Nehemia woonde in de stad Susa toen Artaxerxes koning van Perzië was. De Perzen waren nomaden afkomstig uit het zuiden van Rusland. Ze hadden zich rond 1000 voor Christus in Iran gevestigd, in een streek die nu nog Fars heet.
De Perzen maakten een opvallende entree in de Bijbelse geschiedenis met de intocht van de kleinzoon van Cyrus de eerste in Babylon. Cyrus had destijds de loop van de rivier de Eufraat veranderd zodat zijn troepen door de droge bedding van de rivier in de stad konden doordringen. Na de inname van de stad werd er niet gemoord, geroofd of geplunderd. Er werd niets veranderd in Babylon, Cyrus was een wijs man. Hij had zelfs tempels en verschillende gebouwen laten restaureren. Cyrus had de barbaarse oorlogstechnieken van de Assyriërs en Babyloniërs volledig omgekeerd. Terwijl zij de tactiek van de verschroeide aarde toepasten, en het puikje van elke bevolking wegvoerde, bracht Cyrus overal de krijgsgevangenen bijeen en liet ze terugkeren naar hun land. De beelden van de goden die naar Babylon waren meegenomen mochten ook mee terug naar het land van herkomst. Zo schiep niemand minder dan de God van hemel en aarde een gunstige atmosfeer voor Zijn dierbare volk Israël. Hij wilde ze terughebben in hun land. En wat Hij zegt, gebeurt altijd.
Door een bedachtzame regering te vormen die een wijs bestuur realiseerde, konden de Perzen de controle behouden over de verafgelegen landen. Cyrus verdeelde zijn rijk in provincies waarover hij een eigen gouverneur of satraap aanstelde. Dat waren meestal Perzen of Meden van adel, maar Cyrus had ook autochtonen in dienst die een zekere macht hielden. De verschillende volken werden door Cyrus aangemoedigd om hun gewoonten en hun godsdienst te behouden, wat de algemene tevredenheid, rust, en vrede vergrootte.
Nehemia had een comfortabele positie aan het hof van Artaxerxes. Hij schonk drank in aan de tafel van de koning. Als schenker moest hij alle drankjes eerst proeven om te controleren of ze niet vergiftigd waren, want ook het Perzische hof kende zijn intriges. Xerxes, de vader van Artaxerxes was zelfs vermoord. Schenker zijn was niet zonder risico`s, maar het métier verdiende dan ook bijzonder goed. Er bruiste Joods bloed door Nehemia`s aderen. Daarom ging er geen dag voorbij zonder dat hij aan Jeruzalem dacht, de oude verwoeste stad. Nehemia was in Babel geboren. Vanzelfsprekend hadden zijn ouders hem de tragische geschiedenis van zijn voorouders verteld. Nehemia dacht met weemoed terug aan de vroegere glorierijke toestand van Jeruzalem. Op een dag kwam zijn broer Chanani naar de koninklijke burg Susa, samen met enkele mannen uit Juda.
Bezoekers uit het oude land! Nehemia vroeg gelijk hoe het met de Judeeërs in Juda ging en hoe Jeruzalem er uitzag. Somber keken de mannen de rijk geklede Perzisch aandoende schenker van de koning aan. Nehemia had direct in de gaten dat er slecht nieuws op handen was. “ Het gaat erg slecht met de Judeeërs, om over Jeruzalem nog maar te zwijgen. “ zei Chanani. “ De stadsmuur ligt in puin en de poorten zijn helemaal verwoest. Het is een ramp! Iedere gek kan ongehinderd de stad in en uitlopen. Er is in heel Jeruzalem niets van waarde overgebleven. “
Nehemia vond het verschrikkelijk! Hij barstte in huilen uit en stortte volkomen in. Hij bedreef rouw, vastte, en bad onafgebroken tot de Elohim.
“ Heer, God van de hemel, machtige God, die Uw beloften nakomt. U die goed bent voor mensen die U liefhebben. U die U neigt tot mensen die Uw wet nakomen, luister naar mijn gebed, hoor naar mijn smeken, antwoord mij! Ik geef volmondig toe dat ik en mijn volk U vermoeid hebben met onze zonden. Mijn familie en ik hebben het er allerbelabberdst afgebracht. Niemand van ons hield zich aan Uw geboden, de voorschriften en wetsregels die U eens aan Mozes gegeven hebt! Uw Aangezicht kon niet langer met ons optrekken omdat we U niet geacht hebben. Maar toch heeft U zich in het verleden altijd lankmoedig en genadig getoont. Steeds opnieuw liet U zich verbidden. Ontelbare keren heeft U Uw volk bevrijd! “
Nehemia kreunde, wierp stof op zich, en vervolgde: “ Ach, Heere, mijn God! Hoor naar mijn gebed, antwoord mij! U bent trouw en rechtvaardig! Luister naar uw dienaren die eerbied hebben voor Uw heilige Naam! Ik heb een plan, maar U alleen kunt het laten slagen. Neig het hart van de koning zodat hij mij gunstig gestemd is! “
Wat een gebed! Er sprak grote solidariteit uit met zijn volk, en een vast vertrouwen op de Elohim. Nehemia had zijn geschiedenis in zijn hart gesloten. Meer dan dat. hij had de Elohim lief en hij pleitte op de grote dingen die God al eerder voor hen had gedaan, Zijn beloften van liefde en trouw. Hij vroeg ook om de genade van God die de geest van koningen kon neigen als waterbeken, om te doen wat Hij wilde.