Op weg naar Pasen ( elf )

Johannes 17 : 1 – 10 

De afscheidsrede van Jezus eindigt met een buitengewone voorbede: voor Hemzelf, voor Zijn leerlingen, en voor alle toekomstige gelovigen. De Heere Jezus vroeg Zijn Vader om Hem te verheerlijken. Dat deed Hij niet omdat Hij zo graag groot en belangrijk wilde zijn, maar zodat de aarde de hemel verheerlijken zou, en de mensen God zouden erkennen. 

Het meest uitgebreide deel van Zijn gebed betrof de leerlingen. Jezus` zorg voor de gelovigen die Hij hier op aarde achter zou laten was duidelijk voelbaar. In dit gedeelte komen een aantal motieven terug die Jezus al eerder besproken had.
– Het naderende vertrek van Jezus ( vs 11 – 13 )
– Vreugde ( vs 13 )
– De haat van de wereld ( vs 14 )
– De tegenstelling tussen de wereld en de leerlingen ( vs 16 )
– De waarheid ( vs 17 ) 

De heiliging van Jezus en van Zijn leerlingen stond centraal. Door Zijn dood aan het kruis zou Jezus Zichzelf heiligen, hierna zouden Zijn leerlingen hun taak moeten verrichten in een wereld die hen vijandig gezind zou zijn. Het gebed van Jezus breidde zich uit tot de Kerk die zou ontstaan. Jezus gaf uiting aan Zijn zorg voor haar eenheid ( vs 20 – 24 ) die eenheid zou gekenmerkt moeten zijn door onderlinge liefde ( vs 25 – 26 ) 

Hoofdstuk 17 wordt ook wel het hogepriesterlijk gebed genoemd. Jezus stond klaar om als de hogepriester Zichzelf te offeren. Hij droeg nu al biddend, Zijn leerlingen op aan Zijn Vader. ( vgl Hebr. 6 : 20 / 7 : 26 / 8 : 1. 2 ) 

Het feit dat Jezus Zijn ogen naar de hemel ophief, hoeft niet te betekenen dat Hij de hemel ook echt zag, het betekent dat Hij Zijn ogen ophief naar boven, waar God was. Dit was de gebruikelijke gebedshouding van een Jood. ( vgl Joh. 11 : 41 ) Het was een gebedsvraag om de verheerlijking van de Zoon, om de bewaring van de leerlingen, en tenslotte om liefdevolle eenheid onder de gelovigen. 

Niemand had de diepere essentie van Zijn lijden en sterven in de gaten. Maar ook niemand wist dat de tijd van Zijn opstanding en verheerlijking aangebroken waren, dan de Vader alleen. Vanuit de gedachte dat de overwinning dichtbij was ( Openbaringen 6 : 2 ) vroeg Jezus aan Zijn Vader om Hem te verheerlijken. Hij wist daarbij van detail tot detail dat deze verhoging in eerste instantie Zijn verhoging aan het kruis betekende, en pas daarna de verhoging bij Zijn Vader. ( vgl Joh. 7 : 39 / 12 : 32 / Filip. 2 : 8 – 11 ) Met de woorden die Hij tot Zijn Vader richtte, en waarbij Hij God Zijn Vader noemde, legde Jezus de nadruk op Zijn bijzondere relatie met de Vader. ( Joh. 1: 1, 14, 18 ) Maar wat daarbij zo mooi was: in die verhoging had de Heere Jezus niet Zijn eigen eer op het oog, maar de eer van Zijn Vader. ( Joh. 13 : 31, 32 / Filip. 2 : 11b ) 

Met het woord kathos ( zoals ) wordt niet zozeer een vergelijking aangegeven, maar meer de reden van de verheerlijking van de Vader door Zijn Zoon Jezus Christus. God de Vader had Zijn Zoon volmacht gegeven over alle schepselen. ( Joh. 5 : 27 / Matth. 7 : 29 / 21 : 23 ) In deze uitspraak van Jezus ( vs 2 ) gaf Jezus aan dat alle mensen weliswaar in zonden ontvangen en geboren zijn, maar door de kracht van Zijn bloed, en door het geven van Zijn leven had Hij voor hun zonden betaald. Ook al wist nu nog niemand dat, het was een schitterend, ontroerend en nooit begrepen geheim tussen God de Vader en de Zoon. Joh. 3 : 35 benadrukt dit nog eens. 

Juist in de uiteindelijke volkomen verheerlijking van Jezus komt Gods gezag treffend naar voren, en je leest het ook op uit allerlei gedeelten van zowel het Oude als het Nieuwe Testament. ( Psalm 110 : 1 / Matth. 22 : 44 / Efeze 1 : 22 / Hebr. 1 : 13 ) De woorden uit het gebed van Jezus maken volkomen duidelijk dat het hebben van eeuwig leven zich niet alleen door het kennen van God de Vader kenmerkt maar ook door het kennen van Zijn Zoon, de Heere Jezus Christus. 

Veel mensen zeggen in God te geloven, maar vinden het moeilijk om te weten of ze de Heere Jezus kennen. Maar Jezus is de Enige die ons God de Vader kan leren kennen. ( Joh. 1 : 18 / 6 : 40 / 7 : 28 ) Als je de geschiedenissen over Jezus aandachtig leest en bestudeerd, dan zul je merken dat alles van Hem erop gericht was om de wil van Zijn Vader te doen. Die wil hield ten diepste in dat alle mensen door Jezus` werk in Zijn Vader zouden gaan geloven. Als je dit gegeven op je in laat werken, dan zie je een helder kompas verschijnen: als je een navolger van Jezus bent, dan wil je in de allereerste plaats dat door jouw leven alle mensen in de Heere Jezus gaan geloven. Zelf wil je alles over Hem weten, en Hem volgen. 

Alles van jouw leven is erop gericht dat je geliefden, maar ook alle mensen die je hier op aarde ontmoet, of met wie je je levensweg gaat, in jouw leven iets van Jezus zien, en zelf ook gered worden. 

Jezus bad verder: “ Vader, U hebt Zelf Mijn leerlingen uitgekozen. Ze zijn van U, en U hebt ze aan Mij gegeven. Aan hen heb Ik laten zien Wie U echt bent. En zij hebben Uw boodschap aangenomen. Ze weten nu dat alles wat U aan Mij gegeven hebt, bij U vandaan komt. Ik heb Uw boodschap doorgegeven. Ze weten dat die boodschap van U komt, en dat U Mij werkelijk gezonden hebt. 

Vader, Ik bid niet voor de mensen die bij de wereld horen. Maar voor de mensen die bij U horen. Ze zijn van U, en U hebt ze aan Mij gegeven. Want alles wat van Mij is, dat is van U. en alles wat van U is, dat is van Mij. Mijn hemelse macht op aarde wordt zichtbaar op aarde in Mijn leerlingen. Ik ben straks niet meer in deze wereld, want Ik ben op weg naar U toe. Maar Mijn leerlingen zullen in deze wereld blijven. “ 

Het was niet zo dat Jezus niet gekomen was om de wereld te redden. ( Joh. 3 : 16 ) Maar nu Hij voor Zijn lijden stond, en wist wat Zijn dierbare leerlingen hier op aarde te wachten stond, bad Hij in de eerste plaats voor hen. Opdat hun geloof niet op zou houden. Ze zouden in later tijden in vertwijfeling, verdriet en alles wat hen om het geloof overkwam  kracht en troost putten uit deze woorden. Daar zou de Heilige Geest voor zorgen. 

Het hogepriesterlijk gebed Johannes 17 – YouTube

Jezus leidt Zijn kerk – YouTube