Een gebed van Mozes, de Godsman.
Heer, U bent ons een Toevlucht geweest, van geslacht op geslacht. Eer de bergen geboren waren, voor U aarde en land had gebaard.U bent, o God van eeuwigheid tot eeuwigheid. U doet de sterveling terugkeren tot stof En zegt: Keer terug mensenkind. Duizend jaren zijn in Uw ogen Als de dag van gisteren die voorbij is. Niet meer dan een wake in de nacht.
Psalm 90 is een meditatie over het menselijk bestaan. Tegelijk is zij een gebed dat aan God gericht is. De dichter brengt de kortstondigheid van het menselijk leven ter sprake, en de dood die de bestemming ervan is.
Toen Adam en Eva in het Paradijs ongehoorzaam waren, heeft de tragische dood haar intrede gedaan. Hoewel wij ons uiterste best doen om hier op aarde opnieuw een paradijs te maken, merken we altijd en overal dat dit niet langer mogelijk is.
Ziekte, lijden, ongelukken en dood zijn aan de orde van de dag. Vroeger of later komen ze ons leven binnen. Nu wij allemaal met het corona virus geconfronteerd worden, kunnen we er niet omheen, de dood wenkt ieder uur.
In het Oude Testament kreeg het volk Israël een bijzondere leider toegewezen. Mozes, een man naar Gods hart. Hij nam een unieke positie in omdat hij met God overlegde, zoals een vriend met zijn vriend. “ Jou heb ik uitgekozen, jou ben ik goedgezind.” had de Heere tegen hem gezegd. Hoewel Mozes er eigenlijk helemaal geen gat in zag om de woordvoerder van God tot het volk te zijn, en vise versa, gehoorzaamde hij de Heere.
Mozes werd in zijn lange leven met veel leed geconfronteerd. Daarom bracht hij in psalm 90 de kortstondigheid van het menselijk leven ter sprake, en de dood die de bestemming ervan is. Geconfronteerd met het tragische karakter van een dergelijk lot, vraag hij de Heere om de mens de wijsheid te geven die noodzakelijk is om zijn korte tijd hier op aarde zo goed mogelijk te leven. Hij vraagt de Heere om Zijn liefde te tonen. Mozes erkent dat God de zorg voor Zijn volk op Zich wil nemen en het generaties lang heeft beschermd. Dat deed Hij vanouds, vanaf de dagen van de eeuwigheid. De bergen symboliseren stabiliteit en duurzaamheid.
Deze God zal nooit iemand verlaten. Hij is trouw, Zijn plannen falen niet. Het enige wat Hij van ons verlangt dat is een vast vertrouwen dat het bloed van Jezus Christus ons van alle zonden reinigt. Dat ons leven vast ligt in Zijn hand, en niets ons zomaar overkomen zal. Komen ziekte en dood? Geen nood, Hij draagt ons er doorheen.
Deze God strekt ook vandaag Zijn handen naar ons uit en zegt: “ Kom naar Mij toe, als je vermoeid bent, en belast. Ik geef je rust! Leer van Mij, Ik ben zachtmoedig, en nederig van hart. Zo zul je rust vinden voor je ziel. “