Project

Op deze stormachtige vrijdag rijd ik trots en blij naar huis.
Weer een gaaf project afgerond.
Wat een leuke mensen zijn er op de wereld.
De week was gekleurd door lieve mensen om mij heen. 

Mijn schoonvader heeft corona, dus hees ik mijzelf afgelopen maandag in een anti-virus pak met mondkap, bril en handschoenen.
‘ Ik ben een beetje neerslachtig Arenda ‘ zei hij.
‘ Dat kan ik begrijpen pa ‘ zei ik, ‘ u zit daar maar een hele dag in isolatie, dat duurt lang.
‘ Ja ‘ zei pa. Gelukkig knapt hij weer wat op, het gaat alweer beter met hem. Hij kon zelfs lachen om de selfie die we maakten. Hij snapt er niks van hoe dat in z’n werk gaat, maar is wel in voor wat nieuws. Hij vertelt dat hij er vrede mee heeft dat zijn leven ten einde loopt. Hij gelooft dat hij veilig is bij de Heere Jezus Christus. Zo mooi om dat te horen. 

Op woensdag schoonmaken in het huis van een eenzame oude man die naar een verzorgingstehuis zal gaan. Terwijl we probeerden om orde te scheppen in de chaos en alles netjes te krijgen, vertelde de man over zijn leven als machinewerker op een groot zeeschip. De machines maakten dag en nacht een oorverdovend kabaal. Ik hoor over een eenzaam bestaan zonder vrouw en kinderen en probeer me voor te stellen hoe dat is. Het lijkt me vreselijk. De man zag er ook niet bepaald vrolijk uit. Geen wonder. 

En vandaag werkte ik voor het laatst aan het project Nederlands. Het halfjaar is omgevlogen! Wat een leuke leerzame tijd was het!. Allerlei gave mensen ontmoet. Leraren mogen divers zijn, ze hebben dit gemeen: ze koesteren een bijzonder brede gezamenlijke interesse voor het leven, voor filosofie, Nederlands, Engels, Frans, Duits, tekenen, kunstgeschiedenis en ga zo maar door. Er was geen dag hetzelfde, de kinderen waren voor het overgrote deel supergaaf. Totaal anders dan ik vroeger gewend was, zeker. Als ik zeg: ‘ Gedraag je eens als een echte vent ‘ dan zeggen ze: ‘ dat mag u helemaal niet zeggen, ik ben transgender. ‘  Soms vragen ze naar het geloof, ze vinden het niet vreemd. Ze zijn minder gaan vloeken binnen mijn les, dat ook. Ik ga weer verder, het volgende project wacht. 

Vanmorgen vroegen ze hoe ik dat dan zag, moest ik ze niet meer over God vertellen? 

Ik zei: ‘ God blijft hier. Hij ziet jullie. Hij weet precies wat jullie nodig hebben. Hij heeft mij hier een tijd gebracht. Maar Hij kan ook weer iemand anders naar jullie toesturen. Zo is Hij.
Daar zijn we het allemaal over eens.