruth erg mooi. Het woord is aan het woord gekomen. Het was goed.’

Wat zijn je dromen en ambities voor de toekomst?
Arie lacht even en zegt dan: ‘Jeremia natuurlijk. Een musical en misschien weleens een boek.’

We praten nog wat en lopen in onze fantasie de tijd van Jeremia binnen. 

‘Donkere wolken pakken zich samen boven de uitgestrekte velden. Langzaam worstelt zich een grote groep mensen door het mulle zand. Af en toe hoor je een uitroep. De norse gezichten van de soldaten die de mensen opdrijven voorspellen niet veel goeds.
Maar, er is Hoop!’  

https://thebible-explorers.nl/wp-admin/post.php?post=9012&action=edit