Rouwen ( 2 )

” Maar toen Hij gehoord had dat Lazarus ziek was, bleef Hij toch nog twee dagen waar Hij was. Daarna zei Hij tegen Zijn leerlingen: “ Laten we teruggaan naar Judea. “ Maar Rabbi “ protesteerden de leerlingen “ De Joden willen U stenigen, en nu wilt U toch weer naar hen toe? “ Jezus zei: “ Telt een dag niet twaalf uren? Wie overdag loopt, struikelt niet, want hij ziet het licht van deze wereld. Maar wie `s nachts loopt struikelt omdat hij geen licht heeft. Nadat Hij dat gezegd had zei Hij: “ Lazarus onze vriend is ingeslapen. Ik ga hem wakker maken. “ ( Johannes 11 : 6 – 11 )

De beproevingen van de heiligen zijn bedoeld tot de eer van God. De heerlijkste genadegaven zijn die gaven, die in de verdrukking ontstaan en in de nood geboren worden. Dit gegeven kan mensen verzoenen met de moeilijkste dagen van hun leven.
Jezus koos een tegengestelde weg om Zijn liefde voor Lazarus en zijn familie te bewijzen. In plaats van dat Hij Zich naar Hem toehaastte bleef Hij nog twee dagen op de plaats waar Hij was.
Dat Jezus Zijn vrienden liefhad betekende dat Hij van plan was om iets groots en buitengewoons voor hen te doen. Daarom stelde Hij Zijn bezoek uit totdat Lazarus dood en begraven zou zijn. Zijn vrienden in Betanië waren geen seconde uit Zijn gedachten, ook al kwam Hij niet persoonlijk.

Het gespek dat Hij met Zijn leerlingen voerde ging over twee dingen: over het gevaar waarin Hij verkeerde, en over de dood van Lazarus.
Jezus stelde voor om terug naar Judea te gaan toen Hij wist dat zijn vrienden alle hoop opgegeven hadden en Lazarus in het graf lag. Dit gegeven ziet op de handelswijze van de Heere Jezus. Hij komt pas als wij het niet meer weten. Wij mogen ons bemoedigd voelen als we iets zelf niet meer zien zitten, maar toch alles van de Heere blijven verwachten. Jezus herinnert ons er aan. Zoals Jezus moeten wij ook zijn.
De leerlingen vonden het helemaal geen goed plan. Ze vertelden hun Meester precies in welk groot gevaar Hij Zich zou begeven wanneer Hij terugging naar de mensen die Hem wilden stenigen.
Maar Jezus wist dat Zijn Vader Hem riep om terug naar Judea te gaan. Blijmoedig en standvastig ging Hij daarom de weg die Hij moest gaan. Hij vertrouwde op het woord van God als Zijn leefregel, en beschouwde de eer van God als Zijn doel.
Jezus had in Zijn Vader een betrouwbare Gids in al Zijn onzekerheden en een machtige Wacht in al Zijn gevaren. ´

De dood van Lazarus had geen verandering gebracht in de positie die Lazarus innam in het hart van de Heere Jezus. Hij zei: “ Onze vriend Lazarus slaapt. “ Het bleef de vriend van Jezus en van Zijn leerlingen. De dood van Lazarus noemde Hij een slaap. Dat deed Hij omdat de dood niets verschrikkelijks in zich heeft voor mensen die in Christus zijn.
Jezus ging Lazarus niet opwekken omdat Lazarus het beter zou krijgen hier op aarde. Hij was immers aangeland in de heerlijkheid die geen oog gezien had, geen oor gehoord, en in geen mensenhart was opgeklommen? ( 1 Kor. 2 : 9 / Jesaja 64 : 3 ) Hij zou dit wonder verrichten om de mensen te laten zien dat Hij Heer en Meester was over de dood. Jezus gebruikte het beeld van de slaap om te zeggen dat waar Hij aanwezig is, de dood maar een tijdelijke macht over de mens heeft. ( Marcus 5 : 39 / Lucas 22 : 53 )

“ Maar het is zoals beschreven staat: Wat het oog niet heeft gezien, het oor niet heeft gehoord, wat in geen mensenhart is opgeklommen dat heeft God bestemd voor wie Hem liefheeft. “ ( 1 Korintiërs 2 : 9 )