Op weg naar Pasen ( 4 )

De lijdensgeschiedenis van de Heere Jezus is zo belangrijk dat de Bijbel twee lange hoofdstukken besteed heeft aan de beschrijving van een enkele dag uit Jezus` leven. Alle vier de evangelisten volgden het lijden van Jezus op de voet, en probeerden ieder op zijn eigen manier Jezus` lijden te beschrijven. 

‘ Het was vlak voor het Joodse Paasfeest. Joden eten dan brood zonder gist. De priesters en de wetsleraren wilden Jezus doden, maar ze waren bang voor het volk. Toen kwam de duivel in Judas Iskariot, één van de twaalf leerlingen. Judas ging naar de priesters en de officieren van de tempel. Hij besprak met hen hoe ze Jezus gevangen konden nemen, en hoe hij daarbij kon helpen. De priesters en de officieren waren daar erg blij mee, en ze beloofden om hem daarvoor te betalen. Dat vond Judas prima. Hij begon na te denken over een goed moment om Jezus gevangen te nemen. Want dat moest gebeuren zonder dat het volk het zou merken.’ ( Lucas 22 : 1 – 6 ) 

‘ Het Pascha kwam naderbij ‘. Met deze woorden bereidde Lucas zijn lezers op de naderende gebeurtenissen voor. Lucas lichtte voor zijn niet-Joodse lezers een tipje van de sluier van het Joodse Pascha op en vertelde dat het Pascha ook wel het feest van de ongezuurde broden genoemd werd. Eigenlijk is het Pascha de eerste dag van het feest van de ongezuurde broden, maar in de tijd van het Nieuwe Testament werden deze namen door elkaar gebruikt. De religieuze leiders, de overpriesters en de schriftgeleerden waren van plan waren om Jezus te doden. Maar ze moesten rekening houden met het volk. Ze waren doodsbang voor een oproer. Daarom zochten ze naar een mogelijkheid om Jezus geruisloos uit de weg te ruimen. Nu het bijna Pascha was, waren er al veel pelgrims in de stad Jeruzalem. Ze waren van heinde en ver gekomen om het grootste rituele feest mee te vieren. Dus de plannen van de geestelijke elite moesten zorgvuldig uitgedacht en uitgevoerd worden. Want het volk luisterde graag naar de rabbi uit Nazareth, en de mensen zouden het zeker niet accepteren dat Hij gevangen genomen werd. 

We moeten ons realiseren dat het plan van verraad niet in de eerste plaats van Judas vandaan kwam. Het was het plan van satan, de tegenstander van God, en van Zijn Messias om Jezus te verraden. Jezus` leven was een voortdurende confrontatie met de satan en zijn demonen ( vgl Lucas 4 : 31 – 41 / 8 : 26 – 39 / 11 : 14 – 28 / 13 : 26 ), Twee keer ging het om een aanval van de satan zelf. Bij de verzoeking in de woestijn ( Lucas 4 : 1 – 13 ) en hier bij het verraad van Judas.  

De satan kwam ineens in Judas. Verschrikkelijk. Judas had drie jaar lang onafgebroken met Jezus opgetrokken, en Hem van dichtbij meegemaakt. Jezus Zelf had hem uitgekozen, en toch werd hij een werktuig van de satan. Nergens lees je iets over de innerlijke ontwikkeling van Judas die hem zover bracht dat hij tot deze daad kwam. Hebben de woorden van Jezus een latent aanwezige en groeiende wraak in hem opgewekt? Heeft Jezus hem vaak moeten corrigeren? Ontmoette hij overal de alwetende ogen van de Meester? Jezus kon gedachten lezen, en Judas wist het.

Judas kan geen echte discipel van Jezus zijn geweest, dan had hij uitspraken gedaan zoals Petrus, Jakobus, of Johannes. We hadden hem dan zeker eens iets uit horen roepen over de grootheid, goedheid, en almacht van de Heere Jezus. Hij had ook wel eens een keer schuld beleden. Maar nee, niets van dat alles. 

Judas ging praten met de hogepriesters en hoofdlieden en besprak met hen hoe hij ervoor kon zorgen dat zij Jezus in handen kregen. De komst van een discipel van Jezus moet de geestelijke elite van Jeruzalem erg verbaasd hebben. De hoofdlieden van de tempel waren beambten die de orde in de tempel moesten handhaven, een soort tempelpolitie. Waarschijnlijk droegen zij ook zorg voor het financiële beheer van de tempel, en konden ze beschikken over de schatkist. 

De autoriteiten waren in hun nopjes met de komst van Judas, en bedachten razendsnel hoe ze hun plan om Jezus uit de weg te ruimen ten uitvoer konden brengen. Volgens Matth. 26 : 15 vroeg Judas om geld. Dat was geen probleem, de priesters en schriftgeleerden werden het met elkaar eens dat ze aan zijn verzoek tegemoet zouden komen. Voor dertig zilverlingen was Judas bereid de Zoon van God over te leveren aan moordenaars. Hoewel Jezus Zijn leerlingen gewaarschuwd had voor de kwalijke rol die geld kon spelen, negeerde Judas die wijze lessen en koos hij voor het geld. 

Na het duistere overleg in de tempel verdween Judas uit het zicht, en bereidde hij zich verder voor om zijn sinistere plan ten uitvoer te brengen. De Joodse leiders hadden hem op het hart gedrukt dat hij Jezus moest overleveren zonder een volksoploop te veroorzaken. Dat was nog wel een dingetje. Maar Judas zou ervoor zorgen dat het hem zou lukken. 

Onder het woelige stadsleven van Jeruzalem lag de donkere macht van satan klaar om haar Vredevorst te doden.