Nehemia 9 : 1 – 12

Op de 24ste dag van de zevende maand kwamen de Israëlieten opnieuw bij elkaar. Waarschijnlijk hadden ze zich in de voorhoven van de tempel verzameld. Ze vastten, trokken rouwkleding aan en strooiden aarde op hun hoofd. Dat was een eeuwenoud ritueel. ( Jozua 7 : 6 /  Job 1 : 20 / Job 2 : 12 ) Bovendien gingen ze apart staan van de mensen die geen Israëlieten waren. Ze wilden geen contact met de heidense volkeren omdat ze hun verleden wilden opschonen. Nadat ze deze positie ingenomen hadden, gaven de Israëlieten in het openbaar hun fouten toe. Bovendien gaven ze de fouten van hun voorouders toe. 

Drie uur lang bleef het volk staan terwijl iedereen luisterde hoe er uit de Heilige Wet van God voorgelezen werd. Daarna knielden ze allemaal drie uur lang op de grond en beleden ze hun fouten. Voor elke minuut dat er uit de wet van God voorgelezen was, beleden ze een minuut hun zonden. Zo bleven ze zes uur bij elkaar en besteedden al hun tijd aan deze plechtige godsdienstige handelingen. Het bleef gelukkig niet bij het belijden van schuld, de Levieten maakten ook de Heere groot. ( vs 3 ) De namen van de dienaren die voorgingen werden twee keer genoemd. ( vs 4, 5 ) Hun taak bestond hieruit dat ze de Heere om vergeving van de zonden van Israël vroegen. Ze smeekten om de gunst van God ( 1 )  en loofden Hem ( 2 ). Bij alle godsdienstige handelingen gaven ze de Heere de eer die Hem toekomt. Het is waarschijnlijk dat hun namen daarom twee keer vermeld worden. 

De gebeden bestonden uit een eerbiedige aanbidding van God als een volmaakt en heerlijk Wezen, de Bron van alle bestaan. ( vs 5, 6 ) De vergadering werd uitgenodigd om haar instemming te betuigen en op te staan. Toen gebeurde iets heel moois. De Elohim werd aanbeden als de enige levende en ware God. Vanaf de verhoging voor de Levieten klonk: “ Sta op, prijs de Heere Uw God voor eeuwig en altijd! Moge Uw luisterrijke Naam – die verheven is boven alle lof en roem geprezen zijn. U alleen bent de Heere, U hebt de hemel gemaakt. De hoogste hemel en alle hemellichamen. De aarde en de zeeën met alles wat daarin leeft. U geeft aan alles het leven. Voor U buigen zelfs de hemelse machten.” 

Het leek even alsof de heerlijke waarheid uit het Paradijs teruggekomen was. De Heere werd als de enige levende en ware God aanbeden. Daarna werden alle wonderen en gunsten die Hij aan Israël bewezen had benoemd. Vele daarvan werden op volgorde opgesomd. De Levieten begonnen met de roeping van Abraham uit Ur der Chaldeeën. Ze zeiden: “ U bent God, de Heer. U hebt Abram uitgekozen en hem weggehaald uit Ur in Babylonië. U veranderde zijn naam in Abraham omdat U zag dat hij U helemaal vertrouwde. Daarom beloofde U hem dat U zijn nakomelingen een land zou geven. Het land van de Kanaänieten, Hethieten, Amorieten, Perizzieten, Jebusieten en Girgasieten. Het is bewezen dat U betrouwbaar bent, want U hebt gedaan wat U beloofd had.” 

Het was een uitstekende tijd om zich deze feiten nu te herinneren. Juist nu, terwijl ze voorbede deden voor de voltooiing van hun bevrijding uit Babel was het nodig om de geschiedenis in herinnering te brengen, Dat zou iedereen bemoedigen. Er zouden bovendien wijze lessen uit getrokken worden, voor de onbekende toekomst van onschatbare waarde. Zo klonk het vanaf het podium: 

“ U zag dat onze voorouders het slecht hadden in Egypte. U luisterde naar hen toen ze bij de Rietzee waren en naar U om hulp riepen. U wist dat de farao, zijn ambtenaren en zijn hele volk onze voorouders slecht behandelden. Daarom deed U in Egypte veel wonderen. Iedereen moest weten hoe machtig U bent, en iedereen weet het nu. U maakte voor de Israëlieten een pad door de zee. Zo konden ze over de bodem van de zee naar de overkant gaan. Ze werden achtervolgd door de Egyptenaren, maar die hebt U in de diepe zee gegooid waar ze verdronken.” 

De luisterende menigte reisde in gedachten mee. Ze zagen de wolkkolom weer voor ogen geschilderd, die hen overdag de weg wees en `s nachts bescherming bood.  Ze wisten precies wanneer ze moesten optrekken, en wanneer ze mochten rusten. Daarachter was de Elohim die in de wolkkolom Zelf aanwezig was en zelfs tot mensen sprak. ( Exodus 13 : 21 / 14 : 24 / Num. 12 : 5 / Psalm 99: 7 / Exodus 33 : 9 ) 

De Levieten spraken de Elohim met grote eerbied aan. De oude vertaling schrijft steeds “ Gij “ Dan volgt er steeds een blijk van de grote trouw van de Heere. Zijn trouw duurt tot op de dag van vandaag!  (SV met uitleg, kantt, SB in perspectief, MH, de Bijbel in gewone taal )