Psalmen 134

Een pelgrimslied.
Zegen de Heer u allen die de dienst van de Heer verricht.
En in het huis van de Heer staat, nacht aan nacht.
Hef uw handen op naar het heiligdom en zegen de Heer.
Moge uit Sion de Heer u zegenen, die hemel en aarde gemaakt heeft.

 

Deze korte psalm bestaat uit twee delen. Het eerste deel is een lofzang op de Heere terwijl er geen reden genoemd wordt waarom die lofprijzing er is. ( vs 1 en 2 )Het tweede deel van de psalm is een zegenbede. 

In de bundel pelgrimsliederen vormt Psalm 134 het afsluitende lied. Veel verklaarders denken dat het een lied was dat gezongen werd bij de afsluiting van de grote feesten. De naar huis terugkerende pelgrims zouden de priesters aansporen en enthousiasmeren om de Heere te blijven loven en prijzen. De priesters werden daardoor bemoedigd, en hun reactie was een zegenbede die zij op hun beurt de pelgrims mee wilden geven. 

Net als de vorige psalmen draagt dit psalter het opschrift: een lied Hama-aloth, een lied dus van de opgang naar Jeruzalem. De dichter roept de knechten van de Heere op om God te loven en te prijzen. De benaming ‘ knechten van de Heere ‘ doelde op mensen die kennelijk ook `s nachts dienst deden in de tempel. Hoewel nachtelijke rituelen in de tijd van het Oude Testament heel gewoon waren, vind je nergens in het O.T. iets van een nachtelijk protocol voor de tempeldienst. In Jesaja 30 : 29 lijkt iets dergelijks wel verondersteld. Later zullen nachtelijke ceremonies verbonden worden aan het Loofhuttenfeest. Het zou heel goed kunnen gaan om de tempelzangers, de familiehoofden van de Levieten. Deze mannen deden 24 uur per dag dienst in de tempel. ( 1 Kron. 9 : 33 / 1 Kron. 23 : 30 – 31 ) Maar het zou ook om de bewakers van de tempel kunnen gaan. ( Psalm 130 : 6 ) Zij hadden de taak om de tempel te bewaken want het heiligdom mocht niet geschonden worden, en er mochten geen kostbaarheden gestolen worden. 

Het zou ook nog goed mogelijk zijn dat het om de leden van de gemeente van de tempel ging, zoals je beschreven vind in Lev. 9 : 5 / 2 Kron. 7 : 6 / Psalm 90 : 13 / Jeremia 7 : 10. Want de uitdrukking ‘ dienaren van de Heer ‘ is geen gebruikelijke uitdrukking voor de priesters en Levieten. In Israël moest de lofprijzing vergezeld gaan van de juiste lichaamshouding. Het opheffen van de handen drukt afhankelijkheid uit. Het is een gebaar waarmee je om zegen vraagt. ( psalm 28 : 2 / 77 : 3 ), of een gebaar van aanbidding ( Psalm 63 : 5 ).Het opheffen van handen doet ook denken aan zegenen ( Leviticus 9 : 22 ). De richting van de handen wordt ook genoemd, die moet naar het heiligdom gericht zijn. 

De afsluitende woorden van de psalm zijn een herhaling van de openingswoorden van vers 1B, ze vormen daarmee een inclusio. En zo wordt de oproep tot lofprijzing afgesloten. Tenslotte is de Schepper, de Maker van hemel en aarde degene die vanuit Sion zegent. Deze zegen is niet alleen bestemd voor het hele volk, maar juist ook voor de enkeling. 

JHWH zegent vanuit Sion, dat is de plaats waar Hij woont. Sion is het aardse symbool van het hemelse heiligdom. De autoriteit van de Heere wordt in het slot van het lied boven elke vorm van twijfel verheven. Hij is de God die hemel en aarde gemaakt heeft, wie zou er beter kunnen zegenen dan Hij? 

Er bestaat een wederzijdse relatie tussen aanbidding en zegen. Dat komt in deze psalm duidelijk naar voren. Wie dienst doet in de tempel moet de Heere prijzen. Het is de Heere die Zijn volk zal zegenen. In het Hebreeuws zijn beide werkwoorden voor aanbidding en zegenen hetzelfde. Bij aanbidding is er sprake van een beweging van de mens naar de Heere toe, en bij zegenen is het precies andersom. Zo blijken lofprijzing en zegen twee zijden van eenzelfde gouden munt te zijn. Bijzonder nauw met elkaar verbonden. 

Dit laatste lied van de pelgrimsliederen vormt een mooie afsluiting van deze liederen. De pelgrimsliederen begonnen in Mesech en Kedar, ver bij het heiligdom vandaan. Maar in psalm 134 is Sion het centrum van de Goddelijke zegen. Daar kan de mooiste zegen verwacht worden. De openingswoorden van psalm 134 vind je terug in Openbaringen 19 : 5 voordat de bruiloft van het Lam aanbreekt. Met de aanbidding van het Lam, de Heere Jezus Christus zal de grote bruiloft van het hernieuwde verbond in Christus beginnen. 

In deze barre tijd, waarin het coronavirus nog niet is uitgewoed, en nieuwe rampen het dagelijks nieuws opeisen, is het goed om ons te realiseren dat wij geen redenen hoeven aan te voeren om onze God te loven en te prijzen. Hij is de lofprijzing, de aanbidding en de dank meer dan waard, om Wie Hij is en wat Hij voor ons heeft gedaan.
Hij zal van Zijn kant ons zegenen, met vrede en met Zijn tegenwoordigheid.