Maleachi 3 : 18

“ Dan zullen jullie het verschil weer zien tussen rechtvaardigen en wettelozen, tussen mensen die God gehoorzamen, en wie dat niet doen. “ ( Maleachi 3 : 18 ) 

In de zesde en laatste dialoog van het boek van Zacharia neemt de Heere opnieuw het woord. ( vs13 ). Hij houdt de Judeeërs een spiegel voor. Ze hebben harde woorden tegen JHWH gesproken. Hoewel het volk zich daar niets meer van leek te herinneren, en zich afvroeg wat ze dan gedaan of gezegd zouden hebben, wist de Heere het nog maar al te goed. Het antwoord kwam in de vorm van een citaat ( vs14 ). De Judeeërs hadden gezegd dat het totaal geen zin had om God te dienen en Zijn voorschriften in acht te nemen, of zich in een boetekleed te hullen voor de Heer van de legermachten. Die gedachte werd hen ingegeven doordat de mensen zagen dat bijna alle hoogmoedige en goddeloze mensen die zij kenden gelukkig leken te zijn hier op aarde. Zij konden God verzoeken zonder daarvoor gestraft te worden. ( vs 15 ). Inhoudelijk was deze klacht en het antwoord erop vergelijkbaar met die in de vierde dialoog ( Mal. 2: 17 – 3 : 5 ) Hoe kon een dergelijke situatie bestaan in het licht van het verbond, dat zo heel anders beloofde? De godvrezende mens werd vrede en heelheid beloofd,  de goddeloze tegenspoed en kruis. ( zie Deut. 28 )

Toch bleef Maleachi niet hangen in zijn klacht, het vervolg was bemoedigend. De klacht ging niet ongemerkt aan de Heere voorbij. Hij lette erop, hoorde de klacht aan en luisterde. (vs 16 ) Voor het aangezicht van de Heere werd een herinneringsboek geschreven, waarin de namen opgetekend werden van de mensen die ontzag voor JHWH hadden en Zijn naam hoogachtten. Een duidelijker bewijs van het feit dat godvrezende mensen wel degelijk bij Hem in beeld zijn. Op de dag des Heeren zullen zij in het bijzonder Zijn eigendom zijn. Deze uitspraak bevestigt de Heere in Zijn verbondstrouw. Zij zullen gespaard worden op de dag van het oordeel. De Heere zal Zijn volk sparen zoals iemand zijn kind spaart dat hem gehoorzaam is. Dan zal het volk opnieuw zien dat er zeker en gewis een verschil bestaat tussen rechtvaardigen en onrechtvaardigen. Het mag in de aardse werkelijkheid dan vaak zo zijn dat het tegenovergestelde de realiteit is en goddelozen voorspoed ervaren terwijl mensen die de Heere dienen verdrukt of achtergesteld worden, maar op Gods dag, op Gods tijd wordt er afgerekend met mensen die Gods kinderen haten.  

De dag van de Heer is een dag die getypeerd wordt door vuur en oordeel. Het zal op die dag geen louterend vuur, maar een veroordelend vuur zijn. Geen wortel of tak die niet in de wijnstok Christus geënt is zal overblijven. Daar staat tegenover dat mensen die de Heere dienen zullen uitgaan en zullen opspringen van vreugde, zoals kalveren die uit de stal gelaten worden. Van goddelozen zal niets overblijven. Het onrecht van goddelozen dat in de huidige tijd vaak beloond lijkt te worden, zal niet het laatste woord hebben. De Heere alleen heeft het laatste woord. Zalig zijn zij die Hem verwachten. 

De dialoog sluit af met een oproep en een belofte. Als de dag van de Heere onderscheid maakt tussen de hoogmoedige goddelozen en tussen hen die de Heere dienen, dan heeft de manier waarop zij nu in het leven staan een betekenis die het heden ver overstijgt. De Heere roept de Judeeërs op om de Wet van Mozes in acht te nemen. De Heere zal voorzien in een boodschapper die reeds eerder aangekondigd herstel onder de Judeeërs zal bewerkstelligen. Gods beloften daar mankeert het niet aan. Maar wie zijn wij tegenover Hem?