Psalmen 119 : 1 – 3

Gelukkig wie de volmaakte weg gaan en leven naar de wet van de Heer. Gelukkig wie Zijn richtlijnen volgen, Hem zoeken met heel hun hart. Zij bedrijven geen onrecht, maar gaan de wegen die Hij wijst. 

Dit leerdicht is indrukwekkend, niet alleen door zijn omvang, maar ook vanwege zijn geestelijke diepgang. Het thema is: ‘ Gods thora ‘. Net als psalm 1 en 19. De dichter bezingt de veelkleurigheid van de Goddelijke wet, en stelt zich daar heel kwetsbaar bij op. Opvallend zijn de vele persoonlijke ontboezemingen en uitingen van de auteur. Die geven de psalm een intieme sfeer, en toonzetting, waaraan je je niet kunt onttrekken. De psalm maakt indruk. Het is de bedoeling van de psalmist om niet alleen de schoonheid van de Thora te beschrijven, maar de lezer ook te wijzen op het belang van het vasthouden aan Gods woord, en de wijsheid die dat woord bevat. Het gaat om de betekenis van de Thora voor de dagelijkse levenswandel, en om de vreugde en troost die wij mensen daarin kunnen vinden. 

Literair gezien is psalm 119 een alfabetisch acrostichon. Dat is een gedicht waarvan bepaalde – meestal de eerste – letters van iedere regel of strofe, achter elkaar gelezen, zelf ook een woord of zin vormen. Deze manier van schrijven was vaak als geheugensteun bedoeld, en hielp de joodse jongens in de school van de Thora om deze psalm uit het hoofd te leren. Overeenkomstig de 22 letters van het Hebreeuwse alfabet bestaat het gedicht uit 22 delen of strofen van 8 regels. In totaal waren dat 176 regels. Alle regels uit de afzonderlijke strofes beginnen met dezelfde Hebreeuwse letter. Het is mogelijk dat de 8 letters per strofe verband houden met het feit dat de dichter acht verschillende termen als synoniemen voor het begrip Thora gebruikte. 

Psalm 119 is een verzameling waarin elementen en kenmerken van verschillende genres samenkomen. De psalm zou je een wijsheidspsalm kunnen noemen, een lofpsalm, een gebed, of een persoonlijke hymne. De manier waarop de dichter Gods woord prijst, maakt de psalm een lofprijzing. De vaak voorkomende uitdrukkingen van nood, verdrukking en smart, maken de psalm samen met allerlei smekingen om Gods hulp en bijstand, een gebed. In veel zinswendingen kun je het gebed duiden als een individuele klacht. ( vs 25 ). Vaak wordt die afgewisseld met het uitspreken van het vertrouwen van de dichter. Regelmatig heeft de psalm ook echt een didactische toonzetting. Zowel de inhoud als de vorm van psalm 119 vertoont overeenkomsten met het Spreukenboek. De gedachtegang, de thematiek, het taalgebruik en de nadruk op de juiste levenswandel. Het vasthouden aan Gods leer, en het afwijken van het kwaad. 

De tekst bevat veel autobiografische gegevens, maar de auteur is onbekend gebleven. Toch kun je via de psalm veel over hem te weten komen. Hij noemt zichzelf herhaaldelijk ‘ dienaar van de Heer ‘.De hele psalm door lees je gebeden, belijdenissen en klachten. Met elkaar geven die je een beeld van de persoonlijkheid van de dichter. Hij heeft veel last van geloofsworstelingen en blijkt met sterke tegenstanders geconfronteerd te worden. Het is waarschijnlijk dat de auteur psalm 19 gekend heeft, want hij heeft verschillende sleutelwoorden uit dit psalter overgenomen in psalm 119. 

Wat zijn leeftijd betreft, de auteur moet een vrij jong persoon zijn geweest. ( vs 9, 99, 100 ). Sommige verklaarders denken aan Daniël, in de tijd waarin hij in ballingschap is geweest. Er zijn ook verklaarders die van mening zijn dat het gaat om iemand uit de tijd van Ezra en Nehemia. Omdat de psalm ook onder de handschriften van de Qumran gevonden is, is het aannemelijker dat het om David ging. Want deze handschriften dateren grotendeels uit de 2e en 1e eeuw voor Christus. 

De psalmist bevindt zich in een heikele situatie.Ongelukkigerwijs weet hij zich omgeven door gevaren, vijanden, bedreigingen en aanvallen van mensen die hem bespotten, De tegenstanders van de dichter zijn mentaal veel sterker dan hij is. Ze honen hem vanwege zijn trouw aan de Thora. Bovendien proberen ze hem met list en bedrog te overmeesteren. 

Midden in alle moeite en aanvechtingen blijft de dichter zich vastklemmen aan Gods woord en wet, aan de Thora. In deze wet vindt hij zijn vreugde, troost, kracht, en moed. Omdat het niet duidelijk is uit welke tijd de psalm stamt, geeft het tijdloze aan elke gelovige die zich beproefd voelt een weergaloze herkenbaarheid. 

De psalmist laat zien dat Godvrezende mensen gelukkig zijn. Hij vertelt wat wij moeten doen om dat geluk te bereiken. Die mens is gelukkig die de wil van God tot regel van zijn handelingen maakt. Gods Woord is voor zo iemand een wet. Hij wandelt op het pad van die wet. Hij wandelt op de wegen die God voor hem uitgestippeld heeft. Hij is oprecht en eerlijk in zijn godsdienst en in alles wat hij doet of zegt. Hij heeft een oog op God die voor Hem het belangrijkste goed en hoogste doel is in alles wat hij doet. Hij vermijdt de zonde. Hij is zich bewust dat er veel zaken zijn die hem belemmeren in het gaan op de wegen van God. 

Wanneer je jezelf realiseert dat iemand als David veel minder geschriften uit het Woord van God had dan wij dat hebben,krijg je des te meer respect voor zijn achting voor de woorden en de wet van God. Wij hebben de volledige Goddelijke openbaring tot onze beschikking, David had alleen maar de eerste boeken van Mozes, die slechts een dageraad waren van de volle dag die nu in onze harten en levens kan schijnen.