De Pesachmaaltijd die de Joden nog elk jaar vieren, is een herinneringsmaaltijd boordevol symboliek. In de nacht dat de Israëlieten wegtrokken uit het land Kanaän was er geen tijd om het brood te laten gisten. Toch moest er op bevel van de Heere een paasmaaltijd gereedgemaakt worden. Mozes heeft in Exodus 12 nauwkeurig opgetekend hoe deze maaltijd klaargemaakt moest worden. Geen enkele inzetting van de Joodse kerk was belangrijker dan die van het Pascha. Er bestaat geen Joods feest waaraan in de Bijbel meer wordt gerefereerd. Deze inzetting bestond uit drie gedeelten: het doden en eten van het paaslam ( Ex. 12 : 1-6 / 8-11 / 2 ) Het sprenkelen van het bloed van het lam aan de deurposten. ( Hebr. 11 : 28 ) en het feest van de ongehevelde broden op de zeven dagen volgend op het Pesach. ( Ex. 12 : 14 – 20 ) Terwijl Mozes de tien plagen over Egypte moest brengen, gaf hij de Israëlieten het bevel om zich gereed te maken voor hun vertrek uit Egypte. Niemand wist wanneer dat precies zou zijn. Het sein zou elk uur gegeven kunnen worden. Toch moesten zij zich eerst nog met een godsdienstige handeling tot eer van God bezig houden.
Jahweh gebood dat in de nacht waarin ze uit Egypte zouden gaan, ze in ieder gezin een lam moesten slachten. Wanneer het gezin te klein was moesten er twee of drie gezinnen met elkaar een lam slachten. Het lam moest vier dagen van te voren klaargemaakt worden, en op de laatste middag voor hun vertrek uit Egypte moest het geslacht worden. Het hele ritueel vormde een godsdienstige ceremonie waarin de Israëlieten erkenden dat God goed voor hen was. Niet alleen omdat Hij hen gespaard had voor de plagen van de Egytenaren, maar ook omdat Hij deze plagen gebruikt had om het volk te verlossen uit alle ellende en slavernij.
Wanneer het lam geslacht was, moesten de Israëlieten het geroosterd eten, met ongezuurd brood en bittere kruiden. Ze moesten het haastig verorberen, ze konden er de hele nacht over doen, maar er mocht tot het aanbreken van de morgen geen kruimel van overblijven. De reden: God wilde dat ze tijdens hun reis op Hem zouden vertrouwen voor hun dagelijks brood. Hij die hen uit Egypte leidde zou hen blijven voeden. Ze hoefden niet te hamsteren. Voordat ze het lam aten moesten ze hun deurposten met bloed besprenkelen. Daardoor waren ze onderscheiden van de Egyptenaren.
Het paaslam was een beeld van Christus. ( 1 Kor. 5 : 7 ) Eeuwen later zou Johannes de Doper Jezus het Lam van God noemen. ( ( Joh. 1 : 29 ) Een lam, zachtmoedig en onschuldig, en stom voor het aangezicht van zijn scheerders. Het sprengen van het bloed van het lam bevatte een symboliek. Het was niet genoeg dat het bloed van het lam vergoten werd, het moest gesprengd worden. Dit handelen duidde op de toepassing van de verdienste van de dood van Jezus aan onze zielen. Wij moeten de verzoening ontvangen. ( Romeinen 5 : 11 )
“ En meer nog, dat wij God prijzen danken wij aan onze Heere Jezus Christus door Wie wij nu al met God zijn verzoend. “ De Israëlieten gebruikten een bundeltje hysop, doopten het in een schaal met bloed en bestreken zo de deurposten. Dit wees heen naar het geloof in Christus dat nu op deze manier voor iedereen beleden en zichtbaar werd.
Het feest van de ongezuurde broden was typerend voor het christelijk leven. Als wij de Heere Jezus ontvangen hebben in ons hart, moeten wij feest vieren met heilige vreugde en ons voortdurend in Hem verblijden. Het moest een feest zijn dat in liefde gehouden werd, zonder dat er een greintje zuurdesem van schijnheiligheid in overbleef. Eeuwen later zou de apostel Paulus aan dit brood refereren. In 1 Korinthe 5 beijverde de apostel zich om misstanden in de gemeente van Korinthe te bestrijden. Hij wekte de mensen op tot christelijke reinheid. Hij bestrafte de gemeente omdat iedereen allerlei zonden oogluikend toeliet. Het ging in 1 Korinthe 5 speciaal over een geval van ontucht. Paulus kon dit kwaad niet aanzien en schreef: ¨ Wees er niet trots op dat bij jullie alles mag. Let op: een klein beetje gist heeft invloed op het hele deeg. Door de invloed van één mens wordt de hele groep slecht. Jullie vormen met elkaar de heilige kerk van God. En Christus is voor jullie gestorven. Hij is het Lam voor de paasmaaltijd. Het ware Paasfeest is dus gekomen, en wij mogen nu voor altijd het Feest van het brood zonder gist vieren. Dus: weg met alle slechtheid. Laat iedereen alleen nog maar het goede doen. Want de tijd is gekomen om ons nieuwe leven te vieren! Laten we daarom het feest niet vieren met de oude desem van kwaad en ontucht, maar met het ongedesemde brood van reinheid en waarheid. “ ( 1 Kor. 5 : 8 ) Een zuurdesembrood begint met een deeg dat gemaakt is van meel en water. Het zetsel moet een paar dagen bij een bepaalde temperatuur vergisten. Dit proces wordt ook wel fermentatie genoemd en is noodzakelijk voor het rijzen van het deeg. Het vindt plaats dankzij van nature aanwezige melkzuurbacteriën, azijnzuurbacteriën,en gisten. Deze bacteriën en gisten zorgen onder andere voor de vorming van bellen koolzuurgas, die bij het bakken het brood zijn luchtige structuur geven. Terwijl het desem fermenteert worden op bepaalde tijden bloem en water toegevoegd. Soms worden zout, olie, of suiker toegevoegd om de structuur en de smaak van het brood te beïnvloeden.
Om brood te kunnen bakken wordt een deel van het zetsel gemengd met bloem en water, goed gekneed, en voor het bakken nog enkele uren met rust gelaten om verder te rijzen.. De rest van het zetsel wordt bewaard en regelmatig aangevuld met bloem en water, zodat er steeds opnieuw een deel uit genomen kan worden om brood van te bakken. Sommige mensen zijn van mening dat zuurdesembrood gezonder zou zijn. Hoe het ook zij, het is een feit dat het brood een karakteristiek en vol aroma heeft, ook al stelt niet iedereen de licht zure smaak op prijs. Het brood heeft een malse veerkrachtige kruim, en het is langer houdbaar dan gewoon brood.Waarom juist dit gist in de Bijbel gebruikt wordt voor het aanduiden van iets slechts, is een vraag die de moeite waard zou zijn om te onderzoeken. Maar de bedoeling is duidelijk. Een klein beetje kwaad zorgt ervoor dat het veel mensen beïnvloedt om ook slechte dingen te doen. Het spreekwoord wordt ook geciteerd in Galaten 5 : 9 / Mattheüs 13 : 33 / 16 : 11.
Zoals de Israëlieten in de nacht voor hun vertrek uit Egypte gehoorzaamheid aan Mozes toonden, heeft Jezus dat aan Zijn Vader betoond. In de nacht voordat Hij verraden werd, vierde Hij als het Lam dat de zonde van de wereld wegneemt, het Pascha. Hij stelde toen het Heilig Avondmaal in als een gedachtenismaal. Daarbij beval Hij alle gelovigen om tot Zijn gedachtenis gebroken brood te eten, en wijn te drinken. Het gebroken brood en de vergoten wijn garanderen ons dat Hij Zijn lichaam aan het kruis gebroken en vergoten heeft. Dat is zo zeker als dat wij het brood en de wijn voor onze ogen zien.
Het Heilig Avondmaal is tevens een garantie dat Christus onze ziel met Zijn gekruisigd lichaam en vergoten bloed het eeuwige leven schenkt. Leerlingen van Jezus nemen met een gelovig hart het lijden en sterven van hun Meester aan en krijgen daardoor vergeving van zonden en het eeuwige leven. De Heilige Geest – die in ons en in Christus woont – verenigd ons steeds meer met Hem. Hoewel Hij nog in de hemel woont, en wij hier op aarde, weten we ons steeds meer één met Hem, en met allen die Zijn verschijning hebben liefgehad.
Jezus vierde Pesach aan de vooravond van Zijn lijden en sterven. “ Toen ze verder aten, nam Jezus een brood, en gaf de leerlingen ervan met de woorden: “ Neem, eet, dit is Mijn lichaam. En Hij nam een beker, sprak het dankgebed uit en gaf hun de beker met de woorden: “ Drink allen hieruit, dit is Mijn bloed, het bloed van het verbond dat voor velen wordt vergoten tot vergeving van zonden. / Nadat ze de lofzang hadden gezongen vertrokken ze naar de Olijfberg. “ ( Math. 26 : 28 – 30 ) Als Jezus een Lofzang zong, dan moeten wij dat Hem nadoen. Wij bevestigen daarmee dat Hij goed is, en dat Zijn goedertierenheid duurt tot in eeuwigheid!